Στη φωλιά του Process (vids)

Όταν ο Markelle Fultz δήλωνε συμμετοχή στο draft του 2017, οι περισσότεροι έβλεπαν στο πρόσωπο του τον επόμενο σπουδαίο point guard του αμερικάνικου μπάσκετ. Στην θεωρία διέθετε όλα εκείνα τα εφόδια που θα του επέτρεπαν να κυριαρχήσει στην επαγγελματική λίγκα. Μπορούσε να επιτεθεί κατά μέτωπο ή να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του, ενώ ήταν κυριολεκτικά ασταμάτητος στο ανοιχτό γήπεδο, δύο απαραίτητες δεξιότητες για οποιοδήποτε επίδοξο guard που φιλοδοξεί να κάνει καριέρα στο ΝΒΑ.

Το αθλητικό του πακέτο ήταν αξιοζήλευτο: μέγεθος, άλμα και τεράστιο άνοιγμα χεριών τον βοηθούσαν να αμυνθεί σε κάθε (σχεδόν) σημείο του παρκέ, απέναντι σε διαφορετικούς αντιπάλους. Επιπλέον είχε δείξει σημάδια ενός εξαιρετικού finisher κοντά στο καλάθι – χρησιμοποιώντας μάλιστα και τα δυο χέρια – ενώ η ανεπτυγμένη αίσθηση της πάσας που τον συνόδευε (ειδικά μετά το pick n roll) θα ενισχυόταν δυνητικά ακόμα περισσότερο από τις μεγαλύτερες αποστάσεις των γηπέδων του ΝΒΑ. Ένα πλήρες για την ηλικία του επιθετικό πακέτο, παρέα με ένα κορμί σπάνιων αθλητικών προδιαγραφών. Το σύνολο σχεδόν των ειδικών συμφωνούσε τότε πως ο Fultz, αποτελούσε με διαφορά τον πιο ταλαντούχο μπασκετμπολίστα της τάξης του. Όλα αυτά βέβαια μέχρι εκείνο τον μυστηριώδη καλοκαιρινό τραυματισμό στον ώμο, ο οποίος έμελλε να στιγματίσει ολόκληρη την rookie σεζόν του.

Είναι εμφανές με γυμνό μάτι πως κάτι δεν πάει καλά. Ο Fultz δεν μπορεί όχι απλώς να σουτάρει, αλλά καλά καλά να σηκώσει τον ώμο του. Σκέτη απογοήτευση. Τι ακριβώς πήγε στραβά; Κανείς δεν ξέρει. Ούτε ο οργανισμός της Φιλαδέλφεια αλλά ούτε και ο ίδιος ο παίκτης έχουν δώσει μέχρι σήμερα μια ολοκληρωμένη, πειστική απάντηση επί του θέματος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ζήτημα ήταν κυρίως ψυχολογικό.

Ο Markelle βασανιζόταν από τρομερούς πόνους με συνέπεια να απολέσει τελικά την μηχανική του. Ξέχασε δηλαδή πώς να σουτάρει. Άλλοι κατηγορούν τον προσωπικό του γυμναστή, ο οποίος σύμφωνα με την θεωρία τους τον υποχρέωνε να προπονείται χτυπημένος και με τον ώμο του γεμάτο υγρό.  Σε κάθε περίπτωση το μόνο πράγμα που μοιάζει σίγουρο είναι πως οι Sixers χειρίστηκαν για πολλοστή φορά άθλια μια υπόθεση τραυματισμού ενός αθλητή τους, εκθέτοντας ταυτόχρονα ένα 19χρονο παιδί στις αιμοβόρες ορέξεις των ανθρωποφάγων αμερικάνικων media.

Οι επιδόσεις του στο κολλέγιο

Στο κολλέγιο ο Fultz υπήρξε καταπληκτικός σουτέρ. Μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό. Την μια και μοναδική χρονιά του στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, μετρούσε περίπου πέντε τρίποντα ανά αγώνα με ποσοστό 41,3%. Το στοιχείο όμως που τον έκανε πραγματικά να ξεχωρίζει ήταν πως μπορούσε να ευστοχήσει σχεδόν με κάθε πιθανό τρόπο: βγαίνοντας από screens, σε καταστάσεις catch and shoot ή έπειτα από ντρίπλα. Το γεγονός πως δεν είχε πρόβλημα να οπλίσει ντριπλάροντας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση (δεξιά ή αριστερά), αποτελούσε έναν πολύ δυνατό γρίφο για τις αντίπαλες άμυνες που δυσκολευόντουσαν να τον αντιμετωπίσουν.

Μια νέα αρχή

MUST READ

Η εισήγηση του Μεντιλίμπαρ για Μπακούλα, Παπακανέλλο – Τι θέλει να κάνει ο Βάσκος

Μετά την πρώτη λοιπόν εφιαλτική σεζόν, ο πρωταγωνιστής μας όντας πλέον απόλυτα υγιής δούλεψε ασταμάτητα με στόχο να καταφέρει να επαναφέρει την μηχανική του στα φυσιολογικά επίπεδα που όλοι θυμόμαστε. Για αυτή την δουλειά προσέλαβε μάλιστα τον Drew Halden, έναν από τους κορυφαίους προπονητές ατομικής βελτίωσης στον κόσμο. Σύμφωνα δε με τον Brett Brown – τον coach των Sixers – δοκίμασε πάνω από 150.000 σουτ, μόνο το φετινό καλοκαίρι. Τα πρώτα αποτελέσματα φαίνονται ενθαρρυντικά. Μην ξεχνάτε βέβαια πως η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Ο πρώτος καιρός θα είναι δύσκολος και το σουτ πιθανότατα ασταθές. Το πραγματικό όμως διακύβευμα δεν κρύβεται εκεί. Ο Fultz πρέπει να πιστέψει και πάλι στον εαυτό του και να ξαναβρεί την αυτοπεποίθηση που έχασε αγωνιζόμενος τραυματίας κατά την διάρκεια της περσινής χρονιάς. Τα υπόλοιπα θα έρθουν στην πορεία. Σε αυτό το ταξίδι φυσικά δεν θα είναι μόνος. Μια ολόκληρη πόλη βρίσκεται μαζί του.