Αντετοκούνμπο: «Δούλεψα με τον Σπανούλη στο σουτ»

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν απολαυστικός στη νίκη των Μιλγουόκι Μπακς με 127-120 στην παράταση επί των Ντιτρόιτ Πίστονς, καθώς μέτρησε συνολικά 59 πόντους, 20/32 δίποντα, 1/2 τρίποντα, 16/17 βολές, 14 ριμπάουντ, 7 ασίστ, 2 κλεψίματα, 3 μπλοκ, 3 λάθη, 1 φάουλ και 13 κερδισμένα φάουλ σε 44 λεπτά.

Για μια ακόμη φορά ο «Greek Freak» έκανε αναφορά στην ευεργετική επίδραση που είχε πάνω του η συνεργασία με τον Βασίλη Σπανούλη στην Εθνική ομάδα.

Διαβάστε επίσης: Η πιο μεγάλη νύχτα του Φιλίπ Πετρούσεφ – Πως ο Σέρβος ξαναβρήκε τον εαυτό του

Δείτε αναλυτικά όσα ανέφερε ο Αντετοκούνμπο:

«Ποτέ δεν φοβάμαι να πάω στις βολές, ακόμη και όταν είμαι άστοχος. Όταν όμως ευστοχείς και βάζεις και τα mid-range βρίσκεις καλύτερο ρυθμό. Πέρσι δεν εμπιστευόμουν πολύ το σουτ μέσης απόστασης και αυτό δεν με βοήθησε. Έβαλα νομίζω 33 ή 38 όλη τη σεζόν, κάτι τέτοιο, αλλά τώρα στα πρώτα 11 παιχνίδια έχω βάλει ήδη 28-29.

Είναι κάτι στο οποίο δούλεψα όλο το καλοκαίρι με τον κόουτς Σπανούλη και έναν άλλον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζομαι τώρα (σ.σ. Καλαβρός). Νιώθω πλέον ότι μπορώ να τα βάλω αυτά τα σουτ, κάποιες μέρες θα μπουν, άλλες όχι», τόνισε.

Για το… ανύπαρκτο φάουλ που χρεώθηκε στο τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα και δεν στοίχισε στην ομάδα του, αφού οι αντίπαλοι αστόχησαν και στις δύο βολές: «Δεν θέλω να πω τίποτα, για να μην τιμωρηθώ με πρόστιμο. Όταν οι Πίστονς έχασαν τις βολές και πήγαμε στην παράταση, είπαμε πως πρέπει να πάρουμε το παιχνίδι».

Για το αντιαθλητικό φάουλ του Αϊζέια Στιούαρτ που τον τράβηξε από τη φανέλα και αποβλήθηκε: «Δεν με πειράζει καθόλου. Έχω συνηθίσει από τα αδέρφια μου, να με χτυπάνε και να με ρίχνουν κάτω, ειδικά ο Θανάσης (γέλια). Το μόνο που είχα στο μυαλό ήταν να βάλω τις βολές. Όμως δεν ήταν μια μπασκετική κίνηση, ήταν επικίνδυνο, οι διαιτητές έπραξαν καλά και τον απέβαλαν. Αν γίνει σε μια εβδομάδα, μπορεί να χάσω την ψυχραιμία μου».

MUST READ

Νίκησε Λαμία και... Καλλικάντζαρους (1-0)- Χριστούγεννα στην κορυφή ο Θρύλος (vids)

Για την παρουσία της μητέρας του στο γήπεδο: «Από το 2014 που ήρθε στις ΗΠΑ, όποτε είναι εδώ έρχεται σε κάθε παιχνίδι, είναι δίπλα μου και με στηρίζει. Την αγαπώ μέχρι θανάτου. Είμαι αυτός που είμαι εξαιτίας της και ό,τι κάνω, εντός κι εκτός γηπέδου, είναι για εκείνη».