Το αμερικανικό όνειρο του Βεζένκοφ έχει (ως τώρα) μόνο έναν κερδισμένο

Εκείνο το βράδυ της 21ης του Μάη, ο Γιώργος Μπαρτζώκας πήρε μια παράξενη αλλά ταυτόχρονα δίκαιη απόφαση: MVP της Euroleague, ο Σάσα Βεζένκοφ με το σπαθί του. Ο καλύτερος της καλύτερης ομάδας στη διοργάνωση. Σε εκείνον λοιπόν ολόκληρο το ποντάρισμα του Ολυμπιακού για το τρόπαιο.

Έπαιξε 39:26 από τα 40:00 του τελικού με τη Ρεάλ, ο Βούλγαρος φόργουορντ, απαγορεύοντας επί της ουσίας το rotation στο «4». Και αν δεν ήταν εκείνο το «μανταρίνι» του Σέρχιο Γιούλ στο φινάλε, η παρουσία του θα άφηνε το σημάδι της στην ίδια την ιστορία (29π-9ριμπ-4ασ).

• Διαβάστε επίσης: «Ντου» Καρβαλιάλ στο Ρέντη ενόψει ΑΕΚ: «Ολοι θέλουν να μας δουν κάτω. Δεν θα αφήσω να συνεχιστεί αυτή η εικόνα. Τώρα θέλω να δω άνδρες»

Φυσικά, ελάχιστοι θυμούνται τον καλύτερο του ηττημένου σε έναν τελικό. Και σίγουρα κανείς δεν έχει κατά νου, εκείνον που δεν αγωνίστηκε καθόλου. Στην προκειμένη περίπτωση; Τον Άλεκ Πίτερς που πέρασε ολόκληρη την περσινή σεζόν με τον ίδιο παρονομαστή. Παίζοντας ελάχιστα ή και καθόλου. Σταθερά στη βαριά σκιά του σούπερ Σάσα…

Κοιτάζεις πίσω σε όλα αυτά, και νομίζεις ότι δεν πέρασαν οκτώ μήνες αλλά… οκτώ χρόνια. Διότι δεν είναι μόνο ότι ο Αμερικανός εκμεταλλευόμενος την αποχώρηση του Βεζένκοφ είναι φέτος η σταθερά του Ολυμπιακού και ανάμεσα στους 3-4 καλύτερους φόργουορντ της διοργάνωσης (15,4 π-5,4ριμπ- 54,8% τριπ). Είναι και ότι ο Βούλγαρος περνά μια πάρα πολύ δύσκολη διαδικασία «ενσωμάτωσης» στο ΝΒΑ που ολοένα και ανοίγει μια διαφορετικού τύπου συζήτηση για το (άμεσο) μέλλον του.

Επέλεξε να ακολουθήσει το αμερικανικό όνειρο παρότι γνώριζε ότι οι Κινγκς είναι ομάδα playoffs με μοιρασμένους τους ρόλους και «κλειστό» rotation. Σίγουρα όμως δεν περίμενε ότι έπειτα από τα πρώτα 34 ματς της σεζόν θα βρίσκονταν ανάμεσα στο «παίζω λίγο ή καθόλου». Ξημερώματα στο Σακραμέντο η ομάδα του νίκησε δύσκολα τους Ράπτορς (135-130) ο ίδιος όμως δεν αγωνίστηκε. Ήταν το 7ο φετινό DNP (αναφορά μόνο στο φύλλο αγώνα) και το 4ο στα τελευταία οκτώ παιχνίδια των Κινγκς.

Ουσιαστικά από τις 23 Δεκέμβρη και πέρα, σε αυτά τα οκτώ παιχνίδια ο Βεζένκοφ έχει αγωνιστεί συνολικά 26 λεπτά. Τα 12΄ συμμετοχής του έχουν γίνει 3΄-4. Αναπόφευκτα λοιπόν από αυτά τα Χριστούγεννα θα έχει μόνο να θυμάται την back to back ανάδειξη του ως κορυφαίο αθλητή της Βουλγαρίας. Τίποτε άλλο…

Πώς θα αλλάξουν τα δεδομένα…

Φυσικά η χρονιά έχει τόσο και άλλο τόσο μπροστά. Και κυρίως: Οι Κινγκς έχουν κατά νου πολλά και διάφορα για τον επόμενο μήνα, αναφορικά με την ενίσχυση της ομάδας τους σε μια υπόθεση που μπορεί τον Βεζένκοφ να τον βρει μεγάλο κερδισμένο. Σύμφωνα με όσα λένε στην Αμερική, η ομάδα του Σακραμέντο προσπαθεί να «πείσει» τους Ράπτορς για μια ανταλλαγή με βάση τον Πασκάλ Σιάκαμ.

Φέρεται μάλιστα να προσφέρει τον Μίτσελ, τον Χέρτερ και κυρίως προσφέρει τον Μπαρνς στα ανταλλάγματα: τα 3/5 της πεντάδας της. Αν όντως γίνει κάτι τέτοιο; Ο Βεζένκοφ μπορεί κάλλιστα να βρεθεί ξανά με ενεργό ρόλο. Με μια θέση στην δεύτερη 5άδα και μαζί με μια δεύτερη ευκαιρία για να πείσει τον οργανισμό ότι μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Αν οι Κινγκς προχωρήσουν σε ένα τέτοιο «ανακάτεμα» το πιο πιθανό είναι να βρεθεί ευνοημένος. Αν όχι; Τότε οι πιθανότητες για εκείνον και τη φετινή χρονιά παραμένουν ένας άλυτος γρίφος…

Εννοείτε πως υπάρχουν (πάντα) και χειρότερα. Διότι και ο Βασίλιε Μίσιτς, ο σούπερ σκόρερ της Εφές του Εργκίν Αταμάν, με δάφνες MVP πέρασε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, αλλά έχει μόλις 15/34 συμμετοχές στους Θάντερ. Εκείνος και αν… αγνοείται υπενθυμίζοντας ότι μπορεί στην Ευρώπη το ΝΒΑ αρκετοί να το υποτιμούν και να το θεωρούν μια λίγκα «δίχως άμυνες, που οι παίκτες κάνουν ότι θέλουν» αλλά από την θεωρεία στην πράξη η απόσταση ήταν και παραμένει μεγάλη.