Το NBA εδώ και κάποιες δεκαετίες έχει αλλάξει, με τους παίκτες να αποκτούν όλο και περισσότερη δύναμη και έλεγχο της καριέρα τους και to10.gr θυμάται τον αναβρασμό που προκάλεσαν οι κινήσεις των Τζέιμς και Ντουράντ τα τελευταία χρόνια.
Την τελευταία διετία είναι περισσότερο εμφανής από ποτέ η αλλαγή της ισορροπίας στο NBA, με τους σούπερσταρς να βλέπουν τη διαπραγματευτική τους δύναμη αναφορικά με το μέλλον τους να αυξάνεται και το μερίδιό τους στη «διελκιστίνδα ελέγχου» τόσο της καριέρας τους σε προσωπικό επίπεδο, όσο και της λίγκας ολόκληρης με τους ΛεΜπρόν Τζέιμς και Κέβιν Ντουράντ να αποτελούν τα ισχυρότερα και πιο πρόσφατα παραδείγματα, προκαλώντας μετασχημτισμούς σε Λέικερς και Νετς αντίστοιχα.
Η απόφαση ξανά στο χέρι του «Βασιλιά»
Το καλοκαίρι του 2018 ο ΛεΜπρόν Τζέιμς είδε τους Καβαλίερς να χάνουν για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια από τους Γουόριορς και ήξερε ότι πάλι έπρεπε να πάρει μια σημαντική απόφαση με μεγάλες συνέπειες, όπως και το 2010. Το πρώτο «decision» είχε πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από τη φυγή του από το Μαϊάμι αργότερα. Η έλευσή του εκεί «συμπαρέσυρε» και τον Κρις Μπος, ενώ και ο «Flash» έμεινε στην ομάδα της Φλόριντα, επιλέγοντας τελικά τον γνώριμο ήλιο αντί του Σικάγο.
Όταν ήρθε η ώρα του LA έμοιαζε σαν να αποτόλμησε επιτέλους να «περάσει τον Ρουβίκωνα» πηγαίνοντας για πρώτη φορά στη δυτική περιφέρεια, θέτοντας μια νεα πρόκληση στον εαυτό του. Μπορεί η πρώτη χρονιά να μην ήταν κάτι σπουδαίο, ήδη όμως είχε αρχίσει η «μόχλευση» στο εσωτερικό, παρότι ο Μάτζικ παραιτήθηκε πληρώνοντας τα «σπασμένα» που τελικά δεν ήταν και τόσο «σπασμένα».
Ο Άντονι Ντέιβις είχε ήδη μιλήσει με τον ΛεΜπρόν και οι Λέικερς «πάτησαν το κουμπί» κρατώντας ουσιαστικά μόνο τον Κούζμα από τον νεανικό κορμό, για να έρθει ο AD στην «Πόλη των Αγγέλων». Μαζί του ήρθε αργότερα κι ο παλιός γνώριμος Ντουάιτ Χάουαρντ, ο οποίος κατάφερε ότι δε μπόρεσε το 2013. Οι «Λιμνάνθρωποι» επέλεξαν την προσέγγιση της άμεσης διεκδίκησης, αντί να επενδύσουν στο μέλλον καιι δικαιώθηκαν όπως έδειξε το 2020.
Ο αντίκτυπος της επιλογής αυτής συνεχίζει να έχει επίδραση ακόμα και τώρα με τους Ράσελ Γουέστμπρουκ, Ραζόν Ρόντο και ΝτιΆντρε Τζόρνταν υπέγραψαν σε αυτή την offseason, θέλοντας να πάρουν λίγη από τη λάμψη που προσφέρει απλόχερα ο «Βασιλιάς».
Το επόμενο κεφάλαιο του Κέβιν Ντουράντ
Όταν αποχώρησε από τους Θάντερ για τους Γουόριορς το καλοκαίρι του 2016 για να δημιουργηθεί η Superteam στο Γκόλντεν Στέιτ κυκλοφόρησν άπειρα memes με τίτλο «My next chapter» δηλαδή «το επόμενο κεφάλαιό μου» σε κάθε σημαντική ενίσχυση οποιασδήποτε από τις υπόλοιπες ομάδες της λίγκας. Ο τραυματισμός του στον αχίλλειο τένοντα στους τελικούς του 2019 έκανε σε όλους κάτι παραπάνω από εμφανές ότι θα φύγει για άλλες Πολιτείες, με αρκετές ομάδες να τον διεκδικούν.
«Το μεγαλο Μήλο» όμως ξεχώριζε και λόγω αγοράς και σαν ιδέα του να βάλει εκ νέου τους Νικς, ή τους Νετς σε τροχιά πρωταθλητισμού. Τελικά επέλεξε τους δεύτερους, «ψήνοντας» άμεσα και τον Κάιρι Ίρβινγκ και τον Ντιάντρε Τζόρνταν (ο οποίος έφυγε φέτος για τους Λέικερς). Αργότερα ενσωματώθηκαν ο Τζέιμς Χάρντεν, ο Μπλέικ Γκρίφιν ο Τζεφ Γκριν και ο ΛαΜάρκους Όλντριντζ, ο οποίος αποσύρθηκε λόγω προβλημάτων στην καρδιά κι επέστρεψε.
Μαζί με τον Καϊρί υπέδειξαν στην ουσία τον Στιβ Νας ως τον κόουτς και λίγο έλλειψε να φτάσουν στους τελικούς του NBA. Σε ένα συγκλονιστικό έβδομο ματς, ηττήθηκαν στην παράταση από τους μετέπειταπρωταθλητές Μιλγουόκι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο, με τον Ντουράντ να μεταβάλλεται από «σωτήρας» σε μοιραίος» με διαφορά λίγων λεπτών. Αυτός ήταν που έστιλε το ματς στην παράταση ευστοχώντας σε ένα τρομερό σουτ στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας.
Όλοι στο γήπεδο πετάχτηκαν από τις θέσεις τους, όμως καθώς ξαναέβλεπαν τη φάση στα μάτριξ αναρωτήθηκαν μήπως έπρεπε να εκτελέσει από λίγο πιο πίσω. Πατούσε ελάχιστα τη γρμμή των 7.25 και έτσι ισοφάρισε, μένοντας μακριά από τη νίκη. Αυτή την επιλογή ίσως και να πλήρωσαν εν τέλει οι Νετς, χάνοντας από τα «Ελάφια» στο έξτρα πεντάλεπτο.
Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις ομάδων που βιάστηκαν να κινηθούν για να πάρουν αστέρες, όπως οι Νικς στην περίπτωση του Καρμέλο, που αντί να περιμένουν να μείνει ελεύθερος προτίμησαν να «τινάξουν το μισό τους ρόστερ στον αέρα» την τελευταία ημέρα των μεταγραφών τον Φεβρουάριο του 2011, ή οι Νετς που «υποθήκευσαν» το μέλλον τους για πολλά χρόνια, «τζογάροντας» τόδο πολύ σε μια ανταλλαγή με τους Σέλτικς το 2013, από την οποία σνέκαμψαν σχετικά πρόσφατα. Η μόνη περίπτωση πλην των Λέικερς με τον Ντέιβις και του Μπρούκλιν, μόλις επιτέλους συνήλθε τα τελευταία χρόνια, που είχε άμεσο αποτέλεσμα, ήταν η «θυσία του ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν για να έρθει στο Τορόντο ο Καουάι Λέοναρντ.
Το μπάσκετ παραμένει ομαδικό άθλημα κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, ειδικά όμως στο NBA οι σούπερσταρς έχουν γίνει πλέον απαραίτητοι βάζοντας στοιχεία ατομοκεντρικού χαρακτήρα στις προτεραιότητες της διαμόρφωσης του ρόστερ των ομάδων. Ευτυχώς έχουν περάσει οι «μαύρες εποχές» που οι παίκτες πάλευαν για να μην είναι αιώνια περιουσιακά στοιχεία των συλλόγων τους οποίους στελέχωναν και «περνούν πλέον στην αντεπίθεση» απολαμβάνοντας την ελευθερία τους και το παχνίδι, σχηματίζοντας υπερομάδες που ναι μεν «σκοτώνουν» τον ανταγωνισμό, αλλά ωθούν και τους υπόλοιπους να βρουν τον τρόπο να θιοθετήσουν παρόμοαι «φορμουλ. Το αν τα καταφέρνουν και το πώς χειρίζονται το θέμα από πλευράς τους είναι άλλη κουβέντα…