Δεν είναι και λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως η πορεία των Μιλγουόκι Μπακς προς τους τελικούς ήταν αρκετά εύκολη. Ωστόσο, αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν θα διαπιστώσει ότι οι μεγαλύτεροι νικητές στην ιστορία εκμεταλλεύτηκαν τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν υπέρ τους για να πετύχουν το σκοπό τους.
Σχεδόν μισό αιώνα περίμεναν οι Μιλγουόκι Μπακς προκειμένου να βρεθούν ξανά στους τελικούς του ΝΒΑ και στη διεκδίκηση του πολυπόθητου δαχτυλιδιού. Για την ακρίβεια η ομάδα του Ουισκόνσιν επέμεινε 47 ολόκληρα χρόνια ανομβρίας, μακριά από παρουσίες σε NBA Finals ενώ φέτος συμπληρώνονται πέντε δεκαετίες από το μοναδικό πρωτάθλημα το οποίο είχε έρθει δια χειρός Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ το μακρινό 1971.
Εν έτη 2021, τα «Ελάφια» έχουν τον νέο τους ηγέτη, τον νέο τους Καρίμ, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο από τον οποίον προσδοκούν να τους οδηγήσει ξανά στη «Γη της Επαγγελίας» με την αμφισβήτηση, ωστόσο, να μην απουσιάζει όπως ποτέ δεν απουσίαζε όταν μια ομάδα έφτανε μέχρι το τέλος του δρόμου.
Είναι γνωστό πως μερικές από τις σπουδαιότερες πρωταθληματικές πορείες στα χρονικά της Λίγκας έχουν τους αστερίσκους τους όπως συνηθίζουν να λένε οι Αμερικανοί. Με τον όρο «αστερίσκος» οι ειδήμονες του ΝΒΑ αναφέρονται στους καταλυτικούς παράγοντες που δημιουργήθηκαν υπέρ μιας ομάδας την οποία ευνόησαν προκειμένου να στεφθεί πρωταθλήτρια. Πολλοί ισχυρίζονται το ίδιο και για τους Μπακς, εφόσον κατακτήσουν το πρωτάθλημα, αναφερόμενοι στους τραυματισμούς που καθόρισαν την κατάληξη των ομάδων που βρήκαν απέναντί τους.
Οι σχετικά αποδεκατισμένοι και κουρασμένοι Μαϊάμι Χιτ από την περσινή πορεία τους, οι τραυματίες Καϊρί Έρβινγκ και Τζέιμς Χάρντεν για λογαριασμό των Μπρούκλιν Νετς και οι Τρέι Γιανγκ, Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς για τους Χοκς είναι οι λεγόμενοι αστερίσκοι που βάζουν οι Αμερικανοί στην μέχρι τώρα πορεία του Μιλγουόκι. Βέβαια, η περίπτωση της Ατλάντα αντισταθμίζεται με την απουσία του Αντετοκούνμπο στα μισά παιχνίδια της μεταξύ τους σειράς λόγω του τραυματισμού του ο οποίος πιθανότατα θα τον κρατήσει εκτός για τα πρώτα ματς με το Φοίνιξ.
Τα προαναφερθέντα προβλήματα των αντιπάλων των Μπακς όντως συνέβαλαν στην πορεία της ομάδας του «Greek Freak», κάτι που όμως έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν με διάφορες ομάδες. Πολλοί νικητές του παρελθόντος είχαν την τύχη με το μέρος τους για να ανέβουν στην κορυφή.
Τα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι πολλά. Ο Αϊζάια Τόμας των Ντιτρόιτ Πίστονς υπήρξε μια τέτοια περίπτωση αφού προκειμένου να φτάσει στον πρώτο του τίτλο το 1989 είχε την τύχη να περάσει το εμπόδιο των Μπόστον Σέλτικς οι οποίοι αγωνίζονταν χωρίς τον Λάρυ Μπέρντ λόγω των εξαιρετικά ταλαιπωρημένων από οστεόφυτα γονάτων του. Οι Πίστονς έφτασαν στους τελικούς όπου «σκούπισαν» τους Λος Άντζελες Λέικερς οι οποίοι δεν υπολόγιζαν στο βασικό τους περιφερειακό δίδυμο, Μπάιρον Σκοτ και Μάτζικ Τζόνσον αφού αμφότεροι είχαν τραυματιστεί στο πρώτο και το δεύτερο ματς αντίστοιχα εκείνης της σειράς.
Ο Μάικλ Τζόρνταν είχε παρόμοια εύνοια το 1991 και στο παρθενικό του πρωτάθλημα αφού εξ αρχής οι Σικάγο Μπουλς επιβλήθηκαν των Πίστονς του Αϊζάια Τόμας που έπαιζε με διάστρεμμα στο πόδι και σοβαρά χτυπημένο καρπό στους τελικούς περιφέρειας. Ένας ακόμη αστερίσκος θεωρείται το repeat τίτλων του Χακίμ Ολάζουον και των Χιούστον Ρόκετς αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως αυτά τα πρωταθλήματα ήρθαν κυρίως εν τη απουσία του Μάικλ Τζόρνταν, τις σεζόν 1993-94 και 1994-95 δηλαδή όταν ο ίδιος είχε προσωρινά αποσυρθεί. Φυσικά, ο Τζόρνταν είχε επιστρέψει στην ενεργό δράση στις αρχές του 1995 όμως έδειχνε ακόμα έξω από τα νερά του.
Την τύχη με το μέρος του είχε και το δίδυμο Τιμ Ντάνκαν – Ντέιβιντ Ρόμπινσον όταν οι Σαν Αντόνιο Σπερς έπαιρναν το πρώτο τους δαχτυλίδι το 1999 κόντρα στους Νιου Γιορκ Νικς των οποίων ο ηγέτης, Πάτρικ Γιούιν είχε ανέκαθεν πρόβλημα στα γόνατα αλλά επιπλέον εκείνη τη σεζόν αγωνιζόταν με μερική ρήξη αχιλλείου τένοντα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα μερικώς ευνοημένου νικητή είναι αυτό των Τορόντο Ράπτορς του 2019. Η καναδική ομάδα είχε καταφέρει προ διετίας να φτάσει στην κορυφή του ΝΒΑ έχοντας για ηγέτη και MVP των τελικών τον Καουάι Λέοναρντ κόντρα στους Γκόλντεν Στείτ Ουόριορς.
Η σειρά εκείνη είχε στιγματιστεί από τα πολλά προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπιζε η ομάδα του Στέφεν Κάρι και τα οποία κορυφώθηκαν στους τελικούς. Ο Ντε Μάρκους Κάζινς ποτέ δε βρέθηκε στο 100% λόγω προβλημάτων στα πόδια, ο Κέβιν Ντουράντ είχε υποστεί ρήξη αχιλλείου τένοντα παθαίνοντας υποτροπή ενώ το… κερασάκι στην τούρτα ήρθε με τη ρήξη χιαστού του Κλέι Τόμπσον που υπέστη στο έκτο ματς με τους Ράπτορς.
Οι τραυματισμοί αποτελούσαν πάντα τον αναπόφευκτο παράγοντα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι ομάδες. Ακόμα και έτσι, απαιτείται να μάθουν να ζουν με αυτές τις συνθήκες. Οι μεγαλύτεροι νικητές της ιστορίας έφτασαν στο Έβερεστ των πρωταθλητών όχι μόνο επειδή ήταν κορυφαίοι αλλά και επειδή εκμεταλλεύτηκαν τις συγκυρίες που έθεσαν τους περισσότερους ανταγωνιστές τους εκτός μάχης.