Ήρθε η ώρα της απόφασης για τον Γιάννη

Το πέμπτο παιχνίδι της σειράς ανάμεσα στους Μπακς και τους Χιτ είναι προ των πυλών. Το Μιλγουόκι βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός τελικών της Ανατολής, σε μία χρονιά που οι προσδοκίες ήταν σαφείς και πιο ξεκάθαρες από ποτέ. Οι Μπακς να είναι στους τελικούς και να διεκδικούν το δαχτυλίδι.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι αμφίβολος και είτε αγωνιστεί είτε όχι, γνωρίζει πως ίσως ο πέμπτος ημιτελικός με τους Χιτ να είναι το κύκνειο άσμα του στην ομάδα που τον εμπιστεύτηκε, τον ανακάλυψε, τον γιγάντωσε και ουσιαστικά του έδωσε την ευκαιρία να γίνει ένας σταρ.

Φέτος αναδείχθηκε αμυντικός της χρονιάς και απλά περιμένουμε την επισημοποίηση του back to back MVP της λίγκας. Εάν τελικά αποτύχει η ομάδα του, ως franchise player θα είναι αυτός που θα του χρεωθεί η αποτυχία. Μπορεί στην κανονική διάρκεια να είναι κυρίαρχος, όμως εάν δεν καταφέρει κάτι στα πλέι οφ, η κριτική θα γίνει ακόμα ισχυρότερη προς το μέρος. Εξάλλου ελάχιστα σπορ είναι δίκαια. Και από τον Γιάννη στο ΝΒΑ υπάρχουν τεράστιες απαιτήσεις.

Όπως τονίζουν διαρκώς σε κείμενα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο σταρ των Μπακς δεν γίνεται να παραμένει πλέον τόσο ταπεινός, να κατεβάζει το κεφάλι του και να είναι… στρατιώτης. Αυτό είναι δεδομένο. Θα πρέπει να απαιτήσει τριγύρω του τον σεβασμό. Να είναι ηγέτης και μακριά από το παρκέ, όχι μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Ώρα να ζητήσει πράγματα από τους Μπακς και όχι να απαντάει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και να τονίζει πως: «θα κάνω ότι μου ζητήσει ο προπονητής μου», αναφορικά με το μαρκάρισμα του Μπάτλερ στο πρώτο ματς της σειράς.

Είναι σταρ, όλα τα φώτα έχουν πέσει επάνω του. Οφείλει να αναλάβει την ηγεσία της ομάδας του.

Ο ΜΠΑΝΤΕΝΧΟΛΖΕΡ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ

Γνωρίζουν άπαντες το λόγο που σέβεται τον νυν προπονητή του. Από ομάδα που προσπαθούν να φτάσουν τα πλέι οφ, οι Μπακς έγιναν διεκδικητές δαχτυλιδιού. Σημαίνει κάτι αυτό; Απολύτως τίποτα. Τα παραδείγματα μεγάλων αστέρων και το πώς τους διαχειρίζονται οι προπονητές τους είναι πάμπολλα και θα χαθεί η… μπάλα εάν τα αναφέρουμε ένα προς ένα. Οι σούπερσταρ καλώς ή κακώς φτάνουν στο σημείο να γίνονται ακόμα και general manager στις ομάδες τους στο ΝΒΑ. Οι εποχές που προσωπικότητες όπως ο Κράουζε, ο οποίος έλυνε και έδενε στους Μπουλς, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Όφειλε να απαιτήσει χρόνο συμμετοχής. Ακούγεται οξύμωρο σίγουρα και δεν συνάδει με όσα προστάζει η ευαίσθητη πλευρά του αθλητισμού, όμως ένας σταρ του διαμετρήματός του καμία φορά υπερβαίνει και τον ίδιο τον προπονητή του. Δεν γίνεται να αγωνίζεται 35 λεπτά στα πλέι οφ μόνο, την ώρα που οι περισσότερες ομάδες έχουν μικρύνει απελπιστικά το ροτέισόν τους.

Πρέπει ο Γιάννης να ακολουθήσει το παράδειγμα του Λεμπρόν Τζέιμς στους Καβαλίερς και τον τρόπο που διαχειρίστηκε την σχέση του με τον Μπλατ, με τον οποίο λέγεται πως είχε έρθει σε ρήξη και παρά τα θετικά αποτελέσματα που είχε με το Κλίβελαντ ήταν η αιτία να πάρει… πόδι από τον πάγκο, καρατομώντας τον με συνοπτικές διαδικασίες; Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει είτε να μετρήσει η γνώμη του στον προγραμματισμό των Μπακς της επόμενης χρονιάς, αφού βέβαια βάλει την υπογραφή του στο πενταετές συμβόλαιό του αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων, είτε να κοιτάξει το μέλλον της καριέρας του μακριά από το Μιλγουόκι.

Θέλει τον Μπαντελχόζερ από πάνω του; Θέλει αυτούς τους συμπαίκτες; Πιστεύει ότι πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στα Ελάφια; Η γνώμη του όχι απλά πρέπει να ακουστεί, αλλά να ακολουθηθεί πιστά γιατί πρόκειται για τον παίκτη που οι Μπακς θα έχουν χτίσει και επενδύσει τα λεφτά τους και θα εξαρτώνται απόλυτα από αυτόν. Όλο το οικοδόμημά τους. Το franchise τους.

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΚΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

Οι χειρισμοί των Μπακς εξάλλου από την στιγμή της κυριαρχίας του δεν ήταν και ιδανικοί. Δεν υπάρχει τρανότερο παράδειγμα από την περίπτωση του Μάλκολμ Μπρόγκντον. Εντάξει, δεν ήταν μέρος της απόφασης των Μπακς αναφορικά με την παραμονή του και το ματσάρισμα της πρότασης των Πέισερς που του έδωσαν 85 εκατομμύρια δολάρια για τέσσερα χρόνια. Εξάλλου δεν θα έβαζε ο Γιάννης τα λεφτά για να παραμείνει αλλά η διοίκηση των Μπακς. Από την άλλη όμως, ένας παίκτης με την προοπτική του, γίνεται να μακριά από το πλευρό του;

Θα έσωζε τους Μπακς ο Μπρόγκτον; Σίγουρα όχι. Όμως παίκτες της ποιότητάς του και πάνω από όλα της ελπίδας πως θα γίνουν επίσης σταρ, λείπουν από το ρόστερ των Μπακς.
Αθλητές που σουτάρουν, πιέζουν στην μπάλα, ανοιγουν διαδρόμους.

Τι χρεώνουν λοιπόν στις ΗΠΑ στον Greek Freak αναφορικά με τον παίκτη των Πέισερς;

Ο Γιάννης θα μπορούσε απλά μία κολακευτική δήλωση να αναγκάσει τους ιθύνοντες του να τον κρατήσουν. Δεν θα είχαν άλλη επιλογή οι Μπακς εάν στήριζε ανοιχτά τον συμπαίκτη του. Θα πλήρωναν και θα έμενε.

Και είναι κι άλλα τα… φάουλ της ομάδας του προς το πρόσωπό του. Είδε πρόσφατα την ομάδα του να πληρώνει τον φόρο υπεραξίας για να του δώσει την πιθανότητα να έχει διπλα του έναν ακόμα αστέρι. Σύμφωνα με την ανάλυση του Forbes οι Μπακς ελέω Γιάννη Αντετοκούνμπο (και εννοείται του νεόκτιστου γηπέδου τους), έχουν φτάσει στα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια την αξία τους όταν το 2014 και στην πρώτη χρονιά του ήταν στα 550 εκατομμύρια.

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ

Είναι κάτι που τους το έχει προσφέρει αποκλειστικά αυτός και μόνο. Αυτή είναι η πραγματική του δύναμη.

Κλείνοντας λοιπόν, ο σταρ των Μιλγουόκι Μπακς έχει τρεις επιλογές μπροστά του.

1) Όντας ένα εξαιρετικό παιδί, να μείνει ο πιστός στρατιώτης, να περιμένεις τις επιλογές της διοίκησης, να δεσμευτεί για 5 χρόνια αναμένοντας το πλάνο της. Και ίσως να αποτύχει, χωρίς να έχει προσπαθήσει να περάσει στους ανωτέρους του την φιλοσοφία του νικητή που διαθέτει.

2) Να συμφωνήσει στα 250 εκατομμύρια για πέντε χρόνια όμως με τους δικούς του όρους και να απαιτήσει σημαντικές αλλαγές. Δείχνει στόφα ηγέτη, γίνεται ο σούπερ σταρ που όλοι περιμένουν και μοιραία παύει να είναι ταπεινός εκτός παρκέ για την ομάδα του. Ακούγεται κάπως όμως έτσι μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας του franchise.

3) Να αποχωρήσει και να αναζητήσει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Ποιος δεν θα ήθελε να στηρίξει το οικοδόμημά του γύρω από αυτόν; Αν βγει στην αγορά άπαντες θα κάνουν χώρο για την υπογραφή του. Όταν πρόκειται για την φήμη σου, αφήνεις τους συναισθηματισμούς στην άκρη. Αυτό είναι και το τίμημα να είσαι αστέρας και το μαθαίνεις ακόμα και με τον πιο σκληρό τρόπο.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Μπορεί να μιλάμε για αθλητισμό και για σπορ, όμως μία ομάδα του ΝΒΑ, ενός τέτοιου οργανισμού, δεν χωράει συναισθηματισμούς. Δεν είναι απλά μία οικογένεια. Είναι ξεκάθαρα μπίζνες. Και έτσι μόνο μπορείς να κατακτήσεις την κορυφή…