Ο νέος προπονητής του «τριφυλλιού» θα έχει την ευκαιρία του. Πόσες πιθανότητες έχει να πετύχει; Τι ψάχνουν οι «πράσινοι».
Ο Γιώργος Βόβορας είναι με κάθε επισημότητα ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού και το άκουσμα του ονόματός του προκάλεσε περισσότερα θετικά και πολύ λίγα αρνητικά σχόλια, μεταξύ των φίλων της ομάδας. Ο νεαρός κόουτς θα έχει την ευκαιρία, που καθένας (πολύ περισσότερο αυτός) δικαιούται. Κάποιοι λένε ότι θα έχει σύντομη ημερομηνία… λήξης, άλλοι ότι μπορεί να πετύχει; Ας το ψάξουμε λιγάκι…
Για να είμαστε καλά με τον εαυτό μας, ας ξεκινήσουμε από την παραδοξολογία. Το μεγάλο μέρος των ανθρώπων, που θεωρούν σωστή την επιλογή του Γιώργου Βόβορα, ήταν αναφανδόν εναντίον της πρόσληψης Πεδουλάκη. Τρομερό (αν μη τι άλλο) να θεωρείς ότι ο μαθητής αξίζει μιας ευκαιρίας, που δεν έδωσες στον δάσκαλο. Κι ο Βόβορας δεν έκρυψε ποτέ ότι τα μυστικά της προπονητικής, τον τρόπο δουλειάς και τη φιλοσοφία, την έχει σπουδάσει στη… σχολή του Αργύρη.
Στην ουσία τώρα: Μπορεί να πετύχει ο Γιώργος Βόβορας; Θα απαντήσουμε αν ορίσουμε τι θεωρούμε επιτυχία. Ποιο είναι το φετινό αφήγημα, τι ζητά ο Παναθηναϊκός από τη σεζόν που έρχεται; Αν μετρήσουμε νίκες – ήττες, μάλλον αδικούμε τον νεαρό κόουτς, καθώς το ρόστερ δεν θα είναι εξίσου πλούσιο με το παρελθόν.
Οι «πράσινοι» θα ήθελαν να προκύψει ο Βόβορας νέος… Ιτούδης, για να μην χαίρονται εξ αποστάσεως την πρόοδό του. Θα ήθελαν να βγει ένας… Σάρας, ώστε να βρουν τον άνθρωπο που θα μακροημερεύσει στην άκρη του πάγκου, πληρώνοντας λιγότερα χρήματα, απ’ όσο για να «επαναπατρίσουν» τον Λιθουανό. Μόνο που κι εδώ, αδικείται ο Γιώργος.
Ο Ιτούδης είχε μια «ομάδα αστέρων» και ζητούμενο ήταν να επιβληθεί. Ο Γιασικεβίτσιους, αντίθετα, μια ομάδα που ήταν ο απόλυτος σταρ, δίχως να έχει την πίεση του αποτελέσματος. Ο Βόβορας τι έχει; Παίκτες επιπέδου ΤΣΣΚΑ δεν θα είχε εκ των πραγμάτων. Πίεση για το αποτέλεσμα; Αυτό θα απαντηθεί στη διάρκεια της περιόδου, αν έρθουν αρνητικά αποτελέσματα. Όμως…
Αυτή τη στιγμή το επικινδυνότερο δεν είναι το χαμήλωμα του μπάτζετ, ή ένα ρόστερ που δεν θα ανταποκρίνεται στην ιστορία, στα «θέλω» των φίλων του Παναθηναϊκού, στις απαιτήσεις της Ευρωλίγκας. Το πιο επικίνδυνο είναι πως οι «πράσινοι» δεν έχουν αποφασίσει (ή έστω δεν το γνωρίζουμε) ποιο θα είναι το αφήγημα;
Αν στόχος είναι το… έβδομο αστέρι, ο Βόβορας έχει αποτύχει πριν αναλάβει. Αν στόχος είναι το φάιναλ φορ, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μικρότερες από το να πιάσει το… Τζόκερ. Αν στόχος είναι να αναδειχθούν νέοι παίκτες, μάλλον δεν πρέπει να αναζητηθούν στο πρόσωπο των Κασελάκη και Μποχωρίδη, που προβάρουν τα «πράσινα».
Αν είναι να κρατηθεί η ομάδα σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας, όχι ως προς το αποτέλεσμα, αλλά ως προς τη διάθεση. Να δημιουργηθεί ένα σύνολο – καμικάζι, που θα παλεύει για κάθε μπάλα σαν να εξαρτάται από αυτό η ζωή καθενός εκ των συμμετεχόντων, που θα βουτά για να σώσει κάθε χαμένη πάσα, που θα πηγαίνει με λύσσα στα ριμπάουντ και που θα κρίνεται όχι εξ αποτελέσματος, αλλά για τη διάθεση, τότε έχει πιθανότητες να πετύχει. Μπορεί να απεμπλακεί συνειδητά ο μέσος φίλος του Παναθηναϊκού από το αποτέλεσμα; Θα φανεί στο… χειροκρότημα.