Μετά την πανδημία τα έσοδα όλο και λιγοστεύουν, με τον Σβέτισλαβ Πέσιτς να προχωράει σε δηλώσεις που ίσως είναι το «κλειδί» για όλους τους συλλόγους της Ευρωλίγκας και όχι μόνο. Ο Ολυμπιακός, η παραγωγική διαδικασία και το μέλλον..
«Το μέλλον του μπάσκετ δεν είναι το καλύτερο, και αυτό είναι σαφές. Η πραγματικότητα είναι ότι οι σύλλογοι θα πρέπει να παράγουν τα δικά τους μέσα διαβίωσης για να είναι σε θέση να ζήσουν. Η παραγωγή νέων ταλέντων πρέπει να βελτιωθεί επειδή οι ομάδες δεν θα μπορούν να γεμίσουν με ακριβούς ξένους και θα πρέπει να στραφούν στη δική τους παραγωγή. Όπως, ας πούμε, τη Γιουγκοσλαβία στη δεκαετία του 1970, όταν παράγαμε σταρς».
Οι δηλώσεις αυτές ανήκουν στον Σβέτισλαβ Πέσιτς και της παραχώρησε στην σέρβικη Ζουρνάλ.
Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο! 100% θα έλεγα. Το τελευταίο διάστημα έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται όσα είπε ο κόουτς της Μπαρτσελόνα, στον οποίο έχω τεράστια εκτίμηση αναφορικά με το προπονητικό παρελθόν του, αλλά μπασκετικά τον θεωρώ παρωχημένο και μίας άλλης εποχής.
Όμως όσα είπε ήταν «to the point» που λέμε και στο… χωριό μου, την Κυψέλη της Αίγινας.
Μοιραία οι ομάδες θα αναθεωρήσουν για τα λεφτά που ξόδευαν δίχως δεύτερη σκέψη. Πόσες από αυτές λένε ευθαρσώς ότι θα κατεβάσουν το μπάτζετ τους; Πάμπολλες…
Και δεν είναι λόγια του αέρα. Χορηγίες κάνουν φτερά λόγω του κορωνοϊού, συμφωνίες «σπάνε», ανανεώσεις συμβολαίων μπαίνουν στον… πάγο, παίκτες σκέφτονται να μείνουν στις ομάδες τους ακόμα και με τα μισά λεφτά. Η Ευρωλίγκα κοιτάει το ταμείο της που είναι.. μείον. Και άλλα πολλά!
Οσο για τα εισιτήρια που είναι τα βασικότερα έσοδα για τις ομάδες; Ας τα ξεχάσουμε…
Γενικότερα ο κορωνοϊός έφερε τα πάνω κάτω. Εννοείται πως θα υπάρξουν και περιπτώσεις ιδιοκτητών που θα πατήσουν επάνω στην πανδημία. Κάποιοι (και δεν μιλώ για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο που εύκολα θα βιαστεί κάποιος να πει) εκφράστηκαν δημόσια, τονίζοντας ότι ήρθε η στιγμή και οι παίκτες να αντιληφθούν την κατάσταση, να σκεφτούν καθαρά και να βάλουν νερό στο κρασι τους για τα ποσά που έχουν να λάβουν.
Ας πάμε στο… παρασύνθημα όμως και στο ζητούμενο αυτού του μπλογκ.
Όπως προείπε λοιπόν και ο προπονητής της Μπαρτσελόνα, πρέπει επιτέλους οι ομάδες να δημιουργήσουν παραγωγή ταλέντων. Σιγά σιγά να προσπαθήσουν προωθήσουν παιδιά από τις Ακαδημίες τους. Να προετοιμάσουν το έδαφος για τα επόμενα αστέρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η Ευρωλίγκα οφείλει να δει την παραγωγική διαδικασία, σε μία περίοδο άκρας ξηρασίας, και μακριά από την ψυχρή τεχνοκρατική της προσέγγιση.
Ας πούμε. Το μοντέλο του ποδοσφαιρικού Champions League θα έπρεπε να λειτουργήσει κι εδώ. Οι ομάδες ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να δηλώνουν ακριβή αριθμό παικτών και με παιδιά από τις Ακαδημίες τους ή έστω από την παραγωγική διαδικασία τους όντας παίκτες που είναι για χρόνια στο ρόστερ. Παράδειγμα είναι αυτό έτσι…
Ξέρω προτρέχω και πολλοί θα πουν «άσε μας ρε Τόλη», όμως νομίζω ότι οι παχιές αγελάδες, για όλες τις ομάδες της διοργάνωσης θα παρέλθουν αναγκαστικά.
Εγωιστικά να το πάρει κανείς, οι παίκτες είναι δύσκολο να μειώσουν τις απαιτήσεις τους. Άλλοι στην τελική θα ψάξουν με τα ίδια χρήματα το ΝΒΑ. Σοφά ο Πέσιτς μιλάει για παραγωγή ταλέντων όπως τόσο καιρό κάνει η Ρεάλ Μαδρίτης και θέλει να συμβεί τώρα και στην Βαρκελώνη. Δεν είναι τυχαίο πως στην πρώτη προπόνηση της ομάδα μετά την διακοπή ελέω κορωνοϊού έφερε τρία παιδιά από την Μπαρτσελόνα Β για προπόνηση, τους Λεάοντρο Μπολμάρο, Σέρχι Μαρτίνεθ και Ιμπου Μπάτζι.
Για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι ομάδες με την πάροδο του χρόνου εκεί πρέπει να στραφούν.
Ακόμα και στα δικά μας, στα ελληνικά. Πριν λίγο καιρό συνομίλησα με τον Δημήτρη Τσαλδάρη στο «Μιλάμε για μπάσκετ», μία τρέλα που ξεκίνησα στο lockdown από το σπίτι μου. Ο κόουτς του Ολυμπιακού Β’ αλλά και της εφηβικής ομάδας των Ερυθρόλευκων είπε πολύ λογικά πράγματα.
Σας παραθέτω όμως ένα κομμάτι που μου έκανε εντύπωση σχετικά με τα παιδιά του τώρα και αν είναι… τεμπέληδες. «θεωρώ ότι έχουν αλλάξει καταστάσεις, τα τωρινά παιδιά δουλεύουν πολύ διαφορετικά από τα προηγούμενα χρόνια. Παρόλα αυτά βλέπεις παιδιά τα οποία θέλουν να διακριθούν. το βλέπεις στα μάτια τους. Είναι εκεί για να πληρώσουν το τίμημα.
Θα πρέπει το παιδί πρώτα να το αγαπήσει το άθλημα και να το αγαπήσει μόνο του. Αν το κάνει κάποιος, με το στανιό να παίξει, τότε θα οδηγηθεί σε αυτό που είπα πριν. Θα πει ως εδώ και δεν θα συνεχίσει. Για μένα το πρώτο και πιο σημαντικό είναι από μικρό να αγαπήσει την διαδικασία. Να πάρει την μπάλα και να πάει να σουτάρει. Να δει αν του αρέσει και αν συμβαίνει αυτό από μονος του θα μπει σε άλλη διαδικασία. Θα το ζητήσει από μόνος του. Συναντάμε φαινόμενα που με το ζόρι κάποιος να παίξει και να διακριθεί. Λάθος που θα το οδηγήσει μακριά από το μπάσκετ. Θα τους λες μπάσκετ και θα σου απαντάει τένις».
Τα παραπάνω λόγια θα πρέπει αναγκαστικά να τα δουν και να τα ασπαστούν οι περισσότερες ομάδες της Α1. Οσες έχουν απομείνει. Αντί να ψάξουν αμφιβόλου αξίας ξένους, να δουν πως μπορούν να επωφεληθούν από τα νεαρά παιδιά που το μάτι τους γυαλίζει. Από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας να τα ρίξουν στην φωτιά. Στα εσωτερικά διπλά, στο ξύλο, στα συστήματα. Να βγάλουν αθλητές ρε διάολε.
Δεν μπορώ ας πούμε να φανταστώ την ΑΕΚ την επόμενη σεζόν και να μην έχει βασικό γρανάζι του ροτέισόν της τον Ρογκαβόπουλο. Δεν γίνεται σε αυτήν την Α1, να μην έχει 15 λεπτά συμμετοχής ο Μαντζούκας στον Προμηθέα και άλλα παραδείγματα. Γενικά να εμπιστευτούν οι ομάδες το νέο αίμα, ας αφήσουν στην άκρη την σπατάλη χρημάτων για ένα δύο εντυπωσιακά καρφώματα.
Να δουν το παρών τους, ξεκινώντας από το μέλλον τους. Όχι αντίστροφα. Στην τελική μόνο να κερδίσουν έχουν. Έτσι θα φέρουν πιο κοντά τον κόσμο τους και θα δημιουργήσουν τοπικούς ήρωες.
ΥΓ1. Δεν θα μου φανεί περίεργο ο Ολυμπιακός να στραφεί σε δύο ποιοτικές λύσεις (όχι στυλ Τσέρι ή Μπολντγουιν) για το 1-2 του. Εξ αρχής έχω τονίσει προσωπικά ότι η υπόθεση Σλούκα είναι πολύ δύσκολη. Από την άλλη αν φύγει από την Φενέρ, επιμένω πως στο ΣΕΦ είναι το μέλλον του γιατί ο Μπαρτζώκας τον υπολογίζει για τον επόμενο ηγέτη της ομάδας. Μπορεί; Εάν έρθει θα το δείξει…
ΥΓ2 Μεγάλη κουβέντα το σάλαρι καπ. Το αναλύσαμε και αυτό το κομμάτι σε κείμενο. Θα ήταν ιδανικό αν υπήρχε τρόπος να περαστού κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες.
ΥΓ3 Ευχαριστώ πολύ για τον τρόπο που αγκαλιάσατε την προσπάθειά μας όλο αυτό το διάστημα στην τρέλα που με έπιασε και έστησα αυτήν την εκπομπή από το σαλόνι μου. Για τα δεδομένα του, το «Μιλάμε για Μπάσκετ» έπιασε νούμερα που δεν τα περίμενα ούτε μία στο εκατομμύριο. Που δεν με ενδιέφερε αλλά όπως και να έχει μου προκαλεί χαρά να τα βλέπω και ας μην κερδίζω και τίποτα στην τελική.
ΥΓ4 Εμένα ψυχολογικά μου έκανε κακό αυτό το lockdown. Το βίωσα διαφορετικά. Αγαπήστε τους τριγύρω σας και τον εαυτό σας. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να σας πω.