Ο γνωστός ατζέντης σε κείμενό του στην ιστοσελίδα του, σχολίασε όσα συμβαίνουν στον χώρο του μπάσκετ και τις απολαβές των αθλητών που δεν πρέπει να χαθούν.
Την δική του εκδοχή για όσα συμβαίνουν στο μπάσκετ στην Ευρωλίγκα σχετικά με τα συμβόλαια των αθλητών της έδωσε ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Ο πανίσχυρος Σέρβος ατζέντης, σε ένα μακροσκελέστατο κείμενο στην ιστοσελίδα της εταιρείας του, σχολίασε τι θα συμβεί με τους μισθούς τους και τι ακριβώς πρέπει να συμβεί.
Αναλυτικά έγραψε: «Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων στιγμών, παρακολουθούμε έναν μεγάλο αριθμό αντιφατικών θέσεων μεταξύ των ομάδων και των παικτών όσον αφορά τις οικονομικές και συμβατικές υποχρεώσεις που έχουν οι σύλλογοι έναντι των παικτών τους. Αυτές οι αντιφατικές θέσεις εκτείνονται πέρα από τους παίκτες στη μία πλευρά και τους συλλόγους από την άλλη. Είναι πλέον ένα ζήτημα μεταξύ διαφόρων συλλόγων καθώς και μεταξύ των ίδιων των παικτών.
Ως δικηγόρος και ατζέντης πολλών εκ των παικτών που επηρεάζονται από αυτό, αισθάνομαι ότι πρέπει να εκφράσω την άποψή μου για αυτή την κατάσταση, λαμβάνοντας υπόψη ότι συμμετείχα ενεργά στις διαπραγματεύσεις με τη FIBA κατά την ίδρυση του Διαιτητικού Δικαστηρίου πριν από περίπου 10 χρόνια. Από τη στιγμή που τέθηκε σε εφαρμογή το BAT, ήμουν και ο πρώτος ατζέντης που έφερε υπόθεση ενώπιον του δικαστηρίου, και στη συνέχεια έναν τεράστιο αριθμό υποθέσεων, συνεπώς πιστεύω ότι η άποψή μου για το θέμα αυτό μπορεί να βοηθήσει πολλούς που επί του παρόντος είναι αναποφάσιστοι πάνω σε αυτό το θέμα.
Καταρχάς, δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα ότι η τρέχουσα αναστολή όλων των πρωταθλημάτων λόγω πανδημίας εμπίπτει στην κατηγορία των απρόβλεπτων περιστάσεων, με νομικούς όρους γνωστούς ως – ανωτέρα βία. Δεύτερον, δεν υπάρχει επίσης το επιχείρημα ότι τα συμβόλαια στην Ευρώπη δεν έχουν ρήτρες που ρυθμίζουν αυτές τις απρόβλεπτες περιστάσεις, καθιστώντας τα συμβόλαιά μας διαφορετικά από εκείνα του ΝΒΑ που έχει μια συλλογική συμφωνία διαπραγμάτευσης.
Επομένως, η κατάσταση πρέπει να επιλυθεί σύμφωνα με τις γενικές αρχές του νόμου, αλλά είναι ιδιαίτερα σημαντική για όλα τα συμβόλαια που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία για τις BAΤ και πρέπει να επιλυθεί σύμφωνα με την αρχή ex aequo et bono. Με άλλα λόγια, ισότητα και δικαιοσύνη.
Κατά τη γνώμη μου, η κατάσταση δεν είναι τόσο περίπλοκη. Οι παίκτες έχουν ήδη κερδίσει τους επτά μηνιαίους μισθούς τους και αυτό σχεδόν δεν είναι αμφισβητήσιμο. Όλη η προσοχή, οι συζητήσεις και τα διλήμματα επικεντρώνονται γύρω από την επίλυση της τύχης των τριών υπολοίπων μισθών, δηλαδή το 30% των οικονομικών κερδών.
Η ανεπίσημη σύσταση των συλλόγων της Euroleague να πληρώσουν το 67% της αξίας της σύμβασης (με άλλα λόγια να πληρώσουν μόνο όσα έχουν κερδίσει) δεν είναι σίγουρα μια αποδεκτή λύση στο θέμα αυτό, διότι μια τέτοια πρόταση μεταθέτει όλες τις αρνητικές συνέπειες της σημερινής κατάστασης στους ίδιους τους παίκτες.
Επιπλέον, δεν είναι αποδεκτό να προσφέρουμε ως εξήγηση το γεγονός ότι οι σύλλογοι δεν έχουν περισσότερα έσοδα και συνεπώς οι παίκτες δεν θα πληρώνονται. Αυτή η προτεινόμενη λύση αφήνει τους παίκτες χωρίς κανένα εισόδημα, το οποίο, σίγουρα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ισότητα και δικαιοσύνη. Επιπλέον, η ανεπίσημη σύσταση της Euroleague είναι το απόλυτο αντίθετο της αρχής ex aeque et bono και μπορεί να ειπωθεί ότι με απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν θα γίνει αποδεκτό.
Μέχρι σήμερα, υπήρξε μόνο μία υπόθεση ενώπιον του ΒΑΤ, όπου η ανωτέρα βία έχει αναφερθεί ως εξέχουσα αντίρρηση. Η υπόθεση ήταν η BAT 0529/14 κατά του Λιβανέζικου συλλόγου Champville. Το ΒΑΤ υποστήριξε τη θέση ότι ήταν δίκαιο και απλό να χωρίσει το βάρος των συνεπειών ανωτέρας βίας μεταξύ του συλλόγου και του παίκτη. Με βάση αυτό το προηγούμενο, είμαι απολύτως βέβαιος ότι όλες οι υποθέσεις που θα δοκιμαστούν μπροστά στο ΒΑΤ θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, όπου οι αρνητικές συνέπειες που προκαλούνται από την ανωτέρα βία (στην προκειμένη περίπτωση από την πανδημία του κορονοϊού) θα επιμερίζονται ομοιόμορφα στις ομάδες και τους παίκτες.
Δεδομένου ότι ουσιαστικά μιλάμε για το 30% της αξίας των συμβολαίων, είμαι πεπεισμένος ότι η ζημία θα κατανεμηθεί σε ίσα μέρη. Αυτό σημαίνει ότι οι σύλλογοι θα πρέπει να πληρώσουν επιπλέον 1,5 μισθό στους παίκτες αντί των τριών μισθών ή το 15% του συμβολαίου. Οι παίκτες, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να παραιτηθούν από το ακριβές ποσοστό των συμβολαίων τους.
Με απλά λόγια, οι παίκτες θα πληρώνονταν το 70% της σύμβασής τους για τα παιχνίδια που έπαιζαν με επιπλέον αποζημίωση 15%, δηλαδή το σύνολο του 85% της αξίας του συμβολαίου.
Τούτου λεχθέντος, πρέπει να επισημάνω ότι ακόμη και οι ανεπίσημες πληροφορίες που η Ένωση Παικτών θα απαιτήσει το 80% είναι κατά τη γνώμη μου μη ικανοποιητικές και δεν αντιπροσωπεύουν επαρκώς το ενδιαφέρον των παικτών σε αυτή την κατάσταση.
Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης, η αποζημίωση μπορεί να φτάσει ακόμα περισσότερο αλλά, κατά τη γνώμη μου, θα είναι πολύ δύσκολο να είναι μικρότερη από ό,τι έγραψα παραπάνω, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι οι σύλλογοι δεν έχουν ανωτέρα βία στα συμβόλαιά τους.
Τέλος, επισημαίνω ότι αυτή είναι η επαγγελματική μου άποψη που δεν είναι υποχρεωτική, αλλά είμαι απόλυτα σίγουρος ότι είναι απόλυτα σύμφωνη με την αρχή ex aequo et bono και αναμένω ότι το ΒΑΤ θα λάβει την ίδια θέση. Όλα τα παραπάνω παραμένουν η άποψή μου εκτός αν υπάρχει κάποια συνέχιση της σεζόν. Σε περίπτωση που η σεζόν συνεχίσει, οι σύλλογοι θα είναι, κατά τη γνώμη μου, υποχρεωμένοι να πληρώσουν επιπλέον χρήματα και κατά πάσα πιθανότητα να εκπληρώσουν ολόκληρες τις υποχρεώσεις από τα συμβόλαιά τους.
Κανένα από τα προαναφερθέντα δεν ισχύει για τους παίκτες που δεν έχουν τη ρήτρα BAT στα συμβόλαιά τους και των οποίων τα συμβόλαια εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του τοπικού νομοθέτη».