Έτσι δεν πάει πουθενά. Δίχως άμυνα, δίχως πάθος, δίχως πλάνο, δίχως να γυαλίζει το μάτι, ο Παναθηναϊκός έγινε έρμαιο των διαθέσεων της ΤΣΣΚΑ.
Όσοι βλέπουν με… συνέπεια τον Παναθηναϊκό, πρέπει να ανατρέξουν πολύ παλιά για να θυμηθούν ανάλογα κακή εμφάνιση, τον κόσμο να αποδοκιμάζει, τους παίκτες να… σέρνονται. Η ΤΣΣΚΑ επέβαλλε πλήρως τον ρυθμό της, νίκησε με 97-66 κι οδήγησε τους «πράσινους» στην 6η ήττα τους στα τελευταία 7 ματς. Κι ακολουθεί η αποστολή στην Κωνσταντινούπολη, με αντίπαλο την… πεινασμένη Φενέρμπαχτσε. Πλέον, η πρόκριση τίθεται εν αμφιβόλω…
Όταν μπαίνεις σ’ ένα παιχνίδι, που θεωρητικά είναι «do or die», ειδικά μετά τις απανωτές ήττες (με τελευταία αυτή στο ΣΕΦ, που έχει εκ των πραγμάτων ειδική βαρύτητα, για όποιον εκ των δύο βρίσκεται σε αυτή τη θέση) και δέχεσαι 32 πόντους στο 10λεπτο και 48 στο ημίχρονο, κάτι έχεις κάνει λάθος. Και βέβαια στο μπάσκετ μετρούν τα καλάθια που μπαίνουν, όχι εκείνα που θα μπορούσαν να μπουν, αλλά ήταν τόσα τα ελεύθερα σουτ των Ρώσων, που αν ήταν πιο εύστοχοι από την περίμετρο, θα είχαν πετύχει περισσότερους των 50 πόντων.
Αργός στις αμυντικές περιστροφές ο Παναθηναϊκός, βούτυρο στο ψωμί του Δημήτρη Ιτούδη, που «σημάδευε» τα αργά πόδια των «πράσινων» ψηλών. Ο Ρικ Πιτίνο προσπαθούσε με συνεχείς αλλαγές να βρει λειτουργικά σχήματα, ο Παπαπέτρου που είναι σημείο αναφοράς χρεώθηκε με τεχνική ποινή (μαζί με τον Χίλιαρντ) και με 2 φάουλ πήγε στον πάγκο, οπότε οι 48 πόντοι ήρθαν ως λογικό επακόλουθο.
Όχι πως ήταν καλοί οι Ρώσοι. Ο Φόγκτμαν ήταν ο πλέον αξιόπιστος, ο Τζέιμς έπαιζε στον γνωστό τρελό ρυθμό του, Χάκετ και Χίλιαρντ βοήθησαν. Στην άλλη άκρη του παρκέ, στην επίθεση του «τριφυλλιού» τα τρίποντα ήταν στην αρχή κάτι σαν… συνέχεια του ΣΕΦ. Μετά από 13.30’’ η στατιστική είχε καταγράψει 2/10, που αν το προσθέσουμε (αυθαίρετα) στο 1/20 του αγώνα με τον Ολυμπιακό, φτάνουμε στο διόλου κολακευτικό 3/30.
Ο Βουγιούκας ήταν φιλότιμος, ο Τόμας είχε καλές και κακές στιγμές, ο Καλάθης πέτυχε τους πόντους του (ήταν κι ο πιο αξιόπιστος σουτέρ από την περιφέρεια), για 20 λεπτά ήταν ανεπαίσθητη η παρουσία του Φριντέτ. Με όλα αυτά το -10 δεν ήταν… καταδίκη.
Στο τρίτο δεκάλεπτο η κατάσταση δεν άλλαξε. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε στον ρυθμό της ΤΣΣΚΑ και παρότι βελτιώθηκε αμυντικά, βρέθηκε να κυνηγά ακόμα περισσότερο στο σκορ. Δύο εκπληκτικές ασίστ του Τζέιμς, που αξιοποίησε με ισάριθμα τρίποντα ο Χίλιαρντ έκαναν τη διαφορά. Αξίζει να σημειώσουμε πως σε όλο το δεκάλεπτο δεν υπήρξε ούτε μία φάση, από την οποία να πήρε πόντους ή πόντο ο Παναθηναϊκός, δίχως να εκτελέσει βολή. Δείγμα της αμυντικής προσπάθειας (έστω και άτσαλης) των Ρώσων, τη στιγμή που η «πράσινη» άμυνα ήταν… κέντρο διερχομένων.
Η τέταρτη περίοδος ήταν αποκαρδιωτική. Ο Παναθηναϊκός παραδόθηκε στις ορέξεις των φιλοξενούμενων, από το 35’ ο κόσμος άρχισε να αποδοκιμάζει και να φεύγει, όταν ο Κώστας Κουφός κάρφωνε άνευ αντιπάλου, όταν οι παίκτες συμβιβάζονταν με την ήττα και δεν έβγαζαν εγωισμό. Πλέον δεν υπήρχαν ούτε τακτικές, ούτε συστήματα, αλλά μόνο απογοήτευση και ατμόσφαιρα που δεν ταιριάζει με ομάδα, η οποία παλεύει για την είσοδό της στην 8άδα.
Τα δεκάλεπτα: 22-32, 38-48, 51-65, 66-97.