Ήταν σε θέση ισχύος, αλλά δίχως να μπορεί να διορθώσει τα λάθη του ο Παναθηναϊκός έπαψε να είναι… κυνηγός του ονείρου και τρέχει.
Τον καιρό της απόλυτης ευδαιμονίας στον Παναθηναϊκό, τότε που περισσότερο υπήρχε ενθουσιασμός από τα προβλήματα του «αιώνιου» αντιπάλου κι η σύγκριση βοηθούσε να μπουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι, γράφαμε ότι η (φετινή) Ευρωλίγκα έχει δρόμο, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ότι χρειάζεται υπομονή. Οι «πράσινοι» ζηλωτές της τετράδας, έχοντας υλικό κι εμφανίσεις που έπειθαν πως αν άλλαζαν κάποια δεδομένα ίσως και να μπορούσαν, είχαν παράσταση νίκης. Ο κυνηγός, όμως, δεν παίρνει αιχμαλώτους. «Σκοτώνει» το θήραμά του, κάτι που ο Παναθηναϊκός δεν έκανε και τώρα… μετράει με αγωνία.
Σε αυτή τη μαραθώνια διαδρομή της Ευρωλίγκας είναι λάθος να κοιτάς μόνο προς τα πάνω. Έτσι το «τριφύλλι» βρίσκεται σήμερα σε ένα μπασκετικό εκκρεμές, που δεν μπορεί να τεντωθεί τόσο, ώστε να φτάσει στην τετράδα, αλλά μπορεί στη χαμηλή καμπύλη να βγει εκτός τροχιάς 8άδας. Πώς συνέβη αυτό;
Ο μαύρος Φλεβάρης
Η τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου -κι ενώ είχαν μεσολαβήσει τρεις νίκες, που πάντως έδειχναν ότι δεν πάνε όλα καλά- βρήκε τους παίκτες του Ρικ Πιτίνο να χάνουν από τη Βαλένθια (94-87). Ο… μαύρος Φλεβάρης ξεκίνησε νωρίτερα. Ακολούθησε η ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα (78-73) κι η νίκη επί της Ζενίτ (96-81) δεν πρόσφερε πολλά.
Η χθεσινή ήττα από την Μπαρτσελόνα (81-92) κατέβασε το σκορ στο 1-3 νίκες και το γεγονός ότι η τελευταία υποχρέωση για τον μήνα είναι στη Μαδρίτη, κόντρα στη φοβερή και τρομερή Ρεάλ, οδηγεί στο ότι μπορεί να κλείσει ο Φεβρουάριος με τέσσερις ήττες. Κατακόμβη ονείρων…
Η τρέλα του Μαρτίου
Το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι κάτι μεταξύ… επικίνδυνων αποστολών και Γολγοθά. Στις 3 Μαρτίου ο Παναθηναϊκός παίζει στο ΣΕΦ με τον Ολυμπιακό, υποδέχεται δύο μέρες μετά την ΤΣΣΚΑ, πηγαίνει στις 13 στην Κωνσταντινούπολη να παίξει με τη Φενέρμπαχτσε, μετά στο Βερολίνο να συναντήσει την Άλμπα (19 του μήνα), υποδέχεται τη Χίμκι (25 του μήνα) και ολοκληρώνει τις υποχρεώσεις του για τον Μάρτη στην Πόλη, με αντίπαλο την Αναντολού Εφές.
Ακόμα κι αν αυθαίρετα θεωρήσουμε ότι στους αγώνες του Απριλίου, που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος, οι «πράσινοι» θα κάνουν 2/2 (με Μακάμπι μέσα και Μπασκόνια έξω), για να μπουν στην 8άδα χρειάζονται τέσσερις νίκες, άρα ψάχνουν δύο μέσα στον Μάρτιο. Μπορούν να κάνουν και περισσότερες, αλλά καμία δεν είναι τόσο βέβαιη, που να νιώθουν άνετα.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως ενδεχόμενες ήττες από τις ομάδες που συναντούν (Ολυμπιακό, Φενέρμπαχτσε, Χίμκι) ενδέχεται να μετρήσουν… διπλά, καθώς πρόκειται γι’ αντιπάλους που κυνηγούν στη βαθμολογία τον Παναθηναϊκό. Και παρότι κάθε υπολογισμός μπορεί να βγει απολύτως λανθασμένος, το ντέρμπι των «αιωνίων» μοιάζει να είναι κομβικό και μάλιστα κάτω από αντιστροφή ψυχολογίας και κλίματος, καθώς στο λιμάνι οι τελευταίες δύο εμφανίσεις / νίκες (κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες που επιτεύχθηκαν) έχουν φέρει άκρατο ενθουσιασμό.
Πλέον, εκτός όλων των άλλων (αγωνιστικών προβλημάτων, δύσκολου προγράμματος), στον «πράσινο» οργανισμό πρέπει να διαχειριστούν και την αυξημένη πίεση, από τη στιγμή που η παρουσία στα πλέι οφ είναι ενδεχόμενη και περνά μέσα από συνεχόμενους «τελικούς».