Ολυμπιακός: «Έπαιζε στον Προμηθέα ο Έλις, δεν κάνει…»

Καμία φορά τον θησαυρό τον έχουμε μπροστά στα μάτια μας αλλά δεν του δίνουμε σημασία. Το αφήνουμε να περάσει και στο τέλος βλέπουμε τον… απέναντι να τον χαίρεται.
Εννοείται βέβαια ότι αναφέρομαι σε μπάσκετ και στην περίπτωση του Οκτάβιους Έλις ο οποίος αναμένεται να φορέσει τα ερυθρόλευκα και να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην Ευρωλίγκα.
Δεν θα ξεχάσω την περίπτωση του Μάικλ Τζέιμς όταν αγωνιζόταν στον Κολοσσό Ρόδου. Μιλούσα με κάποιους συνάδελφους στο ΣΕΦ και τους έλεγα ότι είχα εντυπωσιαστεί με το ταλέντο του και ότι βάλει πάνω από 20 πόντους. Τελείωσε το ματς με 28 (7/9 διπ., 3/7 τρίπ.) παίζοντας ως ένα σημείο μόνος του τον Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο.

Ακολούθησαν 6 αγώνες με τις ελληνικές ομάδες να μην συγκινούνται και τελικά την Μπασκόνια να τον αρπάζει εν μία νυκτί χωρίς περιττές σκέψεις. Βέβαια ήρθε μετά στον Παναθηναϊκό (τον είχε προσεγγίσει και ο Ολυμπιακός αλλά δεν ήθελε να έρθει) με το κασέ του βέβαια να είναι εντελώς διαφορετικό τότε.

Μία παρόμοια περίπτωση είναι και ο Οκτάβιους Έλις. Δεν εννοώ ότι φτάνει την αξία του Τζέιμς, όμως δεν μπορώ να ακούω και να διαβάζω το «Έπαιζε στον Προμηθέα και δεν κάνει…». Τον κάθε παίκτη τον κρίνεις με τα χαρακτηριστικά του και πως μπορεί να «κουμπώσει» στον ρόλο του. Και ο Έλις δεν είναι ο πρωταγωνιστής μίας ομάδας αλλά ένα εργαλείο που εύκολα μπορεί να λύσει τα χέρια του Μπαρτζώκα.

Ο Αμερικανός σέντερ είναι… ταμάμ για τον Ολυμπιακό και ήταν και πριν έρθει ο Ριντ, όταν είχαμε γράψει στο «10» για την επιθυμία στην αρχή της σεζόν των Ερυθρόλευκων να τον φέρουν στον Πειραιά. Όχι μόνο αυτής της περιόδου αλλά και της επόμενης. Αθλητικός, μακρύς, γνώστης των καταστάσεων και ο τέλειος συμπληρωματικός ψηλός. Στον Πειραιά θα κοιτάξουν την εξέλιξή του και εννοείται την προσαρμοστικότητά του στις απαιτήσεις μίας ομάδας όπως είναι αυτή του Γιώργου Μπαρτζώκα.
«Καλά ναι, είδαμε και τον Μπράουν πως τα πήγε στον Παναθηναϊκό» θα πει κανείς απευθείας. Δεν ισχύει αυτό για τον Έλις και είναι πολύ απλό: Άλλες θέσεις, άλλος τρόπος παιχνιδιού, λιγότερες μπάλες στα χέρια του, διαφορετικές αρμοδιότητες στο παρκέ.

Ο Ολυμπιακός δεν ζητάει από τον Αμερικανό σέντερ να είναι πρωταγωνιστής. Αν τα καταφέρει δεν θα ενοχληθεί, όμως δεν είναι αυτή η ουσίας την τελική. Έτσι είναι και η ζωή ενός ψηλού του… είδους του. Να θωρακίζει πάνω από τη στεφάνη το καλάθι, να γίνεται… μπαμπούλας στους κοντούς και να δίνει λύσεις όταν του ζητηθεί.

Ο Έλις διαθέτει και δικές του κινήσεις στην ρακέτα, χωρίς το ρεπορτόριό του να είναι εντυπωσιακό. Ο χρόνος θα τον κρίνει, όμως κοιτάζοντας την αγορά αυτήν την στιγμή και με τα δεδομένα των Πειραιωτών είναι ιδανική λύση για back up σέντερ. Ως δεύτερος έτσι; Συμπληρωματικός του Μιλουτίνοφ ή του επόμενου ψηλού που θα έρθει αντί του Σέρβου.
Τα υπόλοιπα στο παρκέ…

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΖΕΝΙΤ

Αποτέλεσμα που ελάχιστοι το περίμεναν. Η ήττα του Ολυμπιακού στην Αγία Πετρούπολη έχει πολλές αναγνώσεις. Τι να πρωτοαναλύσεις όμως; Το γεγονός ότι οι Ερυθρόλευκοι είχαν 3 παίκτες με 71 πόντους και αυτοί ήταν οι Σπανούλης-Πρίντεζης-Παπανικολάου; Το ότι οι ξένοι του Μπαρτζώκα είχαν μόλις 9 πόντους, όλοι από τον Μιλουτίνοφ ή ότι πέντε από τους 11 παίκτες σκόραραν; Αυτή ήταν η δεύτερη ήττα από τους Ρώσους φέτος, οι οποίοι μόνο με τον Ολυμπιακό θα καταφέρουν να έχουν 2/2.

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που απογοητεύονται εύκολα. Συνήθως ψάχνω στα αρνητικά, τα ελάχιστα θετικά. Η μεγαλειώδης εμφάνιση του Σπανούλη λειτούργησε ως αναλγητικό για τους περισσότερους. Οχι και άδικα. Στα 38 του, να παίζει σαν 30άρη, με αυταπάρνηση έφηβου. Μέχρι και την φανέλα του έσκισε από τα νεύρα του. Το απόλυτο παράδειγμα για τα μικρά παιδιά για να μην αφήνουν ποτέ τον… πόλεμο.

Η σεζόν μέχρι το τέλος της θα έχει αυτά τα σκαμπανεβάσματα. Δεν μπορεί κανείς να τα αποφύγει. Τα είδαμε με την Άλμπα που δεν βλεπόταν ο Ολυμπιακός, τα είδαμε με την Μπάγερν που έσκασε ένα χαμόγελο στο χειλάκι μας, τα είδαμε στην Αγία Πετρούπολη. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, και  ο κάθε προπονητής, δεν είναι μάγος για να ρίξει μία… ραβδιά και όλα να γίνουν όπως τα επιθυμούμε.

Είμαι της άποψης ότι ο Ολυμπιακός οφείλει να χτίσει από εδώ και στο εξής. Ας αφήσει εντελώς στην άκρη τις όποιες ελπίδες για πλέι οφ. Οσες και αν έχουν απομείνει. Να βάλει πραγματάκια για τη επόμενη μέρα με την επιλογή του Έλις να είναι η αρχή. Και είμαι σίγουρος πως θα έρθουν κι άλλες σαν και αυτή. Θεωρώ ότι και ο γκαρντ είναι δεδομένο πως θα είναι τέτοια περίπτωση.

ΥΓ. Τρώμε τα συκώτια μας με τον αθλητισμό καθημερινά. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο. Αρρώστια.  Κοιτάμε το δέντρο, χάνουμε το δάσος. Ξεχνάμε να είμαστε άνθρωποι..

ΥΓ2. Δεν υπάρχουν λόγια. Ο Αντώνης Νταής, ο ωραίος αυτός τύπος με το χαμόγελο πάντα, δεν είναι πια κοντά μας. Στον Ολυμπιακό από το 1992, τον έβλεπες διαρκώς στο ΣΕΦ. Βασικά τον έβλεπες σε ότι είχε να κάνει με την ομάδα του Πειραιά. Η κλασική φυσιογνωμία στο αεροδρόμιο σε κάθε άφιξη νέου παίκτη. Ο καλύτερος. Κρίμα Αντώνη μου…

Καλό σου ταξίδι. Έφυγες νωρίς ρε γαμώτο. Ανείπωτη θλίψη σε όλη την οικογένεια του Ολυμπιακού. Αγαπητός σε όλους…