Τίτλοι τέλους, ή ξεκίνημα νέας εποχής στον Ολυμπιακό

Η ήττα από την Άλμπα Βερολίνου σηματοδοτεί αυτό που φαίνονταν από τα πρώτα βήματα της φετινής περιόδου, ότι ο δρόμος δεν θα είναι μακρύς. Βεβαίως υπάρχουν πολλοί αγώνες, μπορούν να ανατραπούν τα πάντα, αλλά η εικόνα σε συνδυασμό με το πρόγραμμα και τις δυνατότητες που έχει δείξει ο Ολυμπιακός, δεν επιτρέπουν ούτε στον πιο αισιόδοξο οπαδό να ονειρευτεί πλασάρισμα στην 8άδα. Είναι, λοιπόν, το τέλος εποχής; Ή μήπως είναι η αυγή της επόμενης μέρας; Την απάντηση καλείται να δώσει ο «ερυθρόλευκος» οργανισμός.

Μπορεί να μοιάζει άχαρο το διάστημα ως το τέλος της κανονικής περιόδου, μπορεί οι… διακοπές να έρχονται νωρίτερα από το προγραμματισμένο, όμως μέσα από άσχημα αποτελέσματα και… σκυμμένα κεφάλια προκύπτει η διάθεση για να αλλάξουν όλα. Κι ο Ολυμπιακός πρέπει να αλλάξει πολλά, αλλά και να βγάλει πράγματα μέχρι το τέλος.

Ο Αντώνης Κόνιαρης δεν είναι μόνο το κέρδος της χθεσινής βραδιάς. Είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ομάδα του λιμανιού, καθώς τους υπόλοιπους λίγο πολύ τους γνωρίζαμε. Ο «μικρός» έχασε το σουτ που θα άλλαζε ίσως τη ροή του αγώνα, αλλά το σημαντικό ήταν ότι το πήρε. Σε μια εξαιρετική βραδιά, που είχε εξαιρετική παρουσία και στις δύο πλευρές του γηπέδου, αυτό που μετράει περισσότερο (στα θετικά) είναι το σουτ που έχασε. Γιατί μόνο έτσι, παίρνοντας αποφάσεις, μπορεί να αφήσει το στίγμα του.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας μαθαίνει το υλικό που έχει στα χέρια του. Το ότι ο Σπανούλης (ήταν εξαιρετικός) έπαιξε όλο το δεύτερο 20λεπτο, δείχνει ότι δεν περιμένει πολλά από τους Αμερικανούς, οι οποίοι ως τώρα δεν έχουν δείξει κάτι ιδιαίτερο. Από τώρα πρέπει να ξεκινήσει να «σημαδεύει» τους παίκτες που θα θελήσει να εντάξει στο δυναμικό του Ολυμπιακού.

Είναι προφανές ότι δεν θα συζητήσουμε τώρα ποιος θα μείνει, ποιος θα φύγει, όπως πρόδηλο είναι ότι ο Μπάλντγουιν (για παράδειγμα), ή ο Ρότσεστι δεν είναι προς… ανανέωση. Αν και προσωπικά δεν θα κρατούσα κανέναν, πλην του Μιλουτίνοφ, που όμως μόνο εύκολο δεν είναι να παραμείνει. Αλλά είπαμε, είναι λάθος χρόνος γι’ αυτή την κουβέντα.

Πλέον, παρότι θα κυνηγά όσο θα έχει μαθηματικές ελπίδες την είσοδο στους «8», δεν επιτρέπεται να κάνει κάτι παραπάνω, αλλά πρέπει να δει όλους όσους έχει, πρέπει να δώσει χρόνο στον Χαραλαμπόπουλο, πρέπει ενδεχομένως και να κοιτάξει αν υπάρχει κάτι αξιοποιήσιμο από την αναπτυξιακή ομάδα. Και κυρίως, να αποφασίσει από τώρα ποιοι θα έρθουν το καλοκαίρι, για να αλλάξουν την εικόνα στο λιμάνι.

Το να αποτύχει ο σχεδιασμός μιας χρονιάς (και δύο, και τριών) ΔΕΝ είναι καταστροφή. Σημασία έχει αν υπάρχει πλάνο. Κι η συμφωνία με τον κόουτς Μπαρτζώκα δείχνει πως υπάρχει. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις, να γίνει… ταμείο των μέχρι τώρα πεπραγμένων και να αποφασίσουν πώς ο Ολυμπιακός θα αλλάξει την εικόνα του.