Ήταν εξαιρετικός σε κάποια σημεία του ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν έχει βρει ακόμα λύση στα προβλήματα που μοιάζουν να είναι άλυτα
Αν επιχειρούσε κανείς να αξιολογήσει τις νίκες που έχει πετύχει φέτος ο Παναθηναϊκός, η επιτυχία επί της ΤΣΣΚΑ είναι η μεγαλύτερη κι ας έχει καταφέρει το «τριφύλλι» να κερδίσει -και μάλιστα… κυριαρχικά- την Αναντολού Εφές, που είναι στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Ήταν από τις νίκες, που ξεσηκώνουν τον κόσμο, που δίνουν ώθηση, που χτίζουν χαρακτήρα. Μοναδικό θέμα προς συζήτηση, καθώς τα υπόλοιπα είναι αυτονόητα, είναι αν σηματοδοτεί πλήρη αναδόμηση της εικόνας.
Θα αφήσω τους απανταχού… «πείτε μας ότι ο Καλάθης δεν είναι ηγέτης» να πανηγυρίζουν ύστερα από κάθε νίκη και να μας τη… λένε, όταν υποστηρίζουμε ότι ο Νάναλι δεν χωράει σ’ αυτόν τον Παναθηναϊκό. Δεν θα μπω στον πειρασμό (αν και με τρώει το χέρι μου) να ακολουθήσω τη ρητορική «είναι καλός τώρα ο Τζόνσον;», γιατί απλά δεν είμαι σίγουρος ότι άλλαξε το τσιπάκι.
Αφήνω, λοιπόν, τους υπερβολικούς πανηγυρισμούς στην άκρη, κρατώντας ως δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός θέλει να επιστρέψει σε φάιναλ φορ κι αυτό είναι η βάση της κουβέντας μας, διαφορετικά αυτή η νίκη είναι «κλειδί» για την είσοδο στην 8άδα κι ως εκ τούτου η αποστολή ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Όμως, μένω στο ότι οι «πράσινοι» βάζουν από μόνοι τους ψηλά τον πήχη και πολύ καλά κάνουν.
Δεν είναι ποτέ υποχρεωτικό να παίξουν 12 παίκτες, όμως ο Παναθηναϊκός σε ματς 45 λεπτών είχε δύο DNP (Παππάς και Μπέντιλ) κι έναν που μπήκε για τα μόρια στις πανελλαδικές (Μπράουν, 1.22’’). Δεδομένου ότι αυτή είναι σταθερή συνθήκη, πως ο Βουγιούκας εκ των πραγμάτων έχει περιορισμένο χρόνο συμμετοχής, ο Πιτίνο υπολογίζει στην ουσία εννέα παίκτες.
Ο Καλάθης ήταν μαγικός κι αν δεν βάζει στο μυαλό του ότι πρέπει να εκτελεί κι έχει καλύτερη διαχείριση της μοναδικής επιθετικής του αδυναμίας (το τρίποντο), θα είναι ο -με απόσταση- καθοριστικότερος πόιντ γκαρντ της διοργάνωσης. Μην βιαστείτε να μου υπενθυμίσετε ότι πέτυχε το τρίποντο (τριποντάρα), που έστειλε το ματς στην παράταση. Επί ημερών Πιτίνο σουτάρει 7/40, δηλαδή με ποσοστό 17.5%, οπότε χρειάζεται με σιγουριά καλύτερες (ίσως λιγότερες) επιλογές από το τρίποντο.
Ο Ράις έχει περισσότερες «λευκές» από παραγωγικές νύχτες. Για παράδειγμα σε 12.20’’ πέτυχε μόλις 2 πόντους κι αυτούς με βολές. Και βέβαια υπάρχει ο εξαιρετικός στην επίθεση Φριντέτ, ο οποίος είχε 15 πόντους, αλλά ήταν εκτός αγώνα όταν η μπάλα «έκαιγε». Κι η ερώτηση που αβίαστα προκύπτει: Φτάνουν αυτά τα τρία γκαρντ για να πάει ψηλά ο Παναθηναϊκός; Απαντώ όχι, πρέπει να ενεργοποιηθεί ο Παππάς, ή να αναζητηθεί άλλος περιφερειακός.
Μέσα στο καλάθι ο Ουάιλι είχε λίγο περισσότερο χρόνο από τον συνηθισμένο επί Πιτίνο (10.33’’), ήταν καλός επιθετικά, αλλά χωρίς ριμπάουντ. Με τον Μπέντιλ εκτός, βγαίνει η χρονιά; Απαντώ, αν είναι έτσι ο Μήτογλου ναι, αλλά σε πόσα ματς θα κάνει 25 πόντους και (κυρίως) 16 ριμπάουντ; Το παιδί κάνει σπουδαίες εμφανίσεις, αλλά ο Παναθηναϊκός θέλει κι άλλον ψηλό. Είτε ενεργοποιώντας τον Ουάιλι, είτε αποκτώντας άλλον από την αγορά.
Οι «πράσινοι» πέτυχαν τεράστια νίκη, δίχως να κρύψουν τα προβλήματά τους. Το ζήτημα είναι πως στα πλέι οφ, απέναντι σε ομάδες όπως η Εφές, η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η ΤΣΣΚΑ, σε σειρά αγώνων, αυτές οι αδυναμίες δεν κρύβονται.