Ο δρόμος για τα πλέι οφ έχει στενέψει υπερβολικά κι οι ελπίδες του Ολυμπιακού για να μπει στην 8άδα είναι πλέον μηδαμινές, μετά τη χθεσινή ήττα
Την πρώτη φορά είναι τυχαίο γεγονός, τη δεύτερη σύμπτωση, την τρίτη είναι πρόβλημα. Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως και να μην υπάρξει… τέταρτη, το κακό έχει γίνει ήδη. Οι προσδοκίες του Ολυμπιακού για να μην τελειώσει πρόωρα κι άδοξα η σεζόν, έχουν μειωθεί σε βαθμό που πλέον μόνο ένα θαύμα μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας.
Στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ο Ταϊρίς Ράις (σε 45 λεπτά αναμέτρησης) πέτυχε 41 πόντους, με το σύστημα αξιολόγησης να καταγράφει 33! Στον αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα ο Λορέντζο Μπράουν πέτυχε 34 πόντους με το σύστημα αξιολόγησης να καταγράφει 32! Στον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε ο Νάντο ΝτεΚολό πέτυχε 32 πόντους με το σύστημα αξιολόγησης να καταγράφει 31!
Αν μπορούσε κανείς να κάνει… πλάκα θα έλεγε ότι υπάρχει πτωτική πορεία των «δήμιων» του Ολυμπιακού, σε ότι αφορά στο σύστημα της αξιολόγησης, αλλά και τους πόντους. Ως το τέλος της σεζόν θα έχει λυθεί το πρόβλημα, πάντως μετά το τέλος του αγώνα ο Κεστούτις Κεμζούρα δεν είχε απαντήσεις στο γιατί συμβαίνει αυτό.
Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται δεν είναι σύμπτωση κι ο Ολυμπιακός απογειώνει την καριέρα των περιφερειακών που συναντά. Αν συνυπολογίσουμε, δε, ότι στα συγκεκριμένα ματς θα μπορούσε να είχε φύγει νικητής, αν οι αντίπαλοι δεν έκαναν… παππάδες, τότε το κακό μεγαλώνει. Και βέβαια, θα ήταν αφελές να πούμε ότι μόνο αυτό φταίει, αλλά είναι ένας παράγοντας που δεν μπορεί κανείς να τον προσπεράσει.
Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν άλυτα αμυντικά θέματα, ο Ριντ όσο καλός είναι στο μπροστά μέρος του γηπέδου, τόσο… αόρατος είναι αμυντικά. Ο Ρότσεστι προσπαθεί, αλλά δεν φημίζεται για την ικανότητά του στο πίσω μέρος του γηπέδου, ο Τσέρι προσπαθεί αλλά δεν εξολοθρεύει, ο Σπανούλης (αλίμονο να του ζητήσουμε να παίζει κι άμυνα) κάνει αυτό που έκανε τόσα χρόνια.
Αυτός ο Ολυμπιακός δεν έχει λύσεις. Στην αρχή, επί ημερών Μπλατ, άντε και στα πρώτα ματς του Κεμζούρα, το πρόβλημα ήταν επιθετικό, αλλά φαίνεται πως υπάρχει θέμα στο πίσω μέρος του γηπέδου. Γνωρίζουμε ότι η συγκεκριμένη ομάδα δεν ξεχειλίζει από ταλέντο (αναφέρομαι στους Αμερικανούς, γιατί τους υπόλοιπους τους γνωρίζαμε και πριν ξεκινήσει η σεζόν), άρα έπρεπε να… τρώει σίδερα στην άμυνα. Αντ’ αυτού επιμένει να… χτίζει καριέρες των αντιπάλων.
Δεδομένου ότι το δύσκολο κομμάτι της Ευρωλίγκας (σαν αυτό που πέρασε και που θα συνεχίσει για δύο αγώνες να περνά ο Παναθηναϊκός) είναι μπροστά, δεδομένης της εικόνας του Ολυμπιακού, αλλά και των υπολοίπων μνηστήρων, η είσοδος στην 8άδα μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός στην καρδιά του χειμώνα.
Θα ήταν μια ιδέα να δοθεί χρόνος στα νέα παιδιά (Ποκουσέφσκι, ή και Χρηστίδης), αλλά από την άλλη κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει σήμερα να τραβήξει την πρίζα, καθώς μαθηματικά (κι ίσως όχι μόνο) υπάρχουν ελπίδες, οπότε η υπόλοιπη σεζόν θα είναι «κρύο ζέστη» κι όποιος αντέξει…