Εντελώς διαφορετικός από τον αγώνα στη Μαδρίτη, ο Ολυμπιακός έχει πράγματα να κρατήσει, από την εμφάνισή του κόντρα στην Μπαρτσελόνα
Όταν κλήθηκε να παίξει στη Μαδρίτη, δίχως τον Βασίλη Σπανούλη, με αντίπαλο τη μεγάλη Ρεάλ, ο Ολυμπιακός ήταν να… μασάς κουκιά και να τον φτύνεις. Βεβαίως, όταν υπάρχει βαθμολογία, αυτό που στο τέλος μετρά είναι η νίκη, όμως υπάρχει κι η διαδικασία για να φτάσεις εκεί. Αυτή τη φορά, κόντρα στην εξίσου τεράστια Μπαρτσελόνα, χωρίς τον Νίκολα Μιλουτίνοφ (συγκριτικά -με αρκετή δόση αυθαίρετης σκέψης- είναι πιο δύσκολο να καλυφθεί αυτό το κενό), ήταν πάρα πολύ καλός.
Ναι, υπάρχουν πολλά να διορθώσει, ναι έκανε ανεπίτρεπτα (για το επίπεδο του αντιπάλου) δώρα, αλλά ο Ολυμπιακός έχει μόνο κέρδος από αυτή τη βραδιά και πρέπει να χτίσει πάνω στο εξαιρετικό δεύτερο δεκάλεπτο. Παίκτες όπως ο Ρούμπιτ κι ο Ριντ βγήκαν μπροστά, έδειξαν ότι μπορούν να σταθούν στο υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ ακόμα μεγαλύτερο κέρδος ήταν η παρουσία του Βεζένκοφ.
Θα μετρήσουμε όλα τα καλά, για να δούμε μετά και τα αρνητικά. Γιατί, αλίμονο, οι «ερυθρόλευκοι» ηττήθηκαν, άρα δεν τα έκαναν όλα σωστά. Στα θετικά, λοιπόν, είναι η εντυπωσιακή αλλαγή του Ρότσεστι. Έχει διαφορά και στο κορμί του, δεν είναι αδιάφορος στην άμυνα, παρότι παίζει πολύ με τα χέρια και χρεώθηκε με φάουλ.
Ο Βεζένκοφ πρέπει να γίνει πιο τολμηρός, να εκτελεί χωρίς να σκέφτεται, ήταν όμως μαχητής. Ο Ρούμπιτ έχει εξαιρετικό σουτ για ψηλό κι αν βρει ρόλο, θα είναι ακόμα καλύτερος. Ο Ριντ μπήκε στα παπούτσια του Μιλουτίνοφ και σε κάθε του εμφάνιση βελτιώνεται. Ίσως πρέπει από τώρα να σκεφτούν για την επόμενη μέρα στο λιμάνι, γιατί δεν υπάρχουν πολλοί ψηλοί αυτού του επιπέδου (όχι για πρώτος, αλλά εξαιρετικός δεύτερος). Ο ίδιος, πάντως, πρέπει να βελτιώσει τις μετακινήσεις του, για να είναι ακόμα πιο σημαντικός στο παιχνίδι της ομάδας του.
Συνολικά ο Ολυμπιακός έδειξε… σφυγμό, αλλά πρέπει να ορμά στον αντίπαλο, να μην περιορίζεται στο να κερδίσει τις εντυπώσεις. Οι Αμερικανοί πρέπει να παίζουν καλά, όχι μόνο όταν έχουν δύσκολο ματς μπροστά τους και λογικά «μαζεύονται» και κυρίως όχι όταν τους… πάει το παιχνίδι. Για παράδειγμα, ο Πολ ξεκίνησε άσχημα και τέλειωσε εξίσου άσχημα.
Πάμε στον κόουτς Κεμζούρα. Του πιστώνεται το ότι οι παίκτες είναι καλύτεροι ατομικά, αλλά πρέπει να αποκτήσει σταθερότητα η ομάδα. Ο κόουτς πρέπει να βάλει κι άλλο μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, είναι η ομάδα με τον περισσότερο χρόνο προετοιμασίας στην Ευρωλίγκα. Χρειάζονται κι άλλα συστήματα, ιδέες στην επίθεση, περισσότερη τακτική, συστήματα, να βάλει προβλήματα στους αντιπάλους, να τους αιφνιδιάζει.
Δεν είναι ο προπονητής που… ονειρεύονταν να καθίσει στην άκρη του πάγκου, αλλά έχει την ευκαιρία του. Δεν φτάνει να βελτιώνει τους παίκτες, να φτιάχνει τους αυτοματισμούς, να «διαβάζει» το παιχνίδι, χρειάζεται να γίνει πιο τολμηρός.