Ευρωλίγκα : Να είμαστε ρεαλιστές, να πιστεύουμε στο ακατόρθωτο

Η απάντηση στο «πού είμαστε» βρίσκεται στο «πού πάμε». Η βαθμολογία της Ευρωλίγκας, αυτή τη στιγμή, λέει πολλά και τίποτα. Μας λέει για παράδειγμα ότι ομάδες όπως η Αναντολού Εφές, η Ρεάλ κι η Μπαρτσελόνα πρέπει να… φύγουν από το γήπεδο για να χάσουν την πρόκριση στους «8», ή ότι ομάδες όπως η Ζαλγκίρις κι η Ζενίτ πρέπει να ανεβούν ένα βουνό και να κατεβούν έναν λόφο για να μπουν στα πλέι οφ, αλλά -σοβαρά τώρα- περιμένατε τον βαθμολογικό πίνακα για να το αντιληφθείτε; Το ζήτημα, λοιπόν, είναι μέχρι πού μπορούν να φτάσουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Ποιο είναι το ταβάνι τους;

Αν τέλειωνε σήμερα η Ευρωλίγκα, ο Παναθηναϊκός (8-5 νίκες) θα τερμάτιζε 6ος κι ο Ολυμπιακός (5-8) 11ος. Όμως η διοργάνωση συνεχίζεται κι εμείς, έχοντας σαφή δείγματα γραφής, αναζητούμε το πραγματικό ranking.

Ο Παναθηναϊκός με έξι νίκες σε επτά αγώνες (θα μπορούσε να είχε κι 7/7, αν δεν έχανε από την Άλμπα Βερολίνου στο «Νίκος Γκάλης») έδειξε ότι μπορεί να πετύχει τα πάντα. Ξεκίνησε, όμως, η… κακή σειρά. Ηττήθηκε στη Βαρκελώνη από την Μπαρτσελόνα, παίζει (δίχως κόσμο) με τη Φενέρμπαχτσε, πηγαίνει στη Μακάμπι κι υποδέχεται τη Ρεάλ, πριν πάει στη Ρωσία (όχι στη Μόσχα) για να παίξει με την ΤΣΣΚΑ. Και μετά έχει και μια βόλτα στο Μιλάνο.

Στην πραγματικότητα ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει (συμπεριλαμβανομένης και της Μπαρτσελόνα) τις τέσσερις από τις πέντε ομάδες που βρίσκονται πάνω από αυτόν. Κι η Φενέρ, δηλαδή, που είναι πιο κάτω, δεν είναι κλαμπ που μετράς τη βαθμολογική του θέση…

Πάμε στην αρχική μας σκέψη. «Πού πας»; Αν ο Παναθηναϊκός θέλει να μπει στην 4άδα, να διεκδικήσει με αξιώσεις πρόκριση στο φάιναλ φορ, πρέπει να έχει ένα grosso modo 50%, ήτοι ψάχνει τρεις νίκες σε πέντε αγώνες, αφού ήδη έχασε από την Μπαρτσελόνα. Αν πάλι πηγαίνει για να μπει στα πλέι οφ (και βλέπουμε), καμία από τις ενδεχόμενες ήττες δεν είναι απαγορευτική για να κυνηγήσει τον στόχο του. Δεδομένο είναι ότι απέναντι στις ομάδες πρώτης γραμμής θα δείξει το… μέταλλό του.

Οι «πράσινοι» έχουν οκτώ νίκες στο σακούλι και χρειάζονται 9-10 ακόμα για να είναι σίγουροι για την 8άδα. Από εκεί και πέρα, αν ζητήσει πλεονέκτημα έδρας (όχι ότι σημαίνει πολλά), πρέπει να πάρει νίκες με ομάδες από το πάνω ράφι.

Η πρόβλεψη: Δεν αλλάζει από αυτήν που είχα καταθέσει πριν το τζάμπολ της Ευρωλίγκας. Ο Παναθηναϊκός με τα ως τώρα αποτελέσματά του μοιάζει να είναι βέβαιος (αν συνεχίσει έτσι) για την παρουσία του στα πλέι οφ. Επί της ουσίας έχει μια σημαντική νίκη (επί της Αναντολού Εφές) και μια εκτός προγράμματος ήττα (από την Άλμπα). Πέραν τούτου, τα υπόλοιπα είναι φυσιολογικά αποτελέσματα, μιας ομάδας με… ταβάνι.

Τώρα, όσο προλαβαίνει

Ο Ολυμπιακός έχει πολύ πιο βατό πρόγραμμα. Υπό συνθήκες μπορεί ακόμα και 2/2 με Χίμκι (εντός) κι Ερυθρό Αστέρα (εκτός), που θα βελτιώσουν το ισχνό 5-8. Βεβαίως, έχει πολύ δρόμο, όμως δύσκολα θα βγάλει από πάνω του την εντός έδρας ήττα από τη Ζενίτ. Η νίκη στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ, αλλά κι επί της Αρμάνι στο ΣΕΦ είναι στα υπέρ του. Έχει χάσει δύο ματς στην παράταση, άρα μπορεί να τα έχει και λίγο με την τύχη του.

Οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να «κλειδώσουν» την 8άδα πριν φτάσουν στις επτά τελευταίες αγωνιστικές, γιατί εκεί με το ζόρι έχουν… 1.5 νίκη. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άρα, δεν αρκεί η βελτίωση, πρέπει να έρθουν άμεσα και τα αποτελέσματα και να είναι συνεχόμενα, καθώς το… λούκι που περνά ο Παναθηναϊκός στο τέλος του 2019, θα το περάσει ο Ολυμπιακός στο τέλος της κανονικής περιόδου.

Στα συν του Ολυμπιακού είναι ότι έχει μόνο μία υποχρέωση την εβδομάδα (άντε δύο στις «διαβολοβδομάδες»), άρα περισσότερη ενέργεια, ποιοτικότερες προπονήσεις, μεγαλύτερο χρόνο προετοιμασίας. Στο ξεκίνημα της σεζόν αυτό δεν λειτούργησε θετικά, καθώς οι παίκτες του δεν είχαν ρυθμό, τώρα όμως που λογικά οι άλλοι θα κάνουν… κοιλιά, οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να αρχίσουν να ανεβαίνουν.

Η πρόβλεψη: Δεν αλλάζει από αυτήν που είχα καταθέσει πριν το τζάμπολ της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός θα παλέψει για να μπει στην 8άδα και θα εξαρτηθεί εν πολλοίς κι από τα αποτελέσματα των υπολοίπων. Φυσικά, κάθε σκέψη για κάτι παραπάνω, μοιάζει να είναι στο όρια του ανέφικτου, κάτι που όμως είναι… κανόνας στο μπάσκετ: να είμαστε ρεαλιστές, να πιστεύουμε στο ακατόρθωτο.

Αντί επιλόγου: Υπάρχου δύο ισπανικές ομάδες (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα), μια ρωσική (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), δύο τουρκικές (Αναντολού Εφές, Φενέρμπαχτσε), μια ισραηλινή (Μακάμπι Τελ Αβίβ) και δύο απρόβλεπτες (Χίμκι, Αρμάνι Μιλάνο). Αυτές είναι οκτώ στο σύνολο και δύο οι δικές μας 10. Μοιάζει σαν να είναι μονόδρομος το να μείνει μια από τις δύο εκτός 8άδας…