Σφαιρόπουλος: Από το διαζύγιο στον Πειραιά, βασιλιάς στο Ισραήλ

Σφαιρόπουλος: Από το διαζύγιο στον Πειραιά, βασιλιάς στο Ισραήλ

Ο Έλληνας τεχνικός από τη μη συνέχιση της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό, στην συμφωνία του με την Μακάμπι, την απόλυτη στήριξη προς το πρόσωπό του, την αντίθετη διαδρομή με τον Μπλατ και την... εκτόξευση της "ομάδας του Λαού".

Έφυγε από τον Ολυμπιακό έχοντας στο παλμαρέ του δύο πρωταθλήματα Ελλάδας, αλλά και ισάριθμες συμμετοχές σε Final 4 και τελικούς Ευρωλίγκας. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, περί ου ο λόγος, τερμάτισε την καριέρα του στο Λιμάνι του Πειραιά τον Μάιο του 2018, με τις δύο πλευρές να αποφασίζουν να χωρίσουν τους δρόμους τους φιλικά, καθώς ο Έλληνας τεχνικός έδωσε και την ψυχή του στην ομάδα, αγαπήθηκε από τον κόσμο και άφησε μόνο όμορφες σχέσεις στην τετραετή παρουσία του στους Ερυθρόλευκους.

Την θέση του πήρε, ο Ντέιβιντ Μπλατ, με τον Αμερικανοϊσραηλινό κόουτς να έρχεται μετά βαΐων και κλάδων στον Ολυμπιακό, έχοντας ως τελευταίο του πέρασμα σε ομάδα Ευρωλίγκας, τον πάγκο της Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Και όμως η μοίρα τα έφερε έτσι που οι δύο τεχνικοί ουσιαστικά να… ανταλλάξουν ομάδες. Ο εκ των πιο εμβληματικών παραγόντων της Ευρωλίγκας και ο κορυφαίος στο ισραηλινό μπάσκετ, ο Σιμόν Μιζράχι, αποφάσισε να δώσει τις τύχες της παραπαίουσας το τελευταίο διάστημα Μακάμπι, στα χέρια του Γιάννης Σφαιρόπουλου στις 28 Νοεμβρίου του 2018. Οι Ισραηλινοί πίστεψαν στις ικανότητες του Έλληνα κόουτς, ο οποίος είχε παρουσιάσει σοβαρό έργο στον Ολυμπιακό, ήταν ιδανικός συνεχιστής των ιδεών τόσο του Ίβκοβιτς όσο και του Γιώργου Μπαρτζώκα, παρουσιάζοντας βέβαια μία διαφορετική ομάδα, στηριζόμενη στην αμυντική προσήλωση και την πειθαρχία.

Αρκετοί είχαν στην αρχή ενδοιασμούς. Μπορεί ο «Μελαχρινός» να ακολουθήσει στην «ομάδα του Λαού» αυτό το μονοπάτι; Πως μία φύσει επιθετική ομάδα θα… ασπαστεί τις αρχές του; Ειδικά όταν αυτή είναι στο 1-8 στις πρώτες 9 αγωνιστικές της Ευρωλίγκας.
Δεν ήταν δύσκολο. Με το εν λόγω ρόστερ και την αύρα του νέου κόουτς, ο Σφαιρόπουλος χρειαζόταν σταδιακά να προσαρμόσει τα «θέλω» του σε μία ομάδα που είχε αθλητικούς παίκτες. Πρώτο ματς με την Μπάγερν και… W, το ίδιο και στην επόμενη αγωνιστική με την Νταρουσάφακα, την ώρα που οι Ισραηλινοί ανέβαζαν διαρκώς ρυθμούς. Η Μακάμπι ρόλαρε για τα καλά, Πέρασε από την έδρα της ΤΣΣΚΑ, νίκησε τους «αιώνιους» στο Τελ Αβίβ, δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις μικρομεσαίες ομάδες και έπαιξε στα… κόκκινα τους υπόλοιπους μεγάλους. Το αποτέλεσμα; Από το 1-8 ρεκόρ η Μακάμπι να έχει 13-8 ρεκόρ επί της παρουσίας του, παίζοντας μέχρι και το τέλος τις όποιες ελπίδες της για πρόκριση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Μπορεί το 14-16 της κανονικής διάρκειας της διοργάνωσης να μην ήταν.. τιμητικό για έναν ιστορικό σύλλογο όπως οι Ισραηλινοί, όμως η δουλειά του «Σφαιρό» απέδιδε καρπούς στο παρκέ. Το έβλεπαν όλοι. Το όνομά του γινόταν σύνθημα στα χείλη των οπαδών της ομάδας του Λαού, οι παίκτες δενόντουσαν μαζί τους, ο Έλληνας τεχνικός έδειχνε να απολαμβάνει την διαμονή του στο Ισραήλ, για το οποίο έλεγε συχνά ότι θυμίζει κλιματολογικά την πατρίδα του.

ΒΙΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΛΑΤ

Το καλοκαίρι τον βρήκε πρωταθλητή Ισραήλ, με την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Το κλειστό διετές συμβόλαιό του είχε συνδυάσει τον πρώτο μισό χρόνο της παρουσίας του με το 53ο πρωτάθλημα στην ιστορία της Μακάμπι. Οι προσδοκίες προς το πρόσωπό του; Σαφώς μεγαλύτερες. Το πάθος του για επιτυχίες; Αστείρευτο.

Με την ίδια ακριβώς προσμονή ξεκίνησε την δουλειά του. Με προσεκτικές κινήσεις στην στελέχωση του ρόστερ του και με αθλητές που ταιριάζουν ακριβώς στην φιλοσοφία του (αθλητικοί, εγκεφαλικοί και γνώστες των βασικών του αθλήματος). Ο «Σφαιρό» είχε γίνει αποδεκτός 100% από τους Ισραηλινούς. Συμμετείχε ακόμα και στην παράδοση των εισιτηρίων διαρκείας, μπόλιαζε με το πάθος του και τον κόσμο της ομάδας του, κάθε ομιλία του στα αποδυτήρια γινόταν viral με τον τρόπο που μιλούσε στους αθλητές του. Το μοναδικό που έμενε ήταν η σταθεροποίηση μία ομάδας που είχε χάσει για τα καλά την διαδρομή της στο ευρωπαϊκό στερέωμα.

Περίπου 1200 χιλιόμετρα μακριά, στον αγαπημένο του Πειραιά, τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο προπονητής που έφερε την Μακάμπι Τελ Αβίβ για τελευταία φορά την κορυφή της Ευρωλίγκας το 2014, ξεκίνησε την χρονιά του στον Ολυμπιακό με προβληματισμό για την στελέχωση του ρόστερ και τον τρόπο που συμβάδιζε με την λογική των Ερυθρόλευκων. Το πρόβλημα της υγείας του, δεν τον εμπόδιζε από το να δίνει το «παρών» στα δρώμενα της ομάδας του Πειραιά. Τα αποτελέσματα όμως και η εικόνα με την Βιλερμπάν, ήταν ο λόγος που «έσπασε» το γυαλί.

Ο Αμερικανοϊσραηλινός τεχνικός έληξε την συνεργασία του με τον Ολυμπιακό, την ώρα που ο προκάτοχός του στον ερυθρόλευκο πάγκο, είχε βρει την Ιθάκη του στο Τελ Αβίβ.
Βίοι αντίθετοι με τον «Μελαχρινό» που παρουσίαζε όλο και καλύτερη εικόνα με την πέντε φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η Μακάμπι είχε αποκτήσει αρχές στο παιχνίδι της, το παρκέ ήταν ο καθρέφτης της… υγείας που έβγαζε στα ενδότερά της και αυτό οφειλόταν σε τεράστιο βαθμό στον Έλληνα τεχνικό.

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ «ΜΕΛΑΧΡΙΝΟ»

Παιχνίδι με το παιχνίδι όλο και ανέβαζε στροφές η ομάδα του Λαού. Όμορφο μπάσκετ, πίεση στην άμυνα, έδρα που κοχλάζει και ένα προπονητικό επιτελείο που είχε απόλυτο έλεγχο του πλάνου.
Το σημαντικότερο όλων ήταν η σιγουριά που έβγαζε ο Σφαιρόπουλος στην Μακάμπι. Το γεγονός ακόμα ότι έβαλε σε… καλούπι τον ημίτρελο Ουίλμπεκιν έλεγε πολλά. Οι Ισραηλινοι πραγματοποιούν φέτος πορεία πλεονεκτήματος έδρας και γιατί όχι Final 4 Ευρωλίγκας.

Το ματς «κλειδί» όμως για να «εκτοξευτεί» η λατρεία προς το πρόσωπο του Έλληνα τεχνικού ήταν το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Με το ρεκόρ στο 8-4, η Μακάμπι φιλοξενούσε τους πρωταθλητές Ευρώπης με τον «Σφαιρό» να μην έχει στην διάθεσή του όχι έναν αλλά τέσσερις βασικούς του παίκτες. Και αν γνώριζε ότι δεν μπορεί να υπολογίζει τους Ντι Μπαρτολομέο και Ουόλτερς για αρκετό καιρό, οι απουσίες των Κάσπι και Μπλακ, μίκρυνε ακόμα περισσότερο τις επιλογές του για ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι.
Και όμως, αντί να υπάρχει απογοήτευση από την έλλειψη λύσεων, υπήρχε αυτό που συνηθίζουν οι ομάδες Σφαιρόπουλου και κατά καιρούς έπραξε ο Ολυμπιακός εν τη παρουσία του στο Λιμάνι.
Αυταπάρνηση, πάθος και συσπείρωση. Να παίξουν όλοι και για τους τραυματίες. Με 10άδα ανάγκης, τους δύο Κοέν και Αντίγια σε συμπληρωματικούς ρόλους και ουσιαστικά 7 παίκτες με το μαχαίρι στα δόντια, η Μακάμπι Τελ Αβίβ έκανε κατάθεση ψυχής και επικράτησε με 90-80 των Μοσχοβιτών, παραδίδοντας μαθήματα μπάσκετ και παρουσίας πραγματικής ομάδας στην κατάμεστη Menora Mivtachim Arena.

Το αποτέλεσμα όλης αυτής περιρρέουσας ατμόσφαιρας ήταν άμεση κινητοποίηση των διοικούντων της Μακάμπι για την επέκταση του συμβολαίου του.
Οι συζητήσεις ήταν πανεύκολες. Ο «Μελαχρινός» είχε βρει και πάλι την ηρεμία του, την αγάπη για την δουλειά και έναν λαό που δεν σκεφτόταν το μέλλον του χωρίς αυτόν στον πάγκο της Μακάμπι. Ο 52χρονος προπονητής θα είναι πλέον ο προπονητής με το ακριβότερο συμβόλαιο στην ιστορία του συλλόγου, καθώς θα αμείβεται με 750.000 δολάρια για τα επόμενα τρία χρόνια. Δικαίωση για τον «Σφαιρό».

Και το ακόμα πιο όμορφο; Η αποδοχή του Έλληνα τεχνικού από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Μία βόλτα στα social media σε κάνει να καταλάβεις πως δεν χάρηκαν μόνο στο Ισραήλ και το Τελ Αβίβ αλλά και στην χώρα μας και τον Πειραιά.

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ