Δεν έχει χρόνο να περιμένει κανέναν, αλλά δεν μπορεί και να αφήσει πίσω παίκτες όπως ο Πάντερ. Ο Ολυμπιακός περιμένει την «επιστροφή» του
Τη στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν να ψάχνουν δίχως ελπίδα να βρουν τη χαμένη τους αγωνιστική ταυτότητα, τη στιγμή που οι ξένοι της ομάδας έμοιαζαν να μην μπορούν να σηκώσουν το βάρος της «ερυθρόλευκης» φανέλας, ο Κέβιν Πάντερ ξεχώριζε. Όαση μπροστά στη μετριότητα των νεοφερμένων. Μόνο που μάλλον μέτρησε τη… σκιά του για μπόι κι ένιωσε ότι είναι… δίμετρος.
Στις τρεις τελευταίες εμφανίσεις του, ο Ολυμπιακός δείχνει άλλο πρόσωπο. Δεν είναι μόνο ότι μετρά δύο νίκες (με Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ και Άλμπα στο Βερολίνο) σε τρεις αναμετρήσεις (ενδιάμεσα ηττήθηκε από την Μπάγερν στο Μόναχο), αλλά ότι η συνολική εικόνα είναι εντελώς διαφορετική προς το καλύτερο. Αντίθετη είναι η παρουσία του Αμερικανού.
Ο Πάντερ αγωνίστηκε παρά ένα δευτερόλεπτο 12 λεπτά κόντρα στη Ζαλγκίρις κι έμεινε άποντος, έχοντας τέσσερα άστοχα σουτ. Μοναδική θετική προσφορά ένα αμυντικό ριμπάουντ. Φαντάζομαι καθένας από μας δεν θα έκανε κάτι λιγότερο. Και δεν είμαι στο μυαλό του Κεστούτις Κεμζούρα για να ξέρω αν αυτή η… άδεια βραδιά του Πάντερ, τον έκανε να τον αφήσει εκτός με την Μπάγερν.
Το DNP μάλλον δεν βοήθησε τον Αμερικανό γκαρντ, ο οποίος στο Βερολίνο έπαιξε παρά τέσσερα δευτερόλεπτα επτά λεπτά, έχοντας ένα άστοχο τρίποντο, 1 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 1 κλέψιμο, 1 λάθος. Έκανε αυτό ακριβώς που δείχνει η φανέλα του: Μηδέν εις το πηλίκον.
Στην ουσία είναι τρεις αγωνιστικές… εκτός σχεδίου πόλης κι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, ούτε για τον ίδιο, ούτε για τον Ολυμπιακό. Ο Πάντερ έχει το μακρινό σουτ, έχει το εύκολο καλάθι, αλλά σουτάρει με 19.4% (7/36) από το τρίποντο. Κι ειλικρινά δεν είμαι σίγουρος τι είναι χειρότερο, ο αριθμητής ή ο παρονομαστής; Απαιτείται επανεκκίνηση και πρέπει να γίνει τώρα, γιατί δίχως… restart είναι πιθανόν το… delete.