Ο Ελληνας τεχνικός σχολίασε την εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι με την Αρμάνι, στάθηκε στα μεγάλα σουτ που έβαλαν οι Ιταλοί και στα χαμηλά ποσοστά του Τριφυλλιού, ενώ εξήγησε τους λόγους που έμεινε στον πάγκο για πολλή ώρα ο Φριντέτ.
Κατήφεια και προβληματισμό προκάλεσε στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού η εντός έδρας ήττα από τον Αρμάνι Μιλάνο με 79-78. Ο Αργύρης Πεδουλάκης μετά το τέλος του παιχνιδιού στάθηκε στα μεγάλα σουτ που έβαλαν οι Ιταλοί, αλλά και στο γεγονός ότι η ομάδα του είχε 3/20 τρίποντα.
«Είναι οδυνηρό να χάνουμε με τον ίδιο τρόπο», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ τόνισε ότι άφησε στον πάγκο τον Φριντέτ για μεγάλο διάστημα, καθώς η Αρμάνι έπαιζε με τον Μίτσοφ στο «2» και ήθελε να χτυπήσει τον Αμερικανό γκαρντ, είτε με τον Ρόλ, είτε στο low post με τον Μίτσοφ.
Ο Ελληνας τεχνικός αναφέρθηκε στην απόφασή του να πάρει την μπάλα ο Καλάθης στην τελευταία επίθεση, τονίζοντας ότι ο αρχηγός του Παναθηναϊκού πέρασε τον Μίτσοφ, αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει. Παρόλα αυτά, επισήμανε ότι το παιχνίδι δεν χάθηκε στην τελευταία φάση, αλλά έκανε ειδική αναφορά στο γεγονός ότι η ομάδα του πήρε δύο φορές διαφορά, αλλά δεν κατάφερε να την κρατήσει.
Συγκεκριμένα, ανέφερε: «Νομίζω ότι είναι οδυνηρό να χάνουμε για δεύτερη φορά με τον ίδιο τρόπο. Το πρώτο πεντάλεπτο η Αρμάνι βρήκε λύσεις με τον Σκόλα στο «5» και με φόργουορντ. Η είσοδος του Ουάιλι και του Τζόνσον μας βοήθησε αμυντικά. Ισορροπήσαμε το παιχνίδι. Κλειδί ήταν τα ποσοστά μας στα σουτ. Είχαμε 3/20 τρίποντα. Η Αρμάνι έβαλε δύσκολα σουτ, σε κρίσιμες στιγμές στο τέλος. Παρ’ όλα αυτά, θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει το ματς, κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Μας έδωσαν βοήθειες παιδιά που ήρθαν από τον πάγκο».
Για το αν η ομάδα μπαίνει σε κρίση με αυτές τις δύο ήττες: «Στην Ελλάδα είναι συναισθηματικά τα πράγματα. Κρίση δεν υπάρχει. Πρέπει να βελτιωθούμε. Άλλα παιδιά ήρθαν μπροστά, άλλα πήγαν πιο πίσω. Δεν νομίζω όμως».
Για το γεγονός ότι άφησε για πολλή ώρα τον Φριντέτ στον πάγκο: «Η Αρμάνι έπαιζε με φόργουορντ συνέχεια και με ένα γκαρντ. Ο Μίτσοφ έπαιζε στο «2». Παίζει καλά στο low post. Ο Μπρουκς ήταν στο «3». Είχαν μις ματς. Αυτό ήταν το θέμα. Με τον Ράις θέλαμε ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο και να δώσει ανάσες στον Νικ. Είναι πιο ψηλός στο low post, αν τον βάλουν. Αντίθετα, ήθελαν να χτυπήσουν τον Τζίμερ, είτε με τον Ρόλ, είτε στο low post με τον Μίτσοφ. Έχει να κάνει με την τακτική. Με τα στατιστικά στα σουτ ίσως ήταν διαφορετικό το ματς. Αν βάζαμε δυο – τρία σουτ, αν παίρναμε δυο – τρία ριμπάουντ στο φινάλε ή αν είχαμε καθαρό μυαλό… Αντιδράσαμε, ματσάραμε. Βρήκαν μεγάλα σουτ. Τώρα, μ.Χ. μπορούμε να λέμε πολλά».
Για την Αρμάνι Μιλάνο: «Είναι μια καλή ομάδα με έμπειρα παιδιά. Αυτό φαίνεται. Πήραν φάουλ σε φάσεις 1vs1 με εξυπνάδα. Μας χτύπησαν στα αδύνατα σημεία. Ο Τζόνσον έκανε 4 γρήγορα φάουλ. Εκείνοι έπαιζαν με τρεις φόργουορντ. Μπορούσαμε να τους ματσάρουμε».
Για το αν τον ικανοποιεί ότι ο Παναθηναϊκός πήγε το ματς μέχρι το φινάλε, παρά τη διαφορά στα τρίποντα: «Δεν με ικανοποιεί. Προσπαθήσαμε με άλλους τρόπους, ενώ είχαμε μια άσχημη μέρα στα σουτ. Είχαμε πίεση από το προηγούμενο ματς. Τα παιδιά προσπάθησαν να είναι κοντά στο ματς από την άμυνα, τα επιθετικά ριμπάουντ και τα δίποντα. Το κάναμε αυτό».
Για την τελευταία κατοχή με τον Νικ Καλάθη, όπως και με τη Βιλερμπάν: «Ο Νικ και ο Ουάιλι ήταν οι πιο ζεστοί μας παίκτες. Η εντολή ήταν να πάρει την μπάλα ο Νικ. Είχε ματσάρει ο Μίτσοφ, που δεν είναι ο πιο γρήγορος. Ο Νικ έπαιξε 1vs1 και έχασε το λέι απ. Τα είχε βάλει αυτά πιο πριν. Έτσι είναι. Ο Νικ είναι ο πιο έμπειρος να πάρει την απόφαση, να γίνει ο δημιουργός. Δεν ξέρεις τι άμυνα θα παίξει η άλλη ομάδα. Δεν το αποφασίζεις αυτό. Σωστά έπαιξε τον Μίτσοφ στα πόδια, τον πέρασε, το έχασε. Αυτό συμβαίνει. Εγώ στέκομαι πιο πολύ στα χαμένα λέι απ μέσα στο ματς και τα σουτ. Δεν χάθηκε το ματς στην τελευταία φάση. Υπάρχει επιπολαιότητα όταν παίρνουμε διαφορές. Χάσαμε δύο ευκαιρίες. Ο Ντίνος ήταν πάρα πολύ καλός σήμερα, είναι κέρδος για τον ΠΑΟ. Όμως, δεν θυμήθηκε ότι ο Μίτσοφ πάει δεξιά. Από την άλλη, είναι λογικό να το κάνει αυτή την περίοδο. Εκπαιδεύεσαι σε αυτό. Υπάρχουν δυο – τρεις που το κάνουν. Σιγά – σιγά γίνεται αυτό».