To10.gr αναλύει την πρώτη μάχη Φενέρ - Ζαλγκίρις και εξηγεί πώς ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς… έδεσε κόμπο τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
Η πολϋαναμενόμενη postseason της Ευρωλίγκας ξεκίνησε την Τρίτη που μας πέρασε, με τους οργανισμούς να ρίχνονται με όλες τους τις δυνάμεις στην αρένα των playoffs. Το έπαθλο είναι φυσικά η συμμετοχή στο F4 της διοργάνωσης και η ευκαιρία να διεκδικήσουν τον βαρύτιμο τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης. Στα παιχνίδια της πρώτης ημέρας, η φιλόδοξη Ζαλγκίρις – η οποία κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκριση στη οκτάδα, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή – συγκρούστηκε με την πανίσχυρη Φενερ, που αντιπροσωπεύει για μία ακόμα φορά ίσως την καλύτερη και πιο ταλαντούχα ομάδα της διοργάνωσης. Με άλλα λόγια ο μαθητής Σαρούνας Γιασικεβίτσιους καλείται κατά κάποιο τρόπο να υπερκεράσει τον μεγάλο δάσκαλο τον ευρωπαικών γηπέδων που ακούει στο όνομα Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Στη μυθολογία του Star Wars, ο μαθητής συνήθως κατορθώνει να ξεπερνά τον αντίστοιχο master – χωρίς βέβαια το γεγονός αυτό, να έχει πάντοτε θετικές συνέπειες για τον υπόλοιπο γαλαξία. Το ζήσαμε στην περίπτωση του Anakin Skywalker. Για να δούμε πως θα εξελιχθεί το σενάριο στα μέρη μας.
Το ματς φυσικά δεν προσφέρεται για ιδιαίτερες αναλύσεις. Οι παίκτες της Φενέρ κυριάρχησαν ολοκληρωτικά σε κάθε εκατοστό του παρκέ, συνεχίζοντας στο ακέραιο μια πανάρχαια παράδοση που περιγράφει ότι τα σύνολα που προπονεί ο Ζοτς, παίζουν πάντα το καλύτερο τους μπάσκετ το μήνα Απρίλιο. Οι Τούρκοι εμφανίστηκαν με το μαχαίρι στα δόντια από το πρώτο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης, επικρατώντας σταθερά στις περισσότερες επιμέρους μονομαχίες επί των αντιπάλων τους. Κατανάλωσαν τεράστια ποσά ενέργειας στην άμυνα ασκώντας ασφυκτική πίεση στους χειριστές της Ζαλγκίρις, με αποτέλεσμα να απενεργοποιήσουν τις επιθετικές της συνεργασίες και τους διαύλους επικοινωνίας με την αδύνατη πλευρά. Η πρώτη φάση του αγώνα είναι χαρακτηριστική.
Τρομακτική πίεση που οδηγεί στο κλέψιμο του Ντίξον και σε ένα βροντερό κάρφωμα στον αιφνιδιασμό. Κάπως έτσι κύλισε σχεδόν όλος ο αγώνας. Οι Λιθουανοί δυσκολεύονταν αφάνταστα να εκτελέσουν ακόμα και τους πιο απλές δράσεις της επίθεσης τους, σκοράροντας μόλις 43 πόντους.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το πραγματικά εντυπωσιακό με την Φενέρ, είναι η ασταμάτητη ροή που διακρίνει την ανάπτυξη της στο μισό γήπεδο. Η μπάλα δεν κολλάει ποτέ στα χέρια ενός παίκτη, καθώς άπαντες είναι εκπαιδευμένοι να διαβάζουν εγκαίρως τα μαρκαρίσματα και να προβαίνουν στην κατάλληλη απόφαση. Δείτε λίγο το παρακάτω βίντεο.
Αρχικά έχουμε μια φοβερή skip πάσα στην αδύνατη πλευρά – ο Μέλι που αποτελεί τον τελικό παραλήπτη, επιτίθεται χωρίς δισταγμό στην close out άμυνα, σκοράροντας από μέση απόσταση. Στη συνέχεια ο Kalinic γίνεται κάτοχος της μπάλας στο χαμηλό Post και γυρίζει αστραπιαία το κορμί του προς τη baseline χρησιμοποιώντας τη τεχνική του drop step, πριν οι φιλοξενούμενοι τον παγιδέψουν. Φαίνεται πως γνωρίζει εκ των προτέρων, πως ο Dattome θα βρίσκεται στην απέναντι γωνία του τριπόντου. Το τελευταίο στιγμιότυπο ξεκινά πάλι με τον Σέρβο στο Post, ο οποίος προλαβαίνει οριακά να βγάλει την μπάλα προς τα έξω πριν υποπέσει σε λάθος. Έπειτα εκτελείται μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ένα εξαιρετικό hand off μεταξύ Green/Μέλι, με τον Ντουβερίγλου να στήνει αμέσως ένα screen στον Αμερικανό της Φενέρ, ώστε να σουτάρει από μέση απόσταση. Οι συγκεκριμένες δράσεις εμπεριέχουν υψηλό βαθμό δυσκολίας, όμως πραγματοποιούνται τόσο