Ανάλυση: Τα αίτια της ήττας του Ολυμπιακού από την Ζαλγκίρις (vids)

Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε ούτε απέναντι στη Ζαλγκίρις και πλέον, ο αγώνας της επόμενης εβδομάδας κόντρα στη Darussafaka αποκτά χαρακτήρα τελικού για το σύλλογο. Ο κακός χαμός βέβαια που επικρατεί στην ουρά της οκτάδας, φαίνεται πως ευνοεί με κάποιο μαγικό τρόπο τους Ερυθρόλευκους.

Ακόμα και μετά τις οκτώ ήττες στα τελευταία δέκα παιχνίδια, συνεχίζουν να κρατούν την τύχη στα χέρια τους και να μην εξαρτώνται από τα αποτελέσματα των ανταγωνιστών τους. Μεγάλη υπόθεση για έναν οργανισμό που ουσιαστικά εμφανίζεται διπρόσωπος, καθώς ενδεχομένως αποτελεί την χειρότερη ομάδα στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης.

Έχουμε συζητήσει ξανά στο παρελθόν, πως στο μπάσκετ τα πράγματα δεν εξελίσσονται ποτέ γραμμικά. Ένας σύλλογος ή ένας μεμονωμένος παίκτης, θα εμφανίσει αναπόφευκτα διακυμάνσεις στην απόδοση του ακόμα και εντός της ίδιας σεζόν. Επίσης η περίφημη βελτίωση δεν είναι σε καμία περίπτωση αδιάκοπη, ούτε η διαδικασία «χτισίματος» ενός συνόλου προχωράει πάντοτε προς τα μπροστά. Υπάρχουν εμπόδια, πισωγυρίσματα και αδυναμίες που αργά ή γρήγορα θα αναδυθούν στην επιφάνεια. Παρόλα αυτά το εύρος των διακυμάνσεων διαδραματίζει το δικό του ξεχωριστό ρόλο.

Εδώ και καιρό ο Ολυμπιακός αδυνατεί να εφαρμόσει βασικά στοιχεία της φιλοσοφίας του στο παρκέ – μοιάζει να έχει σχεδόν απολέσει, όλες τις σταθερές που χαρακτήριζαν το φετινό του ξεκίνημα στη διοργάνωση. Η εν λόγω ακραία διαφοροποίηση της εικόνας του, δεν μπορεί κατά την γνώμη μου να εξηγηθεί με αμιγώς αγωνιστικά κριτήρια – επομένως οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Η κατάσταση στο εσωτερικό της ομάδας ίσως να επηρεάζει τις προσπάθειες του μπασκετικού τμήματος, ωστόσο υπάρχουν συγκεκριμένοι χειρισμοί που μας οδήγησαν εδώ. Τα προβλήματα αυτού του είδους δεν είναι φυσικά φαινόμενα, όπως η βροχή. Όπως καταλαβαίνετε δεν νοείται απόφαση που να στερείται σημαντικών πλεονεκτημάτων, αλλά και μειονεκτημάτων. Το ζήτημα είναι να τα σταθμίσεις όσο το δυνατόν πιο σωστά και να είσαι προετοιμασμένος να αντέξεις τις δύσκολες περιόδους.

Για να ξεφύγουμε λιγάκι από την μαυρίλα, ας παραμείνουμε σε ορισμένα θετικά σημεία της αναμέτρησης με τους Λιθουανούς. Ο Nikola Milutinov κυριάρχησε για πολλοστή φορά κάτω από τις δύο καλάθια, επιβεβαιώνοντας ξανά ότι η παρουσία του αντιπροσωπεύει ένα από τα βαρόμετρα του φετινού Ολυμπιακού. Ελάχιστοι Centers στην Ευρώπη μπορούν να κρατήσουν την θέση τους κόντρα στον Σέρβο γίγαντα.

Επιπλέον έχει πλέον αναπτύξει την κατάλληλη χημεία με τους συμπαίκτες του και πιο ειδικά με τον Γιώργο Πρίντεζη, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται σποραδικά διάφορες High – Low συνεργασίες ανάμεσα στους δύο ψηλούς.

Το άλλο μεγάλο κεφάλαιο, ακούει στο όνομα Briante Webber. Το φοβερό με τον Αμερικανό είναι πως παρουσιάζεται διαρκώς aggressive, σε όλες τις εκδηλώσεις του στο παρκέ. Δεν σταματά ποτέ να κοπιάζει, σπαταλώντας τεράστια ποσά ενέργειας σε άμυνα και επίθεση. Ο Webber παίζει την κάθε κατοχή, σαν να είναι η τελευταία του.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το κακό βέβαια είναι, ότι οι Ερυθρόλευκοι του ζητάνε αυτή τη στιγμή πράγματα εκτός του ρεπερτορίου του. Δεν αποτελούσε ποτέ τον καθαρό σκόρερ, ούτε διαθέτει τις ικανότητες να ηγηθεί μιας επίθεσης σε αυτό το επίπεδο. Η μελλοντική του εξέλιξη φυσικά, είναι μια άλλη ιστορία. Κόντρα στη Ζαλγκίρις, ευστόχησε σε αρκετά περιμετρικά σουτ, όμως ο μηχανισμός του φαντάζει στην καλύτερη «ύποπτος». Το πρώτο στιγμιότυπο είναι χαρακτηριστικό. Απελευθερώνει την μπάλα όταν το σώμα του βρίσκεται στη κάθοδο – ένα κλασικό σημάδι αστάθειας, σχετικά με τις περιφερειακές επιδόσεις. Σε κάθε περίπτωση, είναι ακόμα πολύ νωρίς για οριστικά συμπεράσματα.