Ανάλυση: Με ρακέτα ξέφραγο αμπέλι και περιφερειακή άμυνα με τα μάτια (vids)

Τα πράγματα δεν εξελίσσονται καθόλου καλά για τον φετινό Ολυμπιακό, ο οποίος γνώρισε μια βαριά ήττα από την Γκραν Κανάρια με σκορ 90-67. Πλέον η υπόθεση πρόκριση αρχίζει να δυσκολεύει αρκετά, καθώς οι Ερυθρόλευκοι δεν κρατάνε πια την τύχη στα χέρια τους και εξαρτώνται από συνδυασμούς αποτελεσμάτων. Εάν ισοβαθμήσουν με την Αρμάνι, τότε αποχαιρετούν τα playoffs της διοργάνωσης. Είναι κυριολεκτικά απίστευτο ότι σε δύο μόλις μήνες, ένας σύλλογος που θεωρητικά κυνηγούσε την τέταρτη θέση και το πλεονέκτημα έδρας, έφτασε στο σημείο να απειλείται με αποκλεισμό. Το νέο, ιδιαίτερα απαιτητικό format της Ευρωλίγκας και το γεγονός πως οι ομάδες βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους σε επίπεδο δυναμικότητας, δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιου είδους παρατεταμένα ντεφορμαρίσματα. Κάτι έχει πάει αναμφίβολα πολύ στραβά.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ένα στοιχείο. Διαφωνώ κάθετα με τον τρόπο σκέψης που διερωτάται, αν ο Ολυμπιακός αξίζει πραγματικά να προκριθεί στην επερχόμενη postseason. Σίγουρα η αγωνιστική εικόνα του οργανισμού το τελευταίο διάστημα δεν επιβεβαίωσε τις προσδοκίες, τις οποίες βέβαια ο ίδιος δημιούργησε στο ξεκίνημα της σεζόν. Οι ήττες διαδέχονται η μια την άλλη. Παρόλα αυτά δεν αντιλαμβάνομαι τα κριτήρια αυτής της κλίμακας «αξίας», που κατατάσσει τις ομάδες σε ανάξιες και μη. Οι σύλλογοι και αντίστοιχα οι παίκτες που τους απαρτίζουν, έχουν αναπόφευκτα διακυμάνσεις στην απόδοση τους.

Το μπάσκετ (και γενικά ο αθλητισμός) δεν είναι μια ευθεία γραμμή – με άλλα λόγια δεν έχει σημασία πότε θα μαζέψεις τις 16-17 νίκες που απαιτούνται για να προκριθείς. Μπορεί να κλείσεις την χρονιά με συνεχόμενες ήττες και μετέπειτα, να φροντίσεις να συμμαζέψεις την κατάσταση στα playoffs. Τα υπόλοιπα είναι ιστορίες που κατασκευάζουμε, εξαιτίας της απογοήτευσης που ακολουθεί κάθε αρνητικό αποτέλεσμα. Στο κάτω κάτω της γραφής, εγώ ξέρω πως όποιος είναι ανάξιος, αδυνατεί να σηκώσει το σφυρί του Thor – μια τιμωρία αρκετή από μόνη της.

Πέρα όμως από την πλάκα, νομίζω ότι η διοίκηση των Ερυθρολεύκων οφείλει να εξετάσει σοβαρά κατά πόσο και σε ποιοι βαθμό έχει επηρεαστεί το μυαλό του αγωνιστικού τμήματος, από την δημόσια κόντρα που έχει ξεσπάσει με τον αιώνιο αντίπαλο. Ενδεχομένως να μην υπολογίστηκε σωστά ο αντίκτυπος της αποχώρησης από το ντέρμπι, στην εύθραυστη ψυχολογία των παικτών.

Στις Κανάριες Νήσους πάντως, η εικόνα ήταν το λιγότερο αποκαρδιωτική. Οι Πειραιώτες δεν μπορούσαν να εκτελέσουν ούτε καν τα βασικά – εμφανίστηκαν απρόθυμοι, χωρίς καμία διάθεση να παίξουν άμυνα και να διεκδικήσουν τις πιθανότητες τους για τη νίκη. Η ρακέτα έμοιαζε κυριολεκτικά με ξέφραγο αμπέλι, καθώς οι Ισπανοί σούταραν με το αδιανόητο 61,8% στα δίποντα. Η αντιμετώπιση στο pick n roll, ήταν επίσης εξίσου κακή. Ο Milutinov ανέβαινε υπερβολικά ψηλά με στόχο να αναχαιτίσει την ντρίμπλα του επιθετικού και συνήθως, το ζωγραφιστό έμενε απροστάτευτο.

Τα ίδια βέβαια ισχύουν και για την περιφερειακή άμυνα. Καθυστερημένες περιστροφές, λανθασμένες τοποθετήσεις, έλλειμμα ενέργειας. Το 44,8% της Γκραν Κανάρια στα τρίποντα, είναι νομίζω ενδεικτικό της εφιαλτικής βραδιάς που πέρασαν οι Ερυθρόλευκοι. Δείτε για παράδειγμα στο παρακάτω βίντεο πως ο Goss κολλάει συνεχόμενες φορές στα αντίπαλα screen, προσφέροντας έτσι την ευκαιρία για ανενόχλητα μακρινά σουτ.

Τα πολλά λόγια είναι περιττά στον Ολυμπιακό. Ο σύλλογος οφείλει να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε να κερδίσει τα εναπομείναντα δύο του παιχνίδια, εξαντλώντας τις πιθανότητες που διαθέτει για την πρόκριση. Τίποτε άλλο δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή.