Ανάλυση: Η εύκολη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπάγερν (vid)

Μετά από αρκετό καιρό ο Ολυμπιακός έκανε ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι σε αμφότερες τις πλευρές του γηπέδου, κατορθώνοντας τελικά να επικρατήσει σχετικά εύκολα επί της Μπάγερν στο Σ.Ε.Φ.

Το συγκρότημα του David Blatt προσπαθεί με νύχια και με δόντια να δραπετεύσει από το αγωνιστικό τέλμα του προηγούμενου περίπου διμήνου, παρουσιάζοντας επιτέλους εμφανή σημάδια ανάκαμψης. Σίγουρα οι Πειραιώτες δεν σκότωσαν κανένα θηρίο, παρόλα αυτά κάθε επιτυχημένο αποτέλεσμα έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία ειδικά όταν αναφερόμαστε στην εύθραυστη ψυχολογία των αθλητικών οργανισμών.

Καμία νίκη δεν είναι ούτε δεδομένη, ούτε και άχρηστη. Ξέρετε η εσωστρέφεια και η γκρίνια, αποτελούν τους χειρότερους δυνατούς συμμάχους για κάθε νέο εγχείρημα, σαν αυτό που ξεκίνησε το καλοκαίρι στο Λιμάνι. Είμαι βέβαιος πως συμφωνείτε μαζί μου, καθώς εδώ που τα λέμε δεν περιγράφω και καμία ιδιαίτερη φιλοσοφία. Ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, μέχρι «χθες» να δυσανασχετούσατε έντονα με την απόδοση του Goss ή του LeDay. Το έχουμε άλλωστε ξανασυζητήσει: η υπομονή και ο χρόνος αντιπροσωπεύουν τα κλειδιά της επιτυχίας ενός καινούριου αγωνιστικού project.

Με δεδομένους τους τραυματισμούς των Σπανούλη/Strelnieks οι οποίοι συνεπάγονται λιγότερο κάθετο παιχνίδι με ντρίμπλα και απουσία «δηλητηρίου» από την περιφέρεια, ο David Blatt αποφάσισε να προσεγγίσει την αναμέτρηση με όχημα την υπεροπλία της ομάδας του στο χαμηλό Post. Η συγκεκριμένη τακτική δεν είναι φυσικά καινούρια – ο Αμερικανοϊσραηλινός προπονητής την δοκίμασε και σε προηγούμενους αγώνες, σε μια απόπειρα να εκμεταλλευτεί το συγκριτικό πλεονέκτημα του συλλόγους στις θέσεις των ψηλών. Κόντρα για παράδειγμα στην Αρμάνι το σχέδιο δεν δούλεψε, καθώς η επίθεση του Ολυμπιακού απώλεσε την κίνηση μακριά από την μπάλα και έμοιαζε στατική. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως η επιλογή του coach ήταν γενικώς λανθασμένη. Η frontline των Ιταλών (όπως και η αντίστοιχη των Γερμανών) μειονεκτεί σημαντικά απέναντι σε εκείνη του ελληνικού συλλόγου.

Οι επιδόσεις του διδύμου Milutinov/Πρίντεζη έκριναν σε μεγάλο βαθμό τον νικητή της μονομαχίας. Οι γηπεδούχοι επέμειναν πάρα πολύ στην σωστή εισαγωγή της μπάλας στο χαμηλό Post, αλλά και στην λεπτομερειακή εκτέλεση του pick n roll με κύριο εκφραστή τον Σέρβο Γίγαντα.

Ο υπαρχηγός ξεκίνησε τα γνωστά χορευτικά του (όπως η εξαιρετική spin move της πρώτης φάσης), ενώ το μέγεθος και ο τεράστιος όγκος του Milutinov αποδείχτηκαν αξεπέραστα εμπόδια για την άμυνα της Μπάγερν. Η απόλυτη κυριαρχία στα rebound (44-23), είναι νομίζω ενδεικτική της βραδιάς που πέρασαν οι φιλοξενούμενοι. Επίσης αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι όμορφες συνεργασίες μεταξύ των δύο παικτών, σε πολύ μικρούς χώρους.

Το αγαπημένο μας pick n roll, αποτελεί το επόμενο κεφάλαιο της σπουδαίας ερυθρόλευκης επικράτησης. Τα δύο στιγμιότυπα είναι χαρακτηριστικά. Στο πρώτο ο Γιόβιτς αμύνεται λανθασμένα, καθώς δεν προλαβαίνει να τοποθετήσει με τέτοιο τρόπο το κορμί του ώστε να οδηγήσει τον Goss προς την πλάγιο γραμμή (μια τακτική που ονομάζεται ICE).

Ο Αμερικανός αρπάζει την ευκαιρία και εφορμά κάθετα στον κεντρικό διάδρομο, υψώνοντας την μπάλα για τον Milutinov. Στο δεύτερο έχουμε ορισμένα ασυνήθιστα πράγματα από τον Κώστα Παπανικολάου. Μόλις προσπεράσει τον προσωπικό του αντίπαλο, ο Έλληνας wing εκτελεί μια ντρίμπλα προς την περιοχή των ελεύθερων βολών (καλείται snake dribble), με σκοπό να βλέπει όλο το γήπεδο και να δημιουργήσει χώρο για τον εαυτό του. Μια χαρούλα. Παρεμπιπτόντως, τρομερό το screen του Σέρβου.

Πολύ σύντομα στην εξίσωση του αγώνα εισήχθηκε και ο Zach LeDay, ο οποίος πραγματοποίησε ύστερα από καιρό μια καταπληκτική εμφάνιση. Η ικανότητα του να επιτίθεται με ντρίμπλα αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα στοιχεία του παιχνιδιού του. Επιπλέον το spacing που προσφέρει η παρουσία του στην πεντάδα (σε διάταξη 4-1), αντιπροσωπεύει συνθήκη ζωτικής σημασίας, για την δράση των υπόλοιπων αθλητών του Ολυμπιακού. Μακάρι να καταφέρει να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε παρόμοια επίπεδο – η ομάδα του τον χρειάζεται.