Στις… 42 Φλεβάρη, ακόμη περιμένει ο Ολυμπιακός του Μπλατ

Δεν αμφισβητεί κανείς. Ούτε την τεράστια διαδρομή του. Ούτε την προσωπική τροπαιοθήκη του. Ούτε τον σεβασμό που προκαλεί η φυσιογνωμία του μπάσκετ με το όνομα Ντέιβιντ Μπλατ. Δεν παραβλέπει επίσης κανείς, τις ατυχίες, τους τραυματισμούς που δεν σταματούν ποτέ κλπ.

Παρά ταύτα; Θα ήταν τουλάχιστον υποκριτικό να μην αναφερθεί κανείς στο αυτονόητο. Πως ο Ολυμπιακός εδώ και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα απλά δεν βλέπεται. Και αν ο κόουτς Μπλατ είχε υποσχεθεί πως τον Φλεβάρη η ομάδα του θα είναι όπως θέλει; Φτάσαμε στις 42 του μήνα και ακόμη τίποτε.

Ναι, συμβαίνουν πολλά στην Ελλάδα. Ναι, έγινε γνωστό μέσω του περίφημου ηχητικού του Πρίντεζη και μια οικονομική στενότητα μέσα στη σεζόν. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον απολογισμό του τελευταίου διμήνου.

Έξι ήττες σε επτά ματς στην Ευρωλίγκα, και η μάχη για την 4η θέση και το πλεονέκτημα έδρας έγινε πλασάρισμα με έναν τρόπο στην 8άδα για να μην χαθεί έστω η συμμετοχή στα πλει-οφ. Στο εντός ματς με τη Μπαρτσελόνα επίθεση των 55 πόντων. Απόψε στο Μιλάνο 57. Με την Μακάμπι στο Τελ Αβίβ 64. Με την Εφές στη Πόλη 65. Στο ίδιο διάστημα; Νίκες με το ζόρι στην Α1 κόντρα στον Χολαργό και στο Λαύριο.

Υπάρχει πρόβλημα. Και μάλιστα πρόβλημα που δεν καλύφθηκε από το παράθυρο των μεταγραφών. Πέραν του Μιλουτίνοφ που κάνει συγκλονιστική σεζόν, και του Παπανικολάου που τρέχει να συμμαζέψει ότι συμμαζεύεται στην άμυνα δεν μοιάζει τίποτε να λειτουργεί κανονικά στους Ερυθρόλευκους. Και είναι πραγματικά απορίας άξιο πως θα αλλάξει κάτι τέτοιο. Πολλώ δε μάλλον με τους περισσότερους παίκτες του να είναι ατομικά σε πολύ κακή κατάσταση. Ο Πρίντεζης είναι μάλλον το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Ο όχι κάτι ιδιαίτερο Λεντέι, ο Γκος που δεν ξέρουμε τι θα είναι μελλοντικά αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να βοηθήσει ως λύση πρώτης γραμμής. Ο Τουπάν που συνήθως στέκεται στην άκρη του πάγκου, μια θέση δίπλα στον Μάντζαρη. Ο Τίμα που ήδη έφυγε δανεικός στη Χίμκι. Ο Αγραβάνης που όλη τη σεζόν δεν έχει καταφέρει να μπει στην ομάδα από τον τραυματισμό του. Ο Ουέμπερ που ήρθε απλά για να δώσει μια παραπάνω θέση στο rotation. Ο Βεζένκοφ που με τη σειρά του παίζει λίγο. Και όλα με τον Στρέλνιεκς νοκ άουτ. Και με τον Σπανούλη τραυματία από απόψε.

Που θα βγει αυτή η διαδρομή; Άγνωστο. Το σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός δεν έχει ιδέες, δεν έχει σε καμία περίπτωση επιθετική προσέγγιση στα ματς ανάλογη με την ιδέα της πρόσληψης του Μπλατ. Δεν έχει περισσότερα από όσα διαθέτει. Και όσο είναι έτσι; Θα απειλείται με όλα. Ακόμη και με αποκλεισμό από την 8άδα. Το ρεκόρ του είναι πλέον στο 13-13, και η θέση του 8η.

Οι ήττες της Μπάγερν και της Μακάμπι –έπεσαν στο 12-14- του έδωσαν ένα μικρό περιθώριο για την διατήρηση του στην οκτάδα. Ποιος όμως λέει με σιγουριά ότι με αυτή την εικόνα θα νικήσουν οι Πειραιώτες τη Μπάγερν στο ΣΕΦ την επόμενη αγωνιστική, στο ματς που εν πολλοίς θα κρίνει την πρόκριση; Ποιος λέει ότι θα νικήσει εντός την Ζαλγκίρις την 29η αγωνιστική ή την Νταρουσάφακα (30η). Ή ότι θα εκμεταλλευθεί την αδιαφορία της Γκραν Κανάρια (28η) στο μοναδικό εκτός έδρας που απομένει.

MUST READ

Απόπειρα εκβιασμού με σκευωρία που στήθηκε με όρους παρακράτους καταγγέλλει ο Ολυμπιακός

Όταν δεν παίζεις καλό μπάσκετ, δεν κοιτάς τον αντίπαλο. Κοιτάς τον τρόπο με τον οποίο εσύ θα βελτιωθείς. Και αυτό δεν προκύπτει εδώ και καιρό για την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ. Για τον Ολυμπιακό που απόψε στο Μιλάνο είχε 2/16 τρίποντα. Που είχε 11 λάθη για 14 ασίστ. Που είχε πρώτο δημιουργό τον Σπανούλη (4 ασίστ) που πρόλαβε να αγωνιστεί κάτι παραπάνω από εννέα λεπτά!