Το Ερυθρόλευκο two man game και το δίδυμο Milutinov/Πρίντεζης.
Επιτέλους νίκη για τον Ολυμπιακό, ο οποίος κατάφερε να σταματήσει την κατηφόρα των πέντε συνεχόμενων ηττών που απειλούσε να γκρεμίσει ότι χτίστηκε με κόπο τους πρώτους δύο-τρεις μήνες της σεζόν. Οι Ερυθρόλευκοι στρογγυλοκάθονται πλέον στην όγδοη θέση της βαθμολογίας, όμως το σχετικό εύκολο πρόγραμμα που ακολουθεί δυνητικά τους επιτρέπει να αναρριχηθούν μέχρι και την έκτη. Τα πάντα είναι στο χέρι τους, υπό την έννοια ότι δεν εξαρτώνται από συνδυασμούς αποτελεσμάτων. Ξέρετε, βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την κουβέντα που έχει αναπτυχθεί γύρω από τους δύο αιωνίους. Ο Παναθηναϊκός δείχνει σημάδια ανάκαμψης απέναντι σε πολύ αδύναμους αντιπάλους, πράγμα που σημαίνει πως το φαινόμενο ενδέχεται να είναι προσωρινό. Από την άλλη οι αποστολές των Πειραιωτών ήταν σαφώς πιο δύσκολες – δεν μετατράπηκαν δηλαδή ξαφνικά σε ένα κακό σύνολο.
Για να καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ, σκεφτείτε τα ποσοστά του Ολυμπιακού στο τρίποντο. Αν εξαιρέσουμε το ματς με την Buducnost, οι Ερυθρόλευκοι σούταραν με 19% στα πέντε από τα τελευταία έξι τους παιχνίδια. Το νούμερο είναι πλασματικό, όπως αντίστοιχα πλασματικό είναι και το 50% κόντρα στους Μαυροβούνιους. Οι επιδόσεις μακροπρόθεσμα (όχι μόνο στο μπάσκετ) υπακούν στο νόμο της παλινδρόμησης στη μέση τιμή. Κατά συνέπεια στα επόμενους αγώνες να περιμένετε από τους παίκτες του Blatt να σουτάρουν καλύτερα από τον φετινό τους μέσο όρο, ώστε να «ισοφαρίσουν» τα άσχημα ποσοστά του προηγούμενου διαστήματος. Η αρχή έγινε απέναντι στην Buducnost.
Σε γενικές γραμμές ο Ολυμπιακός μας θύμισε ξανά την καλοκουρδισμένη ομάδα που παρακολουθούσαμε τους πρώτους μήνες της σεζόν, τουλάχιστον στην επίθεση. Οι φιλοξενούμενοι κυκλοφόρησαν σωστά και με ασφάλεια την μπάλα (26 assists για μόλις οκτώ λάθη), παρήγαγαν τις κατάλληλες συνθήκες για αρκετά ελεύθερα σουτ (τα οποία αυτή την φορά ήταν εύστοχα) και απενεργοποίησαν κάθε αμυντικό πλάνο του Jasmin Repesa. Ενθαρρυντικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός, ότι επιτέλους η αδιάκοπη κίνηση επέστρεψε στην αγωνιστική συμπεριφορά των Πειραιωτών. Δείτε την παρακάτω φάση.
Ο Σπανούλης εφορμά προς τα μέσα, με τον Toupane να κόβει στην πλάτη του αμυντικού του ο οποίος έχει την προσοχή του στραμμένη στον αρχηγό. Η άμυνα των γηπεδούχων περιστρέφεται και ο Γάλλος δεν μπορεί να τελειώσει την φάση – έτσι πασάρει προς τα έξω στον Μάντζαρη. Παρόλα αυτά δεν σταματά την κίνηση του, ανεβαίνοντας γρήγορα την γωνία του τριπόντου. Το σουτ είναι εντελώς ελεύθερο, καθώς ο αντίπαλος αδυνατεί να ακολουθήσει αυτή την αλληλουχία κινήσεων.
Πέρα από αυτό, ο David Blatt επένδυσε πολύ στο περίφημο two man game, καθώς διέγνωσε από νωρίς ότι η Buducnost δεν μπορούσε να αμυνθεί αποτελεσματικά. Κύριος εκφραστής της εν λόγω προσέγγισης ήταν το δίδυμο Milutinov/Πρίντεζης, το οποίο έστησε το δικό του πάρτι κοντά στο καλάθι.
Ο Σέρβος συνέχισε τις κυριαρχικές εμφανίσεις που μας έχει συνηθίσει φέτος, αποτελώντας ουσιαστικά την κολώνα της ομάδα τους κάτω από τις δύο μπασκέτες. Τα πραγματικά καλά νέα βέβαια, έρχονται από το μέτωπο του Συριανού forward. Ο υπαρχηγός αγωνίστηκε επιτέλους σύμφωνα με το πλούσιο ταλέντο του, ταλαιπωρώντας κάθε αμυντικό που ανέλαβε το μαρκάρισμα του. Φαντάζει απολύτως απαραίτητο, να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε παρόμοια επίπεδα. Ο Ολυμπιακός τον έχει απόλυτη ανάγκη.