Αναλύση: Πως ο Παναθηναϊκός σκόραρε 94 πόντους απέναντι στην Χίμκι

Στις καθιερωμένες συνεντεύξεις που ακολούθησαν τον τελικό Κυπέλου, ζητήθηκε από τον Keith Langford να περιγράψει με πέντε λέξεις τον φετινό Παναθηναϊκό. Η απάντηση του ήταν αφοπλιστική: «δυσλειτουργικά λειτουργικός». Αυτές ήταν οι λέξεις που επέλεξε να χρησιμοποιήσει. Νομίζω ότι ταιριάζουν γάντι στη κατάσταση που επικρατεί φέτος στου ΟΑΚΑ.

Οι Πράσινοι ξεκίνησαν την σεζόν με πολλά όνειρα για συμμετοχή στο F4, όμως βρέθηκαν γρήγορα αντιμέτωποι με τα λάθη του καλοκαιρινού, μεταγραφικού τους σχεδιασμού. Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία και οι διορθωτικές κινήσεις του χειμώνα, πραγματοποιήθηκαν με την ελπίδα να βελτιωθεί η αγωνιστική εικόνα του συλλόγου – παρόλα αυτά δεν στάθηκαν προφανώς αρκετές, για να επιλύσουν όλα τα προβλήματα.

Το παιχνίδι βέβαια απέναντι στην Χίμκι, διέθετε κάπως διαφορετικό παρονομαστή. Κοντολογίς ήταν από εκείνες τις βραδιές, στις οποίες οι γηπεδούχοι είχαν την τύχη με το μέρος τους. Η επιθετικές επιδόσεις του πρώτου ημιχρόνου, νομίζω πως επιβεβαιώνουν και με το παραπάνω τον εν λόγω ισχυρισμό. Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ανίκανος να αστοχήσει, με τους 65 πόντους να αποτελούν ρεκόρ στην πλούσια ευρωπαϊκή ιστορία της ομάδας.

Σε όλα αυτά βέβαια βοήθησαν και οι Ρώσοι, με την ακατανόητη επιλογή τους για δυναμικά Hedge out απέναντι στο Καλάθη. Κατανοώ πως ο σκοπός αυτής της τακτικής, είναι να τον αναγκάσουν να ξεφορτωθεί νωρίς την μπάλα, όμως μισό λεπτό – εδώ μιλάμε ίσως για τον κορυφαίο δημιουργό της διοργάνωσης. Κατά πάσα πιθανότητα, θα πασάρει σωστά. Δείτε για παράδειγμα πως εντοπίζει αμέσως τον Μήτογλου, ο οποίος έχει κλειδώσει τον προσωπικό του αντίπαλο στην πλάτη του.

Έχουμε συζητήσει ξανά στο παρελθόν, για τα ζητήματα που αντιμετωπίζει το Τριφύλλι στο μισό γήπεδο. Ο αιφνιδιασμός φαντάζει ως η μόνη ασφαλής οδός. Οι παίκτες του Rick Pitino είναι υποχρεωμένοι να κυνηγούν το transition σε κάθε κυριολεκτικά ευκαιρία, ώστε να αυξήσουν κάπως την επιθετικής τους παραγωγή. Κόντρα στην Χίμκι τα κατάφεραν περίφημα – ανέβασαν ελαφρώς τις κατοχές του αγώνα (75), σκοράροντας αρκετούς πόντους σε πρωτεύον ή δευτερεύον αιφνιδιασμό.

Το πρώτο στιγμιότυπο είναι το πλέον χαρακτηριστικό, του μπάσκετ που επιδιώκει να παρουσιάσει ο ΑμερικανοΙταλός coach. Μια καλή άμυνα και ένα εντυπωσιακό κόψιμο από τον Παπαπέτρου, μετατρέπεται χωρίς δισταγμό σε άμεση επίθεση. Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τον Παναθηναϊκό. Η αδυναμίες του φετινού του ρόστερ, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για διαφορετικές σκέψεις.

Πριν κλείσουμε, θα ήθελα να σταθούμε μια στιγμή και στον Deshaun Thomas. Ο Αμερικανός δεν είναι τόσο κακός μπασκετμπολίστας όσο πιστεύουμε. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος του κόσμου, αλλά σαφώς δεν είναι και για πέταμα. Επιπλέον έχω την εντύπωση ότι η αλλαγή προπονητή τον έχει ευεργετήσει περισσότερο από τον καθένα. Με τον Pitino έχει πλησιάσει περισσότερο προς το καλάθι, έχοντας ταυτόχρονα εγκαταλείψει την περίμετρο στην οποία ήταν «εξορισμένος» επί Pascual.

Δείτε εδώ ένα ωραίο Play με πρωταγωνιστή τον Thomas. Ο Kilpatrick μετακινείται από την μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη, στήνοντας ένα screen για τον Thomas στην περιοχή του elbow. Η ωραία πάσα του Gist, τον βρίσκει ολομόναχο κάτω από το καλάθι.