Η κρίση ταυτότητας του Ολυμπιακού (vids)

Το ταξίδι του Ολυμπιακού στο πάντα αφιλόξενο Ισραήλ, εγκυμονούσε εξαρχής αρκετά σοβαρούς κινδύνους. Η Maccaci προερχόταν από μια σειρά θετικών αποτελεσμάτων, δείχνοντας πως σιγά σιγά ξαναβάζει το αγωνιστικό της τρένο στις σωστές ράγες. Η αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας είχε ευεργετικά αποτελέσματα για την «ομάδα του λαού».

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος κατόρθωσε να συμμαζέψει σχετικά γρήγορα την κατάσταση και πλέον, άπαντες στον οργανισμό κάνουν δικαιολογημένα όνειρα για συμμετοχή στα playoffs. Απέναντι λοιπόν σε αυτό το αναγεννημένο σύνολο, οι Ερυθρόλευκοι παρατάχθηκαν με δύο σημαντικότατους παίκτες «λειψούς».

Οι πρόσφατοι τραυματισμοί των Παπανικολάου/Milutinov τους κράτησαν μεσοβδόμαδα εκτός ορισμένων προπονήσεων, διαταράσσοντας τον ρυθμό τους. Κατά συνέπεια, αμφότεροι έμειναν μακριά από τα στάνταρ που μας έχουν συνηθίσει τη φετινή σεζόν. Ακόμα και έτσι όμως οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να έχουν κερδίσει το ματς, αλλά δυστυχώς το πεταχτάρι του Πρίντεζη δεν βρήκε αυτή τη φορά το στόχο.

Η ήττα προξενεί φυσικά μεγάλη ζημιά στον ελληνικό σύλλογο, ο οποίος παρατηρεί σιγά σιγά την τέταρτη θέση να απομακρύνεται. Πλέον είναι υποχρεωμένος να κερδίσει την Εφές στην Κωνσταντινούπολη, ώστε να παραμείνει ζωντανός στο κυνήγι του πλεονεκτήματος έδρας.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη βέβαια, το χειρότερο από όλα δεν είναι οι δύο χαμένοι χθεσινοί βαθμοί, αλλά η κρίση ταυτότητας που φαίνεται να περνάει ο Ολυμπιακός. Δεν ξέρω αν θυμάστε τις καλοκαιρινές εξαγγελίες του David Blatt. Ο καλός coach είχε δηλώσει πως «σκοπεύουμε να πηγαίνουμε τους αγώνες κοντά στους 90 πόντους. Όποιος μπορεί ας μας νικήσει εκεί». Μάλιστα υπογράμμισε ότι οι αληθινά καλές ομάδες, είναι εκείνες που σκοράρουν πολύ.

Προσωπικά συμφωνώ απολύτως με την συγκεκριμένη φιλοσοφία, παρόλα αυτά η εικόνα του γηπέδου δημιουργεί αναπόφευκτα πολύ διαφορετικές εντυπώσεις. Στο Λιμάνι υπάρχει σαφέστατο επιθετικό πρόβλημα.

Όπως έχουμε αναφέρει ξανά στο παρελθόν, η απουσία κάθετου παιχνιδιού από τους αθλητές του (πλην Σπανούλη) καθιστά την επίθεση του πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη. Οι παίκτες του Blatt αδυνατούν να βάλουν την μπάλα στο παρκέ και να προκαλέσουν ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες, με αποτέλεσμα εκείνες να μην αναγκάζονται επουδενί να μετακινηθούν. Αυτός είναι ο λόγος ,για τον οποίο οι Πειραιώτες βασίζονται τόσο πολύ στην παράλληλη κυκλοφορία στην περιφέρεια, αλλά και στο Post – ακόμα και στις εμφανώς μέτριες βραδιές του Πρίντεζη, όπως αυτή κόντρα στη Maccabi.

Επιπλέον εάν προσθέσετε και τα άθλια ποσοστά στο τρίποντο που καταγράφονται στις τελευταίες αναμετρήσεις (19,5% στους πέντε από τους έξι τελευταίους αγώνες), καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα δυσκολεύουν. Κατά την άποψη μου το εν λόγω φαινόμενο είναι τυχαίο – αφενός το δείγμα των πέντε ματς είναι υπερβολικά μικρό. Αφετέρου αν ο Ολυμπιακός δεν διέθετε ικανούς σουτέρ, τότε πως εξηγούνται οι επιδόσεις του προηγούμενου διαστήματος;

Κάπου εδώ κολλάει η μεταγραφή του Briante Weber. Η απόκτηση του Αμερικανού που διακρίνεται για τις αμυντική του προσήλωση, σημαίνει πως πιθανότατα ο Blatt εγκαταλείπει ή τουλάχιστον μεταστρέφει τον αρχικό σχεδιασμό, προς την κατεύθυνση της σκληρής άμυνας και του ελεγχόμενου σκορ. Το γεγονός αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό – μένει φυσικά να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του στην πράξη.

Τα καλά νέα του παιχνιδιού, αφορούν κυρίαρχα την απόδοση του Goss. Ο Ερυθρόλευκος guard πραγματοποίησε μετά από καιρό μια εξαιρετική εμφάνιση, κρατώντας ουσιαστικά την ομάδα του στην διεκδίκηση της νίκης, μέχρι το τέταρτο δεκάλεπτο. Οι εύστοχες ατομικές ενέργειες στις οποίες επιδόθηκε, έμοιαζαν με κανονική ανάσα για την επίθεση του Ολυμπιακού που ασφυκτιούσε.

https://streamable.com/pceip

Θεωρώ πως είναι περιττό να αναφέρουμε τα επιτεύγματα του Σπανούλη στην τελευταία περίοδο. Όλοι μας έχουμε δει το συγκεκριμένο έργο τόσες και τόσες φορές. Τα τρία συνεχόμενα τρίποντα, έκοψαν προς στιγμή τα πόδια των Ισραηλινών. Το θέμα είναι ότι πλέον, ο αρχηγός χρειάζεται βοήθεια.

https://streamable.com/uo352