Το 10.gr αναλύει το ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και εξηγεί γιατί ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν ο παίκτης-κλειδί στη νίκη των Ερυθρολεύκων.
Η επόμενη μέρα του αιώνιου ντέρμπυ αντιπροσωπεύει πάντοτε μια ιδιαίτερη συνθήκη για τις δυο σπουδαιότερες ομάδες της χώρας μας.
Η χθεσινός αγώνας δεν αποτελεί φυσικά εξαίρεση. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε μια τεράστιας σημασίας νίκη, η οποία – πέρα από τα ψυχολογικά οφέλη – του επιτρέπει να διατηρηθεί σε απόσταση αναπνοής από την Εφές, στην άτυπη αυτή κούρσα του πλεονεκτήματος έδρας στα playoffs.
Οι Ερυθρόλευκοι ουσιαστικά δεν άφησαν κανένα περιθώριο στον αντίπαλο τους, κυριαρχώντας ολοκληρωτικά εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Από την άλλη, εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα με ποιο ακριβώς σκεπτικό προσέγγισε την αναμέτρηση ο Παναθηναϊκός. Βέβαια αυτή είναι μια κουβέντα για επόμενο κείμενο. Το παρών ανήκει δικαιωματικά στους νικητές.
Η πρώτη τακτική διαφοροποίηση από την πλευρά του David Blatt, αφορούσε την χρησιμοποίηση του Βαγγέλη Μάντζαρη στο βασικό σχήμα. Ο Έλληνας guard ανέλαβε εξαρχής το μαρκάρισμα του Νικ Καλάθη και σε γενικές γραμμές, ανταποκρίθηκε με απόλυτη επιτυχία στην αποστολή του. Η αδιάκοπη πίεση που άσκησε επάνω στην ατμομηχανή της πράσινης επίθεσης, είχε αναμφίβολα ευεργετικά αποτελέσματα στην εξέλιξη του παιχνιδιού.
Πριν από την έναρξη του ντέρμπυ, είχαμε επισημάνει δυο συγκεκριμένους άξονες στο άρθρο για την προετοιμασία του Ολυμπιακού. Ο πρώτος περιέγραφε ότι το στοιχείο του αιφνιδιασμού, έχει πλέον χαθεί οριστικά για το Τριφύλλι. Οι Πειραιώτες διέθεταν τον «οδηγό» της αναμέτρησης κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Ο δεύτερος ήταν αφιερωμένος στην εσωτερική γωνία του Post. Ας δούμε πως εφαρμόστηκαν στο παρκέ.
Η ομορφιά του μπάσκετ, έγκειται στο γεγονός πως πάντοτε υπάρχει αντίδοτο απέναντι σε οποιαδήποτε κίνηση του αντιπάλου. Ο Blatt εκτίμησε σωστά ότι οι σύνθετες άμυνες του Pitino, θα είχαν ως στόχο να εγκλωβίσουν την περιφερειακή του γραμμή (Σπανούλης/Strelnieks) και να την αποκόψουν από την υπόλοιπη ομάδα.
Έτσι μετέφερε χωρίς δισταγμό το βάρος της δικής του επίθεσης, κοντά στο καλάθι. Σχεδόν οτιδήποτε καλό συνέβη για τους Ερυθρόλευκους, έχει περάσει από τα χέρια του διδύμου Milutinov/Πρίντεζης. Ακόμα και τα τρίποντα του φοβερού Strelnieks, εδράζονται στην εν λόγω απόφαση. Τα φώτα πέφτουν δικαιολογημένα επάνω στην τρομακτική εμφάνιση του Σέρβου Center, όμως κατά την γνώμη μου ο κρισιμότερος αθλητής για το πλάνο του ΑμερικανοΙσραηλινού coach ήταν ο Πρίντεζης.
Ο Συριανός Forward χαρακτηρίζεται από τον κατάλληλο συνδυασμό δεξιοτήτων, ώστε να επιτεθεί στην ευάλωτη για την άμυνα εσωτερική γωνία. Μπορεί να πασάρει, να παίξει με πλάτη ή να βάλει την μπάλα στο δάπεδο και να εφορμήσει προς την ρακέτα. Όλα αυτά τα είχαμε καταγράψει αρκετά αναλυτικά στα κείμενα των προηγούμενων ημερών. Η στόχευση του Ολυμπιακού ήταν εμφανής από το πρώτο λεπτό.
Ο Πρίντεζης εκμεταλλεύεται τις χλιαρές παγίδες που προσπαθούν να στήσουν οι Πράσινοι στο Post, κάνοντας κυριολεκτικά θραύση – δύο φορές πασάρει στον Milutinov και μια επιτίθεται με ντρίμπλα. Τρεις πανομοιότυπα στιγμιότυπα στο πρώτο τετράλεπτο. Το φαινόμενο σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Πάντως για να λέμε και του στραβού του δίκιο, ο Παναθηναϊκός αμύνεται με τρεις παίκτες κόντρα στο δίδυμο Milutinov/Πριντεζης. Η ευκολία με την οποία δέχεται τα καλάθια δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση.
Εδώ υποδέχεται την μπάλα στο Low Post απέναντι στην κλασική ζώνη 2-3 του Pitino. Η βοήθεια από τον Lojeski είναι εντελώς λάθος – η παγίδα πρέπει να στηθεί με την συμμετοχή του Gist. Προσέξτε ότι ο Αμερικανός ουσιαστικά δεν συμμετέχει καθόλου στην φάση. Η γωνία πάσας στον Strelnieks είναι αφύλακτη και ο Goss ευστοχεί σε τρίποντο. Η άμυνα του Τριφυλλιού βρίσκεται σε πανικό.
Η στατιστική φυσικά, συνηθίζει να επιβραβεύει τους μεγάλους πρωταγωνιστές ενός αγώνα.
Στα τριάντα περίπου λεπτά συμμετοχής του Πρίντεζη, οι Πειραιώτες σκόραραν 17 παραπάνω πόντους από τον αντίπαλο τους, ανά 100 κατοχές
Ακριβώς ίδια είναι και η στατιστική επίδοση του Nikola Milutinov (πάλι σε 30 λεπτά συμμετοχής)
Η καταπληκτική εμφάνιση του Κώστα Παπανικολάου σε άμυνα και επίθεση, επέτρεψε στην ομάδα του να σκοράρει 19 περισσότερους πόντους συγκριτικά με τους Πράσινους, ανά 100 κατοχές.
Αντίστοιχη διαφορά πόντων εντοπίζεται και στον Strelnieks (19 παραπάνω), σε έξι όμως λιγότερα λεπτά συμμετοχής.
Επιπλέον η πιο αποδοτική πεντάδα των γηπεδούχων από την σκοπιά του plus/minus, περιλαμβάνει αυτούς τους τέσσερις παρέα με τον Βαγγέλη Μάντζαρη ή τον Goss. Λογικό και αναμενόμενο με βάση τα όσα έχουμε συζητήσει ως τώρα.
Για το τέλος μια φάση που συνδυάζει την εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας του Ολυμπιακού, με την κυριαρχία του Σέρβου στον τομέα των rebound.