Οι αμυντικές προσαρμογές του Ρικ Πιτίνο κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Part 2 (pics+vids)

Πριν συνεχίσουμε την ανάλυση του αγώνα, νομίζω ότι είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα θεματάκια. Κατά κανόνα στη ζωή, αδυνατούμε να προβλέψουμε με ασφάλεια τι θα συμβεί μελλοντικά.

Για παράδειγμα κανείς μας δεν γνώριζε πως ακριβώς θα συμπεριφερθεί ο Παναθηναϊκός, στο πρώτο παιχνίδι με τον Rick Pitino στο πάγκο του. Σε αυτές τις περιπτώσεις ενεργοποιείται η επικίνδυνη αντιληπτική πλάνη που ονομάζεται «μεροληψία της ύστερης γνώσης». Αφορά την τάση του ανθρώπινου μυαλού να θεωρεί πως μπορούσε να προβλέψει την έκβαση μιας κατάστασης, αφού όμως πρώτα ενημερωθεί για την έκβαση αυτή. Γιατί την αναφέρω σε ένα κείμενο σε ένα κείμενο μπασκετικής ανάλυσης; Διότι τις τελευταίες ώρες έχω βαρεθεί να διαβάζω παντού για την αναμενόμενη εμφάνιση των Πρασίνων.

Όλοι μας περιμέναμε την αντιστροφή του αρνητικού κλίματος που είχε διαμορφωθεί στα πέριξ του συλλόγου και πιθανώς, μερικές εφαρμογές της ζώνης 2-3 παρέα με το απλωμένο zone press σε όλο το γήπεδο. Μόνο με σούπερ ψυχολογία βέβαια, δεν γίνεται να κερδίσεις την Cska. Επιπλέον σε αυστηρά τακτικό επίπεδο όλα αυτά συνέβησαν ελάχιστες φορές – όπως θα δούμε παρακάτω, ο coach προσπάθησε να υλοποιήσει διαφορετικά πράγματα στα μετόπισθεν.

Με ποιον τρόπο στοιχειοθετείται το επιχείρημα του αναμενόμενου; Αν ο εν λόγω ισχυρισμός είναι αληθής, τότε αυτό σημαίνει ότι η τακτική εξέλιξη της αναμέτρησης ήταν προκαθορισμένη – άρα έπρεπε να είμαστε σε θέση να την προβλέψουμε. Φυσικά απολύτως κανείς δεν το έκανε. Εννοείτε πως δεν ζητείται από κανέναν, να γνωρίζει εκ των προτέρων το σύνολο των τακτικών επιλογών ενός προπονητή – παρόλα αυτά μέχρι την φράση «ήταν αναμενόμενο» υπάρχει τεράστια απόσταση. Λίγη προσοχή.

Triangle defense

Οι σύνθετες άμυνες του Pitino δανείζονται στοιχεία τόσο από τις κλασικές ζώνες, όσο και από το man to man. Η τριγωνική άμυνα που μας παρουσίασε χθες το βράδυ ενεργοποιείται όταν ο καλύτερος παίκτης της αντίπαλης ομάδας αγωνίζεται στην θέση του point guard – λέγε με δηλαδή Sergio Rodriguez. Τις στιγμές που ο Ισπανός καθόταν στον πάγκο, το αμυντικό τρίγωνο μετατοπιζόταν στον De Colo.

Οι δύο περιφερειακοί (1,2) στήνουν γρήγορα μια παγίδα στον χειριστή, με σκοπό να τον αναγκάσουν να πασάρει την μπάλα και στην συνέχεια, να μην του επιτρέψουν να την ξαναπάρει στα χέρια του. Ο μπασκετμπολίστας (3) ονομάζεται «point» και αναλαμβάνει το μαρκάρισμα του επιθετικού, ο οποίος θα υποδεχτεί την μπάλα μετά το αρχικό double team. Εδώ τον ρόλο αυτό επωμίζεται ο Lasme, με τον Καλάθη να δίνει βάθος αφήνοντας τον Hackett στο τρίποντο.

Προσέξτε πως ο Θανάσης παρέχει βοήθεια στο drive του Γάλλου, του κρύβει το οπτικό πεδίο προς την αδύνατη πλευρά με τα χέρια του και ουσιαστικά, τον οδηγεί πάνω στις συμπληγάδες των Καλάθη/Lasme. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο δεύτερο στιγμιότυπο με τον Παππά (ο Μήτογλου βέβαια έχει χάσει την θέση του). Στο τρίτο, οι Πράσινοι εκμεταλλεύονται την διστακτικότητα του Clyburn και εφορμούν για το κλέψιμο.

Παρατηρείστε ότι ο Παπαπέτρου παίζει μπροστά από τον Hackett, αρνούμενος την πάσα που θα επέτρεπε στους Ρώσους να διασπάσουν την πίεση. Τα αποτελέσματα της triangle defense αποτυπώνονται στην στατιστική του Rodriguez – 2 πόντοι, με μόλις μία assists. Ο Ισπανός super star, βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπος με τα double teams του Τριφυλλιού – στην πλειονότητα των περιπτώσεων καθυστερούσε να διαβάσει τα μαρκαρίσματα, επηρεάζοντας αρνητικά τους χρόνους επίθεσης της ομάδας του.

Triangle and two

Εδώ το αμυντικό τρίγωνο σχηματίζεται με την βοήθεια του point και των δύο αθλητών της πίσω ζώνης, με την βάση του να εφάπτεται στην baseline.

Σε αυτήν την περίπτωση συνήθως δεν υπάρχει παγίδα, καθώς ο point (Χ1) αναλαμβάνει την ευθύνη αναχαίτισης οποιουδήποτε ρήγματος δημιουργηθεί στην περίμετρο. Στο παρακάτω βίντεο, το τρίγωνο διαμορφώνεται από τους Gist/Thomas/Καλάθη – οι Lekavicius/Θανάσης εγκλωβίζουν τον De Colo και η Cska υποπίπτει σε λάθος.

Τα πανηγύρια του Pitino στον πάγκο, είναι απολύτως δικαιολογημένα. Σε γενικές γραμμές αυτού του τύπου οι ειδικές άμυνες δεν είναι ούτε αναμενόμενες, ούτε απλές. Τουλάχιστον ο coach Ιτούδης φάνηκε να αιφνιδιάζεται.

Match-up ζώνη 2-3

Φυσικά παρακολουθήσαμε και την θρυλική άμυνα ζώνης 2-3, η οποία αποτελεί το σήμα κατατεθέν του ΑμερικανοΙταλού προπονητή. Οι γηπεδούχοι την χρησιμοποίησαν για να στήσουν ορισμένα double teams στο Post, αναγκάζοντας τους Ρώσους να βγάλουν την μπάλα προς τα έξω και να επιτεθούν από την περιφέρεια (χάνοντας έτσι βέβαια πολύτιμα δευτερόλεπτα).

Εδώ η Αρκούδα αντιμετωπίζει εξαιρετικά την άρνηση του Καλάθη, αλλάζοντας την γωνία της εισαγωγικής πάσας στην ρακέτα. Παρόλα αυτά ο Thomas προλαβαίνει να μετακινηθεί εγκαίρως, παγιδεύοντας τον Clyburn παρέα με τον Gist. Το εντυπωσιακό στην όλη φάση είναι το σπριντ του Θανάση, ο οποίος τρέχει για να ανακόψει την εύκολη πάσα στην αδύνατη πλευρά. Τα double teams πολλαπλασιάστηκαν στο τέταρτο δεκάλεπτο, όταν οι φιλοξενούμενοι επέμεναν να επιτίθενται με τον Αμερικανό στο Post.

Ένα αρνητικό σημείο είναι ασφαλώς τα πολλά φάουλ, που επέτρεψαν στους φιλοξενούμενους να παραμείνουν στην διεκδίκηση της νίκης μέχρι το τέλος. Καμία φορά ο υπερβολικός ενθουσιασμός λειτουργεί σαν δίκοπο μαχαίρι. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο στόχος επετεύχθη – η πιεστική άμυνα του Τριφυλλιού κούρασε την Cska, οδηγώντας την σε ανορθολογικές επιλογές. Η τεράστια επιμονή που επέδειξε στο παιχνίδι απομόνωσης του Clyburn – ειδικά στο τελευταίο δεκάλεπτο- δεν είναι σίγουρα τυχαία.

MUST READ

Με επιστροφές αλλά χωρίς Έσε ο Ολυμπιακός κόντρα στην ΑΕΚ

Η λογική επιτάσσει ότι ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να τρέφεται από την άμυνα του, η οποία με την σειρά της θα του προσφέρει ευκαιρίες για άκοπους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο. Το μπάσκετ άλλωστε είναι συνέχεια. Το πρώτο δείγμα γραφής είναι άκρως ενθαρρυντικό. Επόμενη στάση το ντέρμπυ των αιωνίων.