Δυο συμπεράσματα από την νίκη του Ολυμπιακού απέναντι στην Gran Canaria (vid)

Πριν από την έναρξη του παιχνιδιού, γράφαμε ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει εύκολα στον βαθμό που παρουσιαστεί σοβαρός και δεν υποτιμήσει τον αντίπαλο. Φυσικά δεν είμαστε τίποτα προφήτες. Ανέκαθεν τέτοιοι αγώνες ανάμεσα σε ομάδες με τόσο μεγάλη διαφορά δυναμικότητας, εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από τις διαθέσεις του φαβορί. Οι γηπεδούχοι φρόντισαν από το πρώτο κιόλας λεπτό να επιβεβαιώσουν με την απόδοση τους, τον συγκεκριμένο ισχυρισμό. Κανείς στο λιμάνι δεν είχε όρεξη για αστεία και δυσάρεστες εκπλήξεις. Μετά και την προχθεσινή τους επικράτηση, οι Ερυθρόλευκοι τρέχουν πλέον ένα επιμέρους σερί τριών συνεχόμενων νικών, κοιτώντας πια κατάματα την πόρτα της τετράδας. Μεγάλη υπόθεση.

Ένας από τους βασικούς άξονες της περίφημης συναισθηματικής νοημοσύνης, αφορά τον έλεγχο των αποπροσανατολιστικών παρορμήσεων που συχνά πυκνά γεννιούνται στο ανθρώπινο μυαλό. Νομίζω πως οι Πειραιώτες αξίζουν μια ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία στον εν λόγω τομέα – ουδέποτε πανικοβλήθηκαν ή απογοητεύτηκαν έπειτα από κακές ήττες (πχ Armani), ενώ ουδέποτε ενθουσιάστηκαν μετά από σπουδαίες εμφανίσεις, κατορθώνοντας έτσι να διατηρηθούν ψυχολογικά σταθεροί μέχρι την επόμενη αναμέτρηση. Η παρουσία του Davit Blatt κρίνεται καθοριστική, σε αυτή την ομολογουμένως δύσκολη διαδικασία – κατάφερε να κρατήσει συναισθηματικά προσηλωμένους τους παίκτες του, κάτι που οδήγησε μεταξύ άλλων στην ευρεία νίκη επί της Gran Canaria.

Το ματς δεν προσφέρεται για πολλές αναλύσεις – η κυριαρχία των γηπεδούχων ήταν συντριπτική. Για αυτό ας προσπαθήσουμε να εξάγουμε 1-2 πιο γενικά συμπεράσματα.

• Ο Σπανούλης παραμένει στον θρόνο του

Η αλήθεια είναι, ότι ενδεχομένως κάποιες φορές να έχουμε αδικήσει τον αρχηγό του Ολυμπιακού. Δεν έχουμε ασχοληθεί μαζί του, όσο επιτάσσουν τα επιτεύγματα του εντός γήπεδο. Δεν πειράζει, ποτέ δεν είναι αργά. Η κουβέντα σχετικά με τον ρόλο του Σπανούλη στα μπασκετικά γεράματα, συντηρείται στην επικαιρότητα εδώ και περίπου δύο χρόνια. Πρέπει να παίζει περισσότερο μακριά από την μπάλα; Είναι απαραίτητο να διαφοροποιηθεί το αγωνιστικό υπόδειγμα του οργανισμού; Η απάντηση του Blatt είναι σαφής. Το Usage Rate του – δηλαδή το ποσοστό των συνολικών κατόχων που καταναλώνει ο ίδιος σουτάροντας, κερδίζοντας φάουλ ή υποπίπτοντας σε λάθος – είναι σαφώς μειωμένο σε σχέση με πέρσι (28,8% φέτος), όμως ο τρόπος που αγωνίζεται παραμένει ουσιαστικά κοινός. Λογικό καθώς αναφερόμαστε στον καλύτερο μπασκετμπολίστα της ομάδας.

Ο Λαρισαίος guard παραμένει ο απόλυτος ρυθμιστής της επιθετικής παραγωγής των Ερυθρολεύκων – δεν είναι τυχαίο πως με αυτόν στο παρκέ, ο Ολυμπιακός σκοράρει 102,6 πόντους ανά 100 κατοχές, ενώ στην αντίθετη περίπτωση μόλις 96,1. Η επίδοση αυτή βρίσκεται πάνω από τον εφετινό μέσο όρο που ισούται με 100,1 πόντους ανά 100 κατοχές. Με δύο λόγια: όταν ο Kill BiLL δεν κάθεται στον πάγκο, η επιθετική μηχανή δουλεύει ρολόι.

Φυσικά ο coach είναι υποχρεωμένος να κοιτάξει και την επόμενη ημέρα, η οποία νομοτελειακά δεν θα περιλαμβάνει τον Έλληνα super star. Κανείς άλλωστε δεν νίκησε τον χρόνο. Η απόφαση λοιπόν του προπονητή, να τον αποσύρει στα τελευταία λεπτά κλειστών αγώνων, δεν έχει να κάνει με την υποτιθέμενη αλλαγή του ρόλου του. Αντίθετα αφορά την προετοιμασία αθλητών (σαν τον Goss), στις πλάτες των οποίων θα στηριχθεί ενδεχομένως το κόκκινο οικοδόμημα, όταν ο Βασίλης αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ο Blatt προσπαθεί να αποφύγει την μεροληψία του παρόντος – προτιμά να χάσει μερικούς βαθμούς σήμερα, κερδίζοντας όμως έτσι πολύ περισσότερα αύριο.

• Οι δημιουργοί ρακέτας

Λίγο πριν ξεκινήσει η σεζόν είχαμε περιγράψει πως οι αγαπημένες παραλλαγές της Princeton Offense που ο coach φιλοδοξεί να τρέξει, προϋποθέτουν τουλάχιστον έναν playmaker ρακέτας, ο οποίος να μπορεί να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του υποδεχόμενος την μπάλα στο High ή στο Low Post. Μετά από 14 επίσημα παιχνίδια, νομίζω ότι είμαστε σε θέση να συμπεράνουμε πως ο Nikola Milutinov ανταποκρίνεται επιτυχώς στην συγκεκριμένη πρόκληση. Αν η Ευρωλίγκα κατέγραφε τις πολύτιμες hockey assists (δηλαδή τις πάσες που καταλήγουν σε assists) ή τις potential assists (δηλαδή τις πάσες που θα μπορούσαν να προσμετρηθούν ως assists, απλά το σουτ δεν ήταν εύστοχο), τότε ο Σέρβος ψηλός θα στρογγυλοκαθόταν στην πρώτη τριάδα της κατάταξης. Η βελτίωσε του στο κομμάτι της δημιουργίας είναι συγκλονιστική. Ο Blatt πρέπει να τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

https://streamable.com/nfav2