Ανάλυση: Ο Ολυμπιακός, η Μπάγερν και η ξεχωριστή περίπτωση του ΛεΝτέι (vids)

Ξέρετε, ανέκαθεν με συνάρπαζε η υπερβολική βεβαιότητα που εξάγουν οι άνθρωποι από ελλιπή δεδομένα, καθώς και τα κατηγορηματικά συμπεράσματα από μικρά, μη αντιπροσωπευτικά δείγματα. Με την συμπλήρωση μόλις 9 αγώνων απέναντι σε ανταγωνισμό υψηλού επιπέδου (8 στην Ευρωλίγκα και το ντέρμπυ των αιωνίων στο ελληνικό πρωτάθλημα), οι εγχώριοι ειδικοί του αθλήματος έχουν ήδη προδιαγράψει σχεδόν σε απόλυτο βαθμό την πορεία της καριέρας του Zach Leday. Ο Αμερικανός μπορεί να αγωνιστεί αποκλειστικά στο 4 και σε καμία περίπτωση ως Center. Ο εν λόγω τρόπος σκέψης – που διέπεται από ακαταμάχητη σιγουριά – είναι καταφανώς εσφαλμένος. Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι αδύνατον να προβλέψουμε με ακρίβεια την μελλοντική εξέλιξη ενός αθλητή. Το πλήθος και η πολυπλοκότητα των παραγόντων που την επηρεάζουν, ξεπερνά κατά πολύ την αναλυτική ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού. Για παράδειγμα ποιος εκτιμούσε μετά την αρχική σεζόν του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Bucks (θυμίζω 6,8 πόντοι/4,4 rebound/1,9 assists), πως σήμερα θα συζητούσαμε για τον βασικό υποψήφιο MVP της κανονικής διάρκειας στο ΝΒΑ; Απολύτως κανένας – ούτε καν οι Αμερικάνοι, για αυτό άλλωστε τον επέλεξαν στο νούμερο #15 και όχι στην πρώτη τριάδα.

Η αβεβαιότητα είναι πάντοτε παρούσα. Πριν προχωρήσουμε σε οποιασδήποτε μορφής κρίση, οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε τους περιορισμούς και τις αδυναμίες του ανθρώπινου νου. Η πίεση για το αποτέλεσμα και η εκνευριστική μουρμούρα που ακολούθησε τις δύο ήττες από τον Παναθηναϊκό, οδήγησαν τον Bavid Blatt σε διαφοροποίηση του αρχικού σχεδίου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το project ‘’Leday στο 5’’ έχει εγκαταλειφθεί. Αν μη τι άλλο ο Zach έχει υπογράψει κλειστό διετές συμβόλαιο – το γεγονός αυτό καταδεικνύει πως στον Ολυμπιακό ποντάρουν στην βελτίωση του και ταυτόχρονα είναι διατεθειμένοι να περιμένουν. Καμιά φορά αναρωτιέμαι πως γίνεται οι ίδιοι άνθρωποι που συνιστούν στους φιλάθλους ψυχραιμία και υπομονή, να είναι οι πρώτοι που προβαίνουν σε αφορισμούς και βιαστικές κρίσεις. Αναμφίβολα ρητορικό ερώτημα.

Ξεκινήσαμε λίγο ανάποδα σήμερα – ας περάσουμε λοιπόν στο προχθεσινό παιχνίδι. Οι Ερυθρόλευκοι μπορεί να μην ενθουσίασαν με την απόδοση τους, όμως τουλάχιστον κατάφεραν να κατακτήσουν την νίκη – πράγμα εξαιρετικά σημαντικό ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Μια μεγάλη αλλαγή που εντοπίζεται στον τρόπο που αναπτύσσεται η ομάδα φέτος, αφορά την αδιάκοπη κίνηση μακριά από την μπάλα. Η βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα είναι πλέον εμφανής και επιτρέπει στον Blatt να τρέχει συχνότερα τις παραλλαγές της Princeton offense που τόσο λατρεύει.

Στην συνέχεια βέβαια, οι Πειραιώτες φάνηκαν να αντιμετωπίζουν διαρροές ενέργειας – απόρροια των συνεχόμενων υποχρεώσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, με συνέπεια να παραχωρήσουν δικαιώματα στους αξιόμαχους Γερμανούς. Τα χαμένα αμυντικά rebound (12 επιθετικά η Bayern)και τα πολλά λάθη (16), αποτελούν ανησυχητικά σημάδια, όχι όμως αιτίες πανικού. Υπάρχει άπλετος χρόνος για να διορθωθούν.

Μια ωραία επίθεση ανοιχτού γηπέδου – ο Goss φεύγει σαν έμβολο στον αιφνιδιασμό, πιάνοντας την άμυνα της Bayern εντελώς ανοργάνωτη.

Ο Αμερικανός guard γενικά πραγματοποίησε μια πολύ καλή εμφάνιση. Στο παρακάτω βίντεο παρακολουθούμε μια δράση που είναι γνωστή ως loop. Προσέξτε το φοβερό sprint του Timma από την μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη και το διπλό stagger screen από Leday/Milutinov, που τον απελευθερώνει στο τρίποντο. Έχει προηγηθεί ένα screen του Zach στον Σπανούλη, που αυξάνει τις επιλογές της επίθεσης και ενδεχομένως λειτουργεί ως δόλωμα.

Το τελειωτικό χτύπημα για την Bayern ήρθε στην τέταρτη περίοδο, όπου Σπανούλης (με ορισμένες εκπληκτικές πάσες) και Strelnieks καθάρισαν ουσιαστικά την μπουγάδα για τον Ολυμπιακό.