Οι τρεις άξονες της αμυντικής ανεπάρκειας του Παναθηναϊκού.
Ας περάσουμε λοιπόν σιγά σιγά στις αμυντικές επιδόσεις των Πρασίνων. Στις ημέρες που μεσολάβησαν μετά των αγώνα με την Bayern, ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων του αθλήματος (δημοσιογράφοι, φίλαθλοι κτλ) κατέληξαν πως η άμυνα αποτελεί την βασική αιτία για την ήττα του Παναθηναϊκού στην Γερμανία την περασμένη Τρίτη. Ο ισχυρισμός φυσικά έχει στοιχεία αλήθειας – το γεγονός πως δέχτηκε στο τέλος τρία φθηνά, πανομοιότυπα καλάθια από τον Lucic τον επιβεβαιώνει – , όμως η αλληλουχία σκέψης που προηγείται κατά την γνώμη μου θα πρέπει γενικά να αποφεύγεται. Το μπάσκετ είναι συνέχεια. Η καλή άμυνα μεταφράζεται σε καλή επίθεση και αντιστρόφως. Όταν αναφερόμαστε στην συνολική ομαδική λειτουργία πολύ συχνά μπορεί να οδηγηθούμε σε παραπλανητικά συμπεράσματα, εάν απομονώσουμε στην ανάλυση μας μονάχα την μία πλευρά του γηπέδου. Με δυο λόγια: το Τριφύλλι ηττήθηκε, διότι οι παίκτες του Javi Pascual εμφανίστηκαν κατώτεροι του αναμενόμενου σχεδόν παντού.
Στο πρώτο μέρος του κειμένου εξετάσαμε την επιθετική ανάπτυξη των Πρασίνων. Στο σημερινό δεύτερο θα ασχοληθούμε με τα ζητηματάκια που προέκυψαν στα μετόπισθεν. Η πρώτη δυσλειτουργία αφορά τα ποσοστά των δύο συλλόγων – Παναθηναϊκός και Bayern σουτάρανε εξαιρετικά για δύο πόντους (61,5% και 57,5% αντίστοιχα). Τα νούμερα αυτά είναι υπερβολικά υψηλά για το επίπεδο της Ευρωλίγκας. Κάτι σίγουρα δεν πήγε καλά. Για να διευκολυνθούμε όμως στην κουβέντας μας, αποφάσισα να χωρίσω το σημερινό κείμενο σε τρεις επιμέρους άξονες.
Άμυνα στο Post
Οι αθλητές της Ελληνικής ομάδας έχασαν κατά κράτος τις περισσότερες μάχες κοντά στο ζωγραφιστό. Οι Gist/Thomas/ αδυνατούσαν συστηματικά να κρατήσουν τους αντιπάλους τους μακριά από την ρακέτα, με αποτέλεσμα να δεχθούν αρκετούς πόντους σε καταστάσεις 1v1. Το Post εξελίχθηκε σε μια μόνιμη πληγή – οι Γερμανοί επιτέθηκαν συστηματικά με πολλούς και διαφορετικούς παίκτες, συνδέθηκαν με το καλάθι κερδίζοντας παράλληλα ένα σωρό φάουλ.
Μια λύση πιθανώς να ήταν η χρησιμοποίηση των Παπαγιάννη/Βουγιούκα (που ακόμα δεν έχει κάνει το ντεμπούτο του). Βέβαια το εν λόγω σενάριο ελλοχεύει ένα σωρό κινδύνους, καθώς απέναντι σε αληθινά καλές ομάδες τα αργά πόδια των δυο Center στην περιφέρεια θα αποτελέσουν εύκολο και προφανή στόχο. Το δίδυμο Gist/Thomas πρέπει σύντομα να ανεβάσει την απόδοση της στην άμυνα.
Επιθετικό rebound
H Bayern κατέβασε εννιά ολόκληρα επιθετικά rebound, σκοράροντας πολλούς ξεκούραστους πόντους μέσα από επιθέσεις δεύτερης ευκαιρίας. Ο αριθμός είναι απαγορευτικός για οποιαδήποτε ομάδα φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει. Οι προπονητές έχουν δίκιο όταν φωνάζουν πως η άμυνα τελειώνει στο rebound. Φυσικά η εξασφάλιση του αποτελεί πάντοτε υπόθεση του συνόλου και ποτέ αποκλειστική αρμοδιότητα των ψηλών. Για να λέμε του στραβού το δίκιο λοιπόν, ο Μήτογλου ήταν ο πρώτος rebounder για το Τριφύλλι (με μόλις 3), ενώ οι Lasme/Gist μάζεψαν άλλα τόσα μαζί σε 46 λεπτά συμμετοχής.
Transition – επιστροφές
Οι επιστροφές των πρασίνων ήταν πραγματικά για κλάματα. Δεν ξέρω αν είναι θέμα έλλειψης ρυθμού, αδιαφορίας ή κακής φυσικής κατάστασης, όμως υπήρξαν στιγμές που οι Γερμανοί έμοιαζαν κυριολεκτικά δύο ταχύτητες πάνω. Ο παίκτης της Bayern που αναλάμβανε κάθε φορά να τρέξει τον κεντρικό διάδρομο (συνήθως ο Center) βρέθηκε σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις ολομόναχος κάτω από το καλάθι. Κανείς δεν τον ακολούθησε. Στα στιγμιότυπα η ευθύνη φαίνεται να είναι του Gist, ο οποίος αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στα μετόπισθεν από τους αντιπάλους του.