Τι συμβαίνει με τον Ντόρσεϊ: Οι 3.4 πόντοι, τα 10 λεπτά και το «καμία φορά ο προπονητής πρέπει να γίνεται κακός» του Μπαρτζώκα (vids)

Θέμα συζήτησης έγινε στο χθεσινό ματς του Ολυμπιακού με την Εφές το περιστατικό με τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, όπου ο ομογενής γκαρντ δεν έδωσε το χέρι του στον Έλληνα τεχνικό όταν βγήκε αλλαγή.

Έτσι, ο Ντόρσεϊ αποχώρησε νωρίς για τα αποδυτήρια του ΣΕΦ και δεν αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης. Ο 28χρονος άσος έμεινε στο παρκέ για 3:49, μετρώντας ένα ριμπάουντ, μία ασίστ, ένα λάθος και ένα φάουλ.

• Διαβάστε επίσης: Βεζένκοφ: «Ήταν λίγο τζόγος το φινάλε – Πρέπει να παίζουμε κάθε παιχνίδι σαν να είναι το τελευταίο μας»

Η αλήθεια είναι πως ο Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι σκιά του καλού του εαυτού. Τα στατιστικά του στη φετινή Euroleague, άλλωστε, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: 3.4 πόντοι, 0.9 ριμπάουντ, 1.1 ασίστ, 0.2 κλεψίματα, 0.1 μπλοκ και 2.6 στο PIR (σύστημα αξιολόγησης). Και όλα αυτά σε μόλις 10:04 λεπτά συμμετοχής. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι σε 24 αγώνες στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, ο Ντόρσεϊ έχει πετύχει διψήφιο αριθμό πόντων σε μόλις τρία ματς. 11 πόντοι κόντρα στην Αναντολού Εφές και 12 πόντοι με Μπάγερν Μονάχου, Μπαρτσελόνα.

Στην Stoiximan GBL ο Ντόρσεϊ μετράει μέχρι στιγμής φέτος, σε 14 αγώνες, 8.4 πόντους ανά ματς σε 16.8 λεπτά συμμετοχής. Προφανώς οι δυνατότητες του ομογενή γκαρντ είναι πολύ μεγαλύτερες. Και το ταβάνι του δεν είναι αυτό.

Το «καμία φορά ο προπονητής πρέπει να γίνεται κακός» του Γιώργου Μπαρτζώκα που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους

Είναι εμφανές ότι η φετινή Euroleague είναι μία από τις πιο ανταγωνιστικές όλων των εποχών. Με πολλές ποιοτικές και επικίνδυνες ομάδες. Και η οποιαδήποτε χαλάρωση, ακόμα και σε έναν αγώνα με τον ουραγό της βαθμολογίας, μπορεί να αποβεί μοιραία. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας το ξέρει πολύ καλά αυτό. Η τοποθέτησή του χθες μετά το τέλος του αγώνα με την Εφές και το περιστατικό με τον Ντόρσεϊ που δεν του έδωσε το χέρι κατά τη διάρκεια της αλλαγής; Ξεκάθαρη: «Στην Ευρωλίγκα αν κάποιος παίκτης δεν είναι στην εξίσωση, με συγχωρείτε που το λέω κατηφορίζει το γήπεδο, γιατί η αντίπαλη ομάδα τιμωρεί κάθε λάθος».

Με τον τρεις φορές κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης να προσθέτει επίσης τα εξής: «Εννοείται ότι θέλω πάρα πολύ να παίξει καλύτερα ο Ντόρσεϊ. Να έχουμε μία ακόμα λύση Είναι ένας παίκτης πολύ πληθωρικός στον τρόπο που παίζει. Υπάρχουν δύο πράγματα το πώς είναι σωματικά, σε επίπεδο αθλητικότητας, ταχύτητας και το πώς είναι ψυχολογικά. Δηλαδή πόσο πέφτει ψυχολογικά άμα χάσει ένα σουτ ένα σουτ ανοικτό, όπως έκανε από τη γωνία και μετά απογοητευμένος δεν γύρισε στην άμυνα. Ή μετά που είχαμε να δώσουμε φάουλ χαμηλά και δεν το έκανε και τους δώσαμε δύο βολές. Θα ήθελα πάρα πολύ να παίζει ο Ντόρσεϊ καλά.

Μακάρι να παίξει καλύτερα, να παίξει όπως περιμένουμε όλοι. Δεν είναι ένας οποιοσδήποτε παίκτης, καταρχάς έχει ελληνικό διαβατήριο και είναι σημαντικό για εμάς. Είναι και επαγγελματικός αθλητισμός εδώ. Καμία φορά ο προπονητής πρέπει να γίνεται και κακός, να παίρνει σκληρές αποφάσεις με γνώμονα το καλό της ομάδας».

Μπορεί εύκολα να πει κάποιος ότι ο Μπαρτζώκας τοποθέτησε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Βάζοντας τα πάντα στη θέση τους και κλείνοντας κάθε κουβέντα περί… προβλήματος στη σχέση του με τον Ντόρσεϊ. Παίζει κάποιος καλά; Θα παίζει περισσότερο. Δεν παίζει κάποιος καλά; Θα παίζει λιγότερο. Είναι πολύ απλά τα πράγματα.

Ο ομογενής γκαρντ έχει περιορισμένο ρόλο φέτος διότι: 1ον) το φετινό ρόστερ είναι πιθανώς το πληρέστερο και ποιοτικότερο που είχε ποτέ στην ιστορία του ο Ολυμπιακός. Με (τουλάχιστον) δύο top class παίκτες σε κάθε θέση και 2ον) η απόδοσή του δεν έχει φτάσει στα επίπεδα που το τεχνικό team των Πειραιωτών θα επιθυμούσε και προσδοκούσε. Η πορεία του φθίνει συνεχώς, η μεταπήδησή του στο NBA αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος ανεπιτυχής, τα «σκαμπανεβάσματα» με τη Φενέρ τον… έφεραν στον Ολυμπιακό, σε ένα περιβάλλον που γνώριζε και δεν χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής. Αλλά και πάλι… δεν λέει να συνέλθει.

Κάθε παίκτης στο rotation της ομάδας είναι σημαντικός και πολύτιμος. Κανείς δεν περισσεύει. Το επίπεδο της Euroleague είναι τέτοιο που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για… γκέλες και χαλάρωση. Και ο στόχος είναι ένας: Η πορεία έως το τέλος, μέχρι το Άμπου Ντάμπι και η κατάκτηση της βαρύτιμης κούπας. Συνεπώς, θα αγωνίζονται περισσότερο όσοι μπορούν να υπηρετήσουν το αγωνιστικό πλάνο του προπονητή, με σκοπό την επίτευξη των υψηλών στόχων που έχει θέσει φέτος ο Ολυμπιακός.