Ο γρίφος πρόκληση του Γιώργου Μπαρτζώκα

Από το Ιανουάριο του 2020 που επέστρεψε στο λιμάνι της καρδιάς του ο Γιώργος Μπαρτζώκας βρίσκεται μπροστά στην μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του στον Ολυμπιακό επί της δεύτερης θητείας του. Να μπορέσει να παρουσιάσει την ομάδα όπως τη θέλει ενσωματώνοντας τις νέες μεταγραφές αλλά και όσους επιστρέφουν από τραυματισμούς.

Στην αρχή της επιστροφής του τότε (αρχές του 2020) το πιο δύσκολο κομμάτι που αντιμετώπισε ήταν το γεγονός ότι βρήκε την ομάδα εκτός Basket League και προσπαθούσε για μιάμιση σεζόν (και την περίοδο 2020-21 δηλαδή εκτός από το φινάλε του 2019-20) να βρει ρυθμό για τους παίκτες του αλλά και να μοιράσει τους ρόλους μόνο μέσα από ένα παιχνίδι την εβδομάδα στην Ευρωλίγκα (και κάποιες φορές δύο ελέω διαβολοβδομάδας).

• Διαβάστε επίσης: Τα λάθη του Αθανασιάδη ή μήπως η… «ξεροκεφαλιά» του Αλμέιδα;

Στο φινάλε της σεζόν 2019-20 ο Ολυμπιακός άγγιξε ένα μικρό θαύμα αλλά τελικά έμεινε για μια νίκη διαφορά εκτός οκτάδας. Αντίθετα την επόμενη περίοδο (2020-21) έμεινε πολύ πιο πίσω 12ος με 16 νίκες, 4 λιγότερες από τις τελευταίες θέσεις που έδωσαν πρόκριση στην οκτάδα (η 6η Ρεάλ Μαδρίτης, η 7η Φενέμπαχτσε και η 8η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης προκρίθηκαν με 20 νίκες).

Όμως ο εφετινός γρίφος είναι πολύ δυσκολότερος και απαιτητικός από εκείνες τις δύο σεζόν που ήταν και λίγο αναγνωριστικές αλλά και ιδιαίτερες (χωρίς κόσμο ελέω κορονοϊού και χωρίς συμμετοχή στην Α1).

Την τελευταία διετία ο ίδιος ο Ολυμπιακός έβαλε (πολύ) ψηλά τον πήχη σαρώνοντας όλους τους τίτλους (6/6) που διεκδίκησε στην Ελλάδα ενώ στην Ευρωλίγκα έχασε, στην εκπνοή των αγώνων του με τρομερά σουτ του Μίσιτς και του Γιούλ, τον ημιτελικό του φάιναλ φορ με την Εφές (2022) στο Βελιγράδι και τον τελικό του φάιναλ φορ με τη Ρεάλ (2023) στο Κάουνας.

Συνεπώς ο μίνιμουμ αρχικός στόχος στην Ευρώπη για μια ομάδα που τερμάτισε 2η στην κανονική περίοδο το 2022 και 1η πέρυσι (πρώτη ελληνική ομάδα στην ιστορία που το πέτυχε) είναι εφέτος να μπει αρχικά στα πλέι οφ και να διεκδικήσει με αξιώσεις μια ακόμα πρόκριση σε φάιναλ φορ.

Όμως μέχρι στιγμής η ομάδα χάνει…λάδια και κυρίως δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί το φρούριο του ΣΕΦ όπου ήδη πέρασαν και οι 4 ισπανικές ομάδες εφέτος.

Η ήττα όμως από τη Βαλένθια ήταν η χειρότερη από όλες γιατί εκεί σύμφωνα με τον ίδιο τον προπονητή του Ολυμπιακού (και δεν έχει άδικο) η ομάδα του έκανε μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της την τελευταία τριετία!

Ο Ολυμπιακος δεν μπορεί να βρει σταθερό ρυθμό και οι παίκτες – ιδιαίτερα κόντρα στη Βαλένθια – έχασαν σε μεγάλο βαθμό το μυαλό τους. Αποπροσανατολίστηκαν από νωρίς και δεν μπήκαν ποτέ στη λογική και τις απαιτήσεις του αγώνα με εξαίρεση ένα διάστημα στο 4ο δεκάλεπτο που δεν ήταν αρκετό.

Ο ΜακΚίσικ και οι δύο μεταγραφές

Ο ΜακΚίσικ δεν έχει επανέλθει ποτέ και είναι φάντασμα του παλιού καλού του εαυτού. Ο Πετρούσεβ έμοιαζε – απόλυτα λογικά – έξω από τα νερά του στην πρώτη του συμμετοχή. Ο Μιλουτίνοφ πλησιάζε τα καλά επίπεδα που είχε πριν τον τραυματισμό του ενώ ο Γκός θέλει ακόμα πολύ χρόνο για να επανέλθει στα υψηλά στάνταρ με τα οποία ξεκίνησε.

Ήταν μακράν ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς με το Περιστέρι στον ημιτελικό του Σούπερ Καπ στη Ρόδο και πολύ καλός μέχρι τι στιγμή του τραυματισμού του.

Ο Σίκμα δεν είχε έτσι και αλλιώς προλάβει να μπε στο κλίμα (απογοητεύει μέχρι στιγμής) και μετά τον τραυματισμό του είναι ακόμα χειρότερος σε μια – ξαναλέμε μέχρι στιγμής – μεταγραφική αστοχία στην οποία σπάνια είναι αλήθεια πέφτει ο τεχνικός του Ολυμπιακού.

Μέσα σε όλα αυτά σε λίγες μέρες θα πρέπει να εντάξει και τον Ναζ Μήτρου Λόνγκ στην ομάδα.

«Υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, δεν ξέρω τους παίκτες που ήρθαν όσον αφορά το μεντάλιτι. Σήμερα πολλούς είχαμε που υστέρησαν, δεν είχαμε κάποιον που ξεχώρισε. Πολλοί ήταν κάτω από το επίπεδό τους και αυτό έχει σχέση με τη χημεία αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε 9 λάθη στο ημίχρονο. Και στην αρχή χάσαμε λέι-απ αλλά είχαμε ένα τέμπο, δεν κάναμε έξτρα πάσα και κρατάγαμε την μπάλα, παίρναμε κακό τρίποντο στη λήξη. Αιφνιδιασμό οι αντίπαλοι και ξαφνικά κυνηγούσαμε. Προφανώς έκανα και εγώ λάθος εκεί, προσπάθησα να φρεσκάρω την ομάδα όχι αυτόματα αλλά σταδιακά, αλλά υστέρησαν αρκετοί.

Εγώ λέω ότι ένας παίκτης δεν είναι τόσο σημαντικός όταν έχουμε τόσους καλούς. Παίκτες όμως που έρχονται από τραυματισμό και δεν ήταν σε καλή κατάσταση μπήκαν και δεν ήταν έτοιμοι να παίξουν όπως παίζει ο Ολυμπιακός, χωρίς να τους κατηγορώ. Διαταράχτηκε η χημεία μας στο 2ο δεκάλεπτο και έχω ευθύνη και εγώ. Εμείς οι προπονητές πρέπει να βρούμε τη λύση. Έχουμε να διαχειριστούμε μια κατάσταση όπου κάποιος παίκτης που έχει παίξει 25 παιχνίδια με κάποιον που έχει παίξει 2 δε θα είναι στην ίδια κατάσταση» είπε χαρακτηριστικά ο τεχνικός του Ολυμπιακού και αυτό είναι το μεγάλο του στοίχημα εν μέσω δύσκολων αγώνων (όπως για παράδειγμα η εκτός έδρας διαβολοβδομάδα που ακολουθεί σε Μπολόνια και Λυών.

Και μέσα σε όλα όπως υπενθύμισε ο κόουτς «Έχουν γεννήσει τρεις παίκτες μας σε τρία παιχνίδια, η σύζυγος του Γκος στον τελικό της Ρόδου, του Φαλ μετά και τώρα του Πίτερς. Να επικαλεστώ τη Θεά τύχη πώς μπορεί να συμβαίνει σε κρίσιμα παιχνίδια;»

Την ώρα που είχαν κλείσει τα μικρόφωνα η ατάκα ενός παρευρισκόμενου στην αίθουσα συνεντεύξεων Τύπου έσπασε λίγο τη μουντή ατμόσφαιρα.

«Όταν γεννούσε η σύζυγος του Σπανούλη τουλάχιστον μετά η ομάδα του έπαιρνε την Ευρωλίγκα»! Όπως πράγματι συνέβη μια φορά με τον Παναθηναϊκό και δύο με τον Ολυμπιακό.

Υ.Γ. Μπορεί να είναι το αυτονόητο που οφείλει να πράξει μια σοβαρή ομάδα που σέβεται τις αξίες και την ηθική αλλά επειδή στην Ελλάδα πολλές φορές το αυτονόητο αποτελεί την εξαίρεση αξίζουν συγχαρητήρια στην ΚΑΕ Ολυμπιακός για την αποβολή δια παντός του φίλου της ομάδας που έκανε ρατσιστική επίθεση στον διαιτητή.

MUST READ

Η «κρυφή ατζέντα» με το Final Four – Τελικά τι συμβαίνει με την Euroleague;

πηγή: in.gr