Επί των ημερών του Ζέλικο Ομπράντοβιτς η Φενερμπαχτσέ εκτοξεύτηκε και θέλει στο Βελιγράδι να υπερασπιστεί τα σκήπτρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης
Από τις μεγαλύτερες αθλητικές δυνάμεις της Τουρκίας, αν όχι η μεγαλύτερη, κουβαλά ιστορία άνω του ενός αιώνα, καθώς ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1907, και εκατομμύρια οπαδών. Παρ’ όλα αυτά η ομάδα μπάσκετ άργησε να βρει το δρόμο προς την καταξίωση. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε κερδίσει όλα κι όλα ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο Τουρκίας, όμως από το 2006 και μετά συνέβησαν δύο καθοριστικά γεγονότα, που την εκτόξευσαν.
Το 2006 συγχωνεύθηκε με την Ούλκερ, η οποία την προηγούμενη δεκαετία υπήρξε υπερδύναμη του τουκρικού μπάσκετ με 4 πρωταθλήματα και συνεχόμενες παρουσίες στο Top 16 της Ευρωλίγκας. Σταδιακά την απορρόφησε και ως Φενερμπαχτσέ πλέον άρχισε να κατακτά το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο και να κάνει αισθητή την παρουσία της και στην Ευρωλίγκα.
Όταν, μάλιστα, το 2013 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ξεκίνησε τη συνεργασία της με τον διάσημο Ιταλό μάνατζερ, Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, εκτοξεύτηκε. Με απεριόριστο μπάτζετ στη διάθεσή τους και τον κολοσσό Dogus να επενδύει κεφάλαια, ανεπισήμως στην αρχή και από πέρυσι και επισήμως, οι δύο άνδρες έφτιαξαν σταδιακά έναν ποιοτικό κορμό παικτών, που αποτέλεσε τη βάση για ό,τι ακολούθησε.
Από το 2014 και μετά η Φενερμπαχτσέ έχασε μόνον ένα πρωτάθλημα στην Τουρκία, αυτό του 2015, χρονιά κατά την οποία έπαιξε για πρώτη φορά σε φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας κι από τότε δεν έχει λείψει ποτέ. Πέρυσι αναδείχθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Ευρώπης, φέτος φτάνει για τέταρτη συνεχόμενη φορά σε φάιναλ φορ θέλοντας να υπερασπιστεί τα σκήπτρα της και έχει καταξιωθεί πλέον στις συνειδήσεις όλων ως μια υπερδύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Πώς έφτασε στο φάιναλ φορ
Αν και έχασε δύο βασικούς πρωταγωνιστές του περσινού θριάμβου της, τους Μπογκντάνοβιτς και Ούντο, που μετακόμισαν στο ΝΒΑ, διατήρησε την ισχύ της και την επιβεβαίωσε τερματίζοντας στη δεύτερη θέση της κανονικής περιόδου με ρεκόρ 21-9 και μια μόνο μικρή αγωνιστική κρίση γύρω στα Χριστούγεννα. Τότε που έκανε τρεις ήττες σε τέσσερις αγώνες, αλλά αμέσως μετά απάντησε με σερί 5 διαδοχικών νικών. Στα πλέι οφ είχε πλεονέκτημα έδρας και απέκλεισε την Μπασκόνια με 3-1 νίκες. Όχι όμως πολύ εύκολα, δεδομένου ότι σε κανένα παιχνίδι δεν κέρδισε με διψήφια διαφορά.
Στατιστική εικόνα
Η Φενερμπαχτσέ έχει την καλύτερη άμυνα στην Ευρωλίγκα (76,1π.), ενώ με 81,6 πόντους έχει την 7η καλύτερη επίθεση, αλλά και τη χειρότερη μεταξύ των τεσσάρων φιναλίστ. Μαζεύει μόλις 32,3 ριμπάουντ ανά αγώνα (4η χειρότερη επίδοση στην Ευρωλίγκα), εκ των οποίων τα 9,7 είναι επιθετικά (καλύτερη μόνο της Ζαλγκίρις από τους τέσσερις φιναλίστ). Είναι η 4η πιο εύστοχη ομάδα της Ευρωλίγκας στις βολές (79,5%), η 6η πιο εύστοχη στα δίποντα (53,9%) και η 2η πιο εύστοχη στα τρίποντα (42,2%) πίσω από τη Ζαλγκίρις. Έχει την 4η καλύτερη επίδοση στις ασίστ (19,4%), την 8η καλύτερη στα κλεψίματα (6,2) και την 7η χειρότερη στα λάθη (11,9).
Παίκτες-κλειδιά
ΚΩΣΤΑΣ ΣΛΟΥΚΑΣ
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τον καθιέρωσε ως καθαρό πόιντ γκαρντ και τον εκτόξευσε. Από τότε που πήγε στη Φενερμπαχτσέ έχει σχεδόν διπλασιάσει τις στατιστικές επιδόσεις του σε σχέση με το διάστημα που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό, ενώ φέτος κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με 10 πόντους, 5,5 ασίστ ανά αγώνα και 38% στο τρίποντο. Έρχεται από τον πάγκο και αλλάζει το ρυθμό, είναι ο καλύτερος δημιουργός της Φενέρ και οι συνεργασίες του με τον Γιαν Βέσελι θυμίζουν πλέον αυτές που είχε καταφέρει να φτιάξει ο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό μεταξύ Διαμαντίδη και Μπατίστ.
ΓΙΑΝ ΒΕΣΕΛΙ
Στον τέταρτο χρόνο του στη Φενερμπαχτσέ ο Τσέχος αποτελεί την κολώνα της ομάδας μέσα στη ρακέτα και παρ’ όλο που φέτος δεν έχει δίπλα του τον Ούντο, κάνει την πιο ώριμη, αλλά και παραγωγική σεζόν της καριέρας του. Είναι ο πρώτος σκόρερ (12,9π.) και ο πρώτος ριμπάουντερ (5,2ρ.) της Φενέρ φέτος κι αυτό τα λέει όλα.
ΝΙΚΟΛΟ ΜΕΛΙ – ΛΟΥΙΤΖΙ ΝΤΑΤΟΜΕ
Οι δύο Ιταλοί είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία στα χέρια του Ομπράντοβιτς, καθώς παίζουν σε δύο θέσεις και μπορούν να καλύψουν πολλές τρύπες και να κάνουν πολλές δουλειές. Ο Μέλι με 8,5 πόντους και 5 ριμπάουντ είναι ένα “τεσσάρι” με 42% στο τρίποντο, που βοηθά πολύ όμως και στη θέση του σέντερ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο “Ζοτς” δείχνει να μην εμπιστεύεται ιδιαίτερα τον Τζέισον Τόμπσον. Ο Τζίτζι Ντατόμε είναι επίσης ένας εξαιρετικός σουτέρ τριών πόντων (44,2%), που παίζει κυρίως ως σμολ φόργουορντ, αλλά βοηθά και σε θέση “4” σε πιο χαμηλά σχήματα. Φέτος έχει 9,5 πόντους και 3,5 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.