Ρεάλ Μαδρίτης : Βασίλισσα με τα όλα της

Το προσωνύμιό της δεν το απέκτησε τυχαία, έστω κι αν εκ πρώτης συσχετίζεται με τον θεσμό της βασιλείας στην Ισπανία. Καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη δεν έχει αναδειχθεί 9 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης. Στο Βελιγράδι δε, μπορεί να γίνει η πρώτη με διψήφιο αριθμό τροπαίων Ευρωλίγκας. Καμία άλλη επίσης δεν έχει σηκώσει τόσο πολλές κούπες μέσα στη χώρα της. Η Ρεάλ έχει κατακτήσει 33 φορές το πρωτάθλημα και 27 φορές το Κύπελλο Ισπανίας, συνολικά δηλαδή 60 εγχώριες κούπες! Βασίλισσα όνομα και πράγμα…

Επιπλέον, είναι μία από τις ελάχιστες ομάδες σε όλη την Ευρωλίγκα, που έχει στην τροπαιοθήκη της και κύπελλα άλλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων, πλην της κορυφαίας. Και μάλιστα καθόλου λίγα. Έχει κατακτήσει τέσσερις φορές το Κύπελλο Κυπελλούχων ή Σαπόρτα, μία φορά το Κύπελλο Κόρατς κι άλλη μία φορά το ULEB Cup, που σήμερα πλέον ονομάζεται Eurocup. Όποτε δεν έπαιζε στην Ευρωλίγκα, δηλαδή, κέρδιζε κάτι άλλο!

Η ιστορία της είναι γεμάτη ευρωπαϊκά τρόπαια, όχι πάντως ισομερώς καταμερισμένα. Από τα 15 που έχει κατακτήσει συνολικά, μόνο δύο έχει κερδίσει στον 21ο αιώνα. Μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ήταν κυρίαρχη στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως μετά χρειάστηκε σχεδόν μια 20ετία για να ανακάμψει. Μέχρι το 1980 είχε κερδίσει τα 7 από τα 9 πρωταθλήματα Ευρώπης, ενώ τα άλλα δύο τα κέρδισε αργότερα και με διαφορά 20 χρόνων μεταξύ τους. Το 1995 με Σαμπόνις και το 2015 με… Μπουρούση! Σύμπτωση; Και τις δύο αυτές φορές αντίπαλος στον τελικό ήταν ο Ολυμπιακός.

Η ουσία πάντως είναι ότι τη δεκαετία του 2010 έχει ανακτήσει τη θέση της στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Με προπονητή τον Πάμπλο Λάσο, με το γνώριμο γρήγορο και θεαματικό παιχνίδι της και παρότι κατά καιρούς έχασε ορισμένους πρωτοκλασάτους παίκτες, όπως ο Ροντρίγκεθ κι ο Μίροτιτς, κατάφερε, έχοντας διατηρήσει αναλλοίωτο ένα στιβαρό κορμό παικτών, να παίξει σε αυτό το διάστημα σε 6 φάιναλ φορ, συμπεριλαμβανομένου κι αυτού στο Βελιγράδι. Και να κερδίσει μια φορά την κούπα.

Πώς έφτασε στο φάιναλ φορ
Παρά το ότι αναγκάστηκε να παίξει σε όλη την κανονική περίοδο χωρίς τον ηγέτη και μεγάλο πρωταγωνιστή της, Σέρχιο Γιουλ, εντούτοις κατάφερε να διατηρήσει την αξιοπιστία της και να φτάσει στα πλέι οφ ως πέμπτη στη βαθμολογία με ρεκόρ 19-11. Αν εξαιρέσει κανείς τον Νοέμβρη, που ήταν γι’ αυτήν καταστροφικός, καθώς είχε 6 ήττες σε 7 αγώνες κι έμεινε αρκετά πίσω, δεν είχε άλλα μεγάλα νεκρά διαστήματα. Μπήκε στη σειρά με τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ με μειονέκτημα έδρας, υπέστη ιστορική πανωλεθρία στο πρώτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, όμως ανασυντάχθηκε άμεσα, έκανε το break στο δεύτερο παιχνίδι και με καλή ψυχολογία και τη δύναμη της έδρας της «καθάρισε» στη Μαδρίτη και προκρίθηκε με 3-1.

Στατιστική εικόνα
Η Ρεάλ έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα (85,7π.), ενώ με 80,2π. έχει την 8η καλύτερη άμυνα, που είναι πάντως η δεύτερη χειρότερη μεταξύ των φιναλίστ. Έχει την 3η καλύτερη επίδοση στην Ευρωλίγκα στα ριμπάουντ (35,4), ενώ με 10,2 επιθετικά ριμπάουντ ανά αγώνα είναι η δεύτερη καλύτερη από τους φιναλίστ του φάιναλ φορ.

Είναι η 5η πιο εύστοχη ομάδα της Ευρωλίγκας στις βολές (78.2%), η 3η πιο εύστοχη στα δίποντα (55,4%) και η 8η πιο εύστοχη και μακράν η πιο άστοχη από τις άλλες τρεις φιναλίστ στα τρίποντα (37,4%). Έχει την 4η καλύτερη επίδοση στη διοργάνωση στις ασίστ (19,4), την 5η καλύτερη στα κλεψίματα (6,7), αλλά και στα λάθη (11,4).

Παίκτες-κλειδιά
ΛΟΥΚΑ ΝΤΟΝΤΣΙΤΣ
Η απουσία του Σέρχιο Γιουλ θα ήταν κρίσιμη και ενδεχομένως καταδικαστική για τη Ρεάλ, αν δεν υπήρχε ο Λούκα Ντόντσιτς. Το παιδί-θαύμα του παγκόσμιου μπάσκετ μπόρεσε σε ηλικία μόλις 19 ετών να σηκώσει στις πλάτες του μια ολόκληρη «βασίλισσα» και να την οδηγήσει εκ του ασφαλούς στο φάιναλ φορ κάνοντας τα πάντα στο γήπεδο. Ήταν ο τέταρτος σκόρερ της διοργάνωσης με 16,1π., μάζευε 4,8 ριμπάουντ και μοίραζε 4,4 ασίστ, ήταν ηγέτης πραγματικός και θέλει τώρα να σηκώσει την κούπα πριν φύγει για το ΝΒΑ. Όπου από του χρόνου θα κάνει θραύση. Χωρίς αυτόν η Ρεάλ δεν θα πήγαινε πουθενά φέτος.

ΟΥΟΛΤΕΡ ΤΑΒΑΡΕΣ
Στο ξεκίνημα της χρονιάς η Ρεάλ είχε την ατυχία να χάσει τους δύο βασικούς σέντερ της με σοβαρούς τραυματισμούς. Τον Κούζμιτς για όλη τη σεζόν και τον Αγιόν για μεγάλο διάστημά της. Ο Ταβάρες είχε τα σωματικά προσόντα που ζητούσε ο Λάσο για να καλύψει τη θέση, αποδείχθηκε ωστόσο ότι μπορούσε να κάνει και τη δουλειά. Με 6,5 πόντους, 5,5 ριμπάουντ, και 1,4 τάπες θωράκισε καλά τη ρακέτα και με την επιστροφή του Αγιόν ενίσχυσε σημαντικά το ροτέισον στη γραμμή των ψηλών.

ΦΑΚΟΥΝΤΟ ΚΑΜΠΑΤΣΟ
Έκανε καταπληκτική σεζόν και έπαιξε κι αυτός κρίσιμο ρόλο στο να καλυφθεί επαρκώς το κενό του Γιουλ. Με 8,4 πόντους και 4,8 ασίστ ανά αγώνα ταίριαξε γάντι στο γρήγορο παιχνίδι της Ρεάλ και ανέβασε κατακόρυφα τις μετοχές του.

ΤΖΕΪΣΙ ΚΑΡΟΛ
Ο «σιωπηλός δολοφόνος». Ένας παίκτης που σουτάρει με 45,4% στο τρίποντο και 97,8% στις βολές ξέρεις ότι δε θα σε προδώσει ποτέ. Είναι αυτός που «σκοτώνει» τις αντίπαλες άμυνες όταν αυτές προσπαθούν να προσαρμοστούν πάνω στον Ντόντσιτς ή τον Γιουλ ή προσπαθούν να κλείσουν μέσα για να αντιμετωπίσουν τους ψηλούς.