Το ρίσκο της Μονακό, η άμυνα και το σημείο «κλειδί»

Μία μέρα απομένει για να πατήσουν οι ομάδες το παρκέ της «Zalgirio Arena» και να παλέψουν για το τρόπαιο της Euroleague. Η Μονακό θα τεθεί αντιμέτωπη με τον Ολυμπιακό(19/5, 18:00), στην πρώτη της συμμετοχή σε ένα Final Four, σε ζευγάρωμα που μας έχει χαρίσει πολύ δυνατά ματς τα τελευταία δύο χρόνια.

Το σύνολο του Σάσα Ομπράντοβιτς έχει καταφέρει να νικήσει τους Ερυθρόλευκους δύο φορές φέτος. Κάτι που θα επιχειρήσει να κάνει και μια τρίτη. Στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της σεζόν, μέχρι το επόμενο. Οι Μονεγάσκοι είναι μια αρκετά σκληρή και αθλητική ομάδα. Έχει την αμυντική ικανότητα και το ταλέντο στην επίθεση για να ζορίσει πολύ τους Πειραιώτες και να τους φτάσει στα όριά τους.

• Διαβάστε επίσης: Το ταξίδι του Ολυμπιακού μέχρι το Κάουνας (vid)

Τρεις σημαντικοί παράγοντες -δύο στην άμυνα και ένας στην επίθεση- είναι πιθανό να κρίνουν την αναμέτρηση, η οποία θα βγάλει τον πρώτο φιναλίστ της ημέρας που διεκδικήσει το… ιερό «δισκοπότηρο» του μπάσκετ. Πάμε να τους δούμε…

Το κομβικό ρίσκο που θα πάρει η Μονακό

Η Μονακό έχει αποδείξει ότι είναι ο… κακός δαίμονας των Ερυθρόλευκων (μαζί με τον Ερυθρό Αστέρα). Στην άμυνα, ως γνωστόν, πρέπει να ρισκάρεις κάτι για να είσαι πετυχημένος. Και οι Μονεγάσκοι αυτό που ρισκάρουν εδώ και περίπου δύο σεζόν είναι το σουτ. Το σύνολο του Σάσα Ομπράντοβιτς επιτρέπει τα περισσότερα εκτελεσμένα τρίποντα με 27,2 ανά ματς, δεχόμενη το 39% εξ αυτών. Κάτι που το κατατάσσει τελευταία στη σχετική λίστα.

Είναι δεδομένο πως θα ρισκάρει να αφήσει ελεύθερους παίκτες όπως ο Σακίλ ΜακΚίσικ και ο Τόμας Γουόκαπ. Ο «Θωμάς» είχε τιμωρήσει τους Μονεγάσκους στο περσινό Game 5 με 3/5, όμως στη σειρά με τη Φενέρ δυσκολεύθηκε αρκετά. Συνεπώς, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο, οι παίκτες του Ολυμπιακού που δυσκολεύονται από μακριά να βρεθούν σε καλή μέρα.

Η σκληρή άμυνα και τα λάθη

Το μεγάλο όπλο του Ολυμπιακού στα ματς με τη Φενέρ, και ειδικά στο πέμπτο, ήταν το λεγόμενο «spain pick n roll» που δημιούργησε πολλά προβλήματα. Με δυο λόγια οι Ερυθρόλευκοι στήνουν ένα pick n roll ψηλά και την ώρα που ο παίκτης με την μπάλα περνά από το σκριν, έρχεται άλλος ένας συμπαίκτης του (συνήθως ο Βεζένοφ) να δώσει ακόμα ένα και να ανοίξει ακόμα περισσότερο τον χώρο, είτε για εύκολο λέι απ, είτε πάσα και ελεύθερο σουτ.

Αυτό λοιπόν η Μονακό μπορεί να το διαβάσει εξαιρετικά. Συνηθίζει να στέλνει βοήθειες στο «ζωγραφιστό» με τους παίκτες που μαρκάρουν τους όχι και τόσο καλούς σουτέρ, με αποτέλεσμα να κλείνει μέσα η άμυνα και αν δεν μπουν τα σουτ να υπάρχει πρόβλημα.

Άλλο ένα δυνατό σημείο των Μονεγάσκων είναι η πίεση στην μπάλα. Πρόκειται για μια ομάδα που είναι εξαιρετική στα κλεψίματα (7,3 μ.ο) και στο να οδηγεί σε λάθη τους αντιπάλους της (το 20% των επιθέσεων, δηλαδή μία στις πέντε). Κάτι που προκύπτει και μέσο των βοηθειών στο ζωγραφιστό αφού υπερφορτώνεται η μία πλευρά και αν επιχειρηθεί πάσα στην αδύναμη πλευρά, τότε πρέπει να περάσει αναγκαστικά από πολλά χέρια. Που σημαίνει ευκαιρίες για κλεψίματα ή deflection (παρεμβολές) που καθυστερούν την επίθεση.

Η Μονακό και οι… δεύτερες ευκαιρίες

Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της ομάδας του Ομπράντοβιτς είναι η αθλητικότητά της. Η εν λόγω παράμετρος της δίνει τη δυνατότητα πέραν της πίεσης και της ταχύτητας να παλεύει δυνατά για τα ριμπάουντ. Και ειδικά για τα επιθετικά στα οποία είναι η κορυφαία ομάδα στη Euroleague σε μέσο όρο με 12,1, ενώ «ποιοτικά» παίρνει το 34% των διαθέσιμων (2ο).

Τα επιθετικά ριμπάουντ σημαίνουν δεύτερες ευκαιρίες και σε πολλές περιπτώσεις εύκολους πόντους. Κάτι που προφανώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θέλει καν να σκέφτεται. Βέβαια, υπάρχει και ένα μικρό «αγκάθι» σε αυτό, καθώς ο Ολυμπιακός είναι εξαιρετικός στο να εξασφαλίζει τα αμυντικά ριμπάουντ και από την στιγμή που οι Μονεγάσκοι πηγαίνουν με ορμή στις φάσεις αφήνουν κενά πίσω. Κάτι που η ταχύτητα των Πειραιωτών μπορεί να εκμεταλλευτεί.