Νέα «βόμβα» Καντέρ: «Θέλω να πάω στον Παναθηναϊκό»

Όπου σταθεί και όπου βρεθεί, μιλάει για τον Παναθηναϊκό! Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Sports Walla», ο  Ενές Καντέρ, εξέφρασε για ακόμη μια φορά την αγάπη του για τους «πρασίνους».

Ο 30χρονος παίκτης τόνισε πως παρακολουθεί από μικρός τον Παναθηναϊκό και υπογράμμισε πως θέλει να αγωνιστεί με την πράσινη φανέλα! Ο πρώην παίκτης των Μπόστον Σέλτικς απηύθυνε… ανοιχτή πρόσκληση στην ομάδα του Ράντονιτς, ενώ αναφέρθηκε και στον καλό του φίλο, Μάριο Χεζόνια.

Διαβάστε επίσης: Εκεί «τσάκισε» του Αντετοκούνμπο (vid)

Παράλληλα, μίλησε για το γεγονός πως δεν βρίσκει μπασκετική στέγη στον μαγικό κόσμο του NBA, ενώ επέκρινε και πάλι την τουρκική κυβέρνηση.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Καντέρ:

«Μεγάλωσα παρακολουθώντας τον Παναθηναϊκό. Αγαπώ αυτή την ομάδα εδώ και πολλά χρόνια και ως παιδί έβλεπα πολλά παιχνίδια τους με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Πέρσι ο καλός μου φίλος ο Μάριο Χεζόνια πήγε εκεί. Πείτε σε όποιον διαβάσει τη συνέντευξη ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να παίξω στα εκτός έδρας παιχνίδια στην Κωνσταντινούπολη, αλλά θα ήθελα πολύ να πάω στον Παναθηναϊκό.

Είμαι 30 ετών, μπορώ να παίξω για 5-6 χρόνια ακόμη μπάσκετ. Δεν μπορώ να πάω στην Τουρκία και μην ξεχνάτε πως η Turkish Airlines κάνει κουμάντο στην Ευρωλίγκα. Επενδύουν τόσα χρήματα, οπότε πιστεύω ότι δεν θα επέτρεπαν να παίξω στη διοργάνωση», ανέφερε.

Για το λόγο που δεν βρίσκει ομάδα στο ΝΒΑ: «Τους τελευταίους μήνες μίλησα ανοιχτά για ό,τι γίνεται στην Κίνα, που είναι μια σημαντική αγορά για το ΝΒΑ. Σε αφήνουν να μιλήσεις ανοιχτά για ό,τι θες, μέχρι να θίξεις την τσέπη τους. Όταν το κάνεις αυτό, σε κόβουν. Είναι λυπηρό και απαράδεκτο. Ήξερα εξ αρχής πως θα πληρώσω το τίμημα, δεν μετανιώνω για τίποτα. Αυτά τα πράγματα είναι μεγαλύτερα από το ΝΒΑ, το μπάσκετ ή εμένα. Όσο εγώ σκάω μια μπάλα στις ΗΠΑ, πολύς κόσμος δολοφονείται, βασανίζεται ή φυλακίζεται κάπου στον κόσμο. Αν είναι αυτή η θυσία που πρέπει να κάνω, είμαι έτοιμος να ζήσω με αυτή».

Για τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης απέναντί του: «Μακάρι να μπορούσα να πω ότι η Τουρκία είναι σπίτι μου, αλλά δεν ξέρω πια. Η τελευταία φορά που πήγα ήταν το 2015 και έκτοτε δεν έχω δει την οικογένειά μου. Με πονά πολύ αυτό. Οι άνθρωποι κοντά σε μένα έχουν πληρώσει ακριβό τίμημα. Ο πατέρας μου φυλακίστηκε, ο αδερφός μου εκδιώχθηκε από την ομάδα που έπαιζε, η αδερφή μου τελείωσε την ιατρική και δεν μπορεί να βρει δουλειά. Οι αρχές τους ανάγκασαν να βγάλουν μια ανακοίνωση αποκηρύσσοντας εμένα, τους πήραν ακόμη και τα διαβατήρια για να μη βγουν από την Τουρκία. Φυσικά και φοβάμαι. Δέχομαι απειλές για τη ζωή μου 2-3 φορές την εβδομάδα και κυκλοφορώ με ασφάλεια, ακόμη κι όταν είμαι στις ΗΠΑ. Πριν πέντε χρόνια το τουρκικό καθεστώς πήγε να με απαγάγει στην Ινδονησία», τόνισε.

Για το τι θα ρωτούσε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αν είχε την ευκαιρία: «Δεν θα τον ρωτούσα τίποτα. Απλώς θα τον έφτυνα κατάμουτρα».