Μια νύχτα στο μουσείο…

Λένε ότι το ποδήλατο άπαξ και το μάθεις δεν ξεχνιέται. Αν, όμως, έχεις καιρό να το καβαλήσεις σίγουρα θα σου προκύψουν μερικές στραβοπεταλιές μέχρι να το συνηθίσεις ξανά. Ετσι κι Ολυμπιακός, που έλειψε για χρόνια από τα playoffs και στα πρώτα λεπτά της επιστροφής του δυσκολεύτηκε να… ισορροπήσει. Οταν ομως θυμήθηκε πώς γίνεται, πήρε φόρα και άντε πιάστε τον… Με εγκέφαλο τον Σλούκα και κινητήρια δύναμη τον Γουόκαπ οι ερυθρόλευκοι έκοψαν τον αέρα της Μονακό και της έδειξε ότι ορισμένα πράγματα δεν αγοράζονται, ούτε τυχαίνουν. Κερδίζονται με τον χρόνο, με κόπο και ιδρώτα, με δυνατές σφαλιάρες και μεγάλες πτώσεις, με αντοχή, επιμονή, προσήλωση και τεχνογνωσία.

Αγκιστρωμένος από το φυσιολογικό άγχος, ο Ολυμπιακός πρόσφερε στη Μονακό ακριβώς ό,τι εκείνη χρειαζόταν για να ελέγξει τον ρυθμό στην πρώτη περίοδο. Επιθέσεις χωρίς υπομονή, εκτελεσμένες με νευρικότητα -κυρίως από τον Ντόρσεϊ- που εξασφάλιζαν εύκολο ριμπάουντ στη γαλλική ομάδα και χαλούσαν το μυαλό των ερυθρόλευκων στην άμυνα. Το spacing ήταν κακό, ο Βεζένκοφ δεν ακουμπούσε μπάλα (πήρε το πρώτο του σουτ μετά από έξι ολόκληρα λεπτά) και η επιμονή ταϊσματος του Φαλ έδειχνε να μην λειτουργεί.

Καμία ομάδα δεν θέλει να παίζει άμυνα για πολλά δευτερόλεπτα γι’ αυτό και όσο κυλάει ο χρόνος μιας κατοχής τόσο πιο πιθανό είναι να χαθεί η συγκέντρωση και να βρεθούν καλές προϋποθέσεις για σουτ. Ο Ολυμπιακός είναι η πιο αποτελεσματική ομάδα της Euroleague οταν εκτελεί στα τελευταία 4» της επίθεσης όμως στο πρώτο δεκάλεπτο του αγώνα βάλθηκε να βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό του.

Με την είσοδος του Σλούκα άρχισε να αλλάζει η εικόνα του αγώνα. Ο έμπειρος άσος έφερε ηρεμία στην ομάδα του, βοήθησε στο να βελτιωθεί η κυκλοφορία της μπάλας και είχε σπουδαίες αποφάσεις σε σωστό χρόνο. Εδωσε τρεις συνεχόμενες ασίστ για τρίποντο (δύο στον Σακ και ένα στον Πρίντεζη) χάρη στη διεισδητική του ντρίμπλα, σκόραρε πολύ σημαντικούς πόντους και το νερό άρχισε να μπαίνει στο αυλάκι. Ο κόουτς Μπαρτζώκας χαμήλωσε το σχήμα βάζοντας τον Μακίσικ στο «3», η πίεση αυξήθηκε, ο Λιβιό έδωσε μεγάλη ενέργεια και ο δρόμος προς το καλάθι έφραξε για την Μονακό και το 9-0 τίναξε το ΣΕΦ στον αέρα.

Οι φιλοξενούμενοι από την άλλη, επέλεξαν να σημάδεψαν απροκάλυπτα τον Σλούκα και τον Πρίντεζη στις επιθέσεις τους και τελικά το πλήρωσαν. Το έκαναν τυφλωμένα και συνεχόμενα, σε σημείο εξαναγκασμού στο δεύτερο δεκάλεπτο, αδιαφορώντας για το πόσο καλές ήταν οι αμυντικές συνεργασίες των Πειραιώτων. Η τακτική προσέγγιση αυτή του Ομπράντοβιτς όχι μόνο δεν τους έδωσε πόντους, αλλά τους έβγαλε εντελώς εκτός ρυθμού, αφού ήταν κάτι μακριά από την λογική τους και την αγωνιστική τους ταυτότητα.

Από το σημείο εκείνο ο Ολυμπιακός ανέλαβε τα ηνία και δεν τα άφησε ξανά από τα χέρια του. Ο Γουόκαπ πήρε την ταυτότητα του Μάικ Τζέιμς σε μια μνημειώδη αμυντική παράσταση, έβαλε μεγάλα καλάθια και απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι είναι φτιαγμένος για τα δύσκολα. Ο Μακίσικ ήταν και πάλι αξιόπιστος από την περίμετρο και μόνιμη πηγή κινδύνου και ο Ολυμπιακός έφτασε στο 1-0 χωρίς ουσιαστικά να στηριχτεί σε δύο μεγάλα επιθετικά του όπλα. Τον Βεζένκοφ και τον Ντόρσεϊ, τους οποίους προφανώς θα χρειαστεί περισσότερο στα επόμενα ραντεβού της σειράς. Κι αυτό ακριβώς είναι το απόσταγμα σε περιπτώσεις συνεχών αγώνων με τον ίδιο αντίπαλο. Να μπορείς να εμφανίζεις κρυφά χαρτιά και διαφορετικούς πρωταγωνιστές.

Η χθεσινή νύχτα, όμως, είχε κάτι από τα παλιά. Μια vintage απόχρωση, ένα άρωμα ρετρό . Ξεκίνησε με την βραβευση του θρυλικού Βασίλη Σπανούλη από την Euroleague, ο οποίος πήρε το μικρόφωνο για να ζητήσει όχι την δική του αποθέωση, αλλά την στήριξη της ομάδας που ετοιμαζόταν να ξεκινήσει την μάχη της και συνεχίστηκε με την καλύτερη φετινή εμφάνιση του Γιώργου Πρίντεζη, οποίος διανύει τα τελευταία μέτρα της καριέρας του όντας επίσης στο πάνθεον του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ηταν… μια νύχτα στο μουσείο. Το ερυθρόλευκο μουσείο, που ετοιμάζεται να ανοίξει νέα πτέρυγα…