Της ανατροπής το… σίδερο

Oι τρεις φορές πρωταθλητές Ευρώπης για άλλη μια χρονιά πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα παρόλα τα προβλήματα τους. Κουβαλάνε τα ίδια κενά από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου αλλά ο εγωισμός και το ξέσπασμα κάποιων παιχτών στα μεγάλα ματς έχουν καθιερώσει την ομάδα στην 2η θέση με αποτέλεσμα οι αδυναμίες να «κρύβονται» κάτω από το χαλί.

Οι ερυθρόλευκοι έχουν μεγάλο πρόβλημα φέτος στο τρίποντο. Σουτάρουν με το χειρότερο ποσοστό στη διοργάνωση (33%) και αυτό επιτρέπει στους αντίπαλους που υστερούν σε αθλητικά προσόντα να «δίνουν» το σουτ προστατεύοντας τη ρακέτα. Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια αντλεί δύναμη και ενέργεια από το τρίποντο και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού του. Όταν λοιπόν τα σουτ δε μπαίνουν τότε σηκώνει «λευκή σημαία». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι ερυθρόλευκοι παίχτες αναζητούν πάντα τον Βασίλη Σπανούλη προκειμένου να εκτελέσει στο τέλος της επίθεσης. Δείγμα του πόσο έχει επηρεάσει την ψυχολογία τους η αστοχία.

Επίσης, η έλλειψη συγκέντρωσης είναι ένα ακόμα σημείο στο οποίο πονάει η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Στο παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα, οι Βάσκοι σημείωσαν 25 πόντους στη δεύτερη περίοδο με τον Ολυμπιακό να κάνει μόλις 1 φάουλ, δείγμα της έλλειψης καθαρού μυαλού. Οι ερυθρόλευκοι είναι τρίτοι σε λάθη (12,5 ανά αγώνα) πίσω από Ζαλγκίρις και Μπασκόνια. Αυτό το αρνητικό του στατιστικό σημείο δίνει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν τις αργές επιστροφές του οι αντίπαλες ομάδες και να σκοράρουν εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό. Τα αρκετά λάθη δημιουργούν αυξημένη κόπωση, εντάσεις και απογοήτευση με αποτέλεσμα οι ερυθρόλευκοι να χάνουν τη συγκέντρωσή τους και οι αντίπαλοι να το εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Χαρακτηριστικό ότι ο Οριόλα έτρεχε πρώτος στον αιφνιδιασμό και βρέθηκε να τελειώνει φάσεις σε θέση.. οφσάιντ έπειτα από αμυντικό ριμπάουντ της Μπάρτσα.

Τα πολλά λάθη σε συνδυασμό με τις μόλις 16 ασίστ ανά αγώνα (13ος στη σχετική στατιστική) καθιστά την περιστροφή της μπάλας ένα στοιχείο που λείπει από το οπλοστάσιο του Ολυμπιακού και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται προβλέψιμος, να μη βρίσκει ελεύθερα σουτ και να αναγκάζεται να καταφύγει σε τραβηγμένες προσπάθειες στη λήξη των επιθέσεων κυρίως από τα χέρια του Σπανούλη.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός είναι εξαιρετικός στα ριμπάουντ καθώς είναι 2ος με 36,3 ανά αγώνα. Δυστυχώς όμως, αυτό είναι και το μόνο θετικό του στοιχείο σε αυτή τη μεριά του παρκέ. Οι ερυθρόλευκοι έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης κυρίως χάρη στην ενέργεια και την ψυχολογία που αντλούσαν από μία καλή άμυνα. Φέτος όμως, μετράει μόλις 5,3 κλεψίματα (13ος) και 1,7 κοψίματα (14ος) ανά αγώνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι αντίπαλοι να περιστρέφουν με ευκολία τη μπάλα και να βρίσκουν εύκολους διαδρόμους στο καλάθι όταν λείπουν από το παρκέ οι Μιλουτίνοφ και Παπανικολάου.

Ο Σέρβος σέντερ, είναι ο μοναδικός ερυθρόλευκος με σχεδόν μία τάπα ανά αγώνα (0,6) την ίδια στιγμή που ο δεύτερος «ψηλός», ο ΜακΛίν έχει 0,2. Αυτός μαζί με τον «Παπ», αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της μηχανής του Ολυμπιακού και όταν απουσιάζουν τα προβλήματα γιγαντώνουν. Ο Έλληνας φόργουορντ οδηγεί την ομάδα σε κλεψίματα (1 μ.ο.) με τον Σέρβο να τον ακολουθεί (0.7).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παπανικολάου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ερυθρόλευκης μηχανής. Μετράει 8,5 πόντους (53% δίποντα, 37% τρίποντα), 4,5 ριμπάουντ, 2,2 ασίστ και 1 κλέψιμο ανά αγώνα. Επίσης, η συνεισφορά του δε σταματάει στην στατιστική καθώς είναι ένας παίχτης με εγωισμό και ενέργεια που λείπει από πολλούς παίχτες στην ομάδα. Σίγουρα, πολλές φορές ο υπερβάλλων ζήλος και ενθουσιασμός του τον οδηγούν σε αβίαστα λάθη αλλά η συνολική του προσφορά είναι άκρως πολύτιμη για τον Ολυμπιακό ο οποίος δεν έχει κανέναν που να αποδίδει κοντά στα νούμερα του «Παπ». Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά την απουσία του, η Μπαρτσελόνα σημείωσε 90 πόντους στο ΣΕΦ και ο Ολυμπιακός τελείωσε το παιχνίδι με μόλις 1 κλέψιμο.

Οι ερυθρόλευκοι σίγουρα περίμεναν πολλά περισσότερα από τους περιφερειακούς τους με τους Τόμσον – Γουίλτζερ να μεταμορφώνουν σε πρωταγωνιστές τους προσωπικούς τους αντιπάλους και να σημαδεύονται κάθε φορά που βρίσκονται στο παρκέ και τον Παπαπέτρου να κυμαίνεται σε ρηχά νερά καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Το μεγάλο πρόβλημα του φετινού Ολυμπιακού όμως, πηγάζει στην πιο σημαντική θέση στο σύγχρονο μπάσκετ, αυτή του άσσου. Από τη μία υπάρχει ο Μάντζαρης που σε καμία περίπτωση δε θυμίζει τον άσσο που γνωρίζαμε τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό. Το καθαρό του μυαλό και τα οργανωτικά του χαρακτηριστικά λείπουν από τους πειραιώτες με τον Περιστεριώτη άσσο να μετράει μόλις 1,4 ασίστ και 1 λάθος ανά αγώνα.

Επίσης, το σποτ σουτ του που έδωσε τόσες λύσεις στον Ολυμπιακό ανά τα χρόνια δεν έχει καταφέρει να το βρει έχοντας μόλις 4 πόντους ανά αγώνα σουτάροντας με το χαμηλότερο ποσοστό της ομάδας (22%) στα τρίποντα. Από την άλλη, ο Ρόμπερτς έχει πρωταγωνιστήσει σε κάποια μεγάλα ματς φέτος όπως αυτό με τη Φενέρ και τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Αυτές οι εκλάμψεις του όμως δεν αναιρούν τη συνολική του εικόνα καθώς αποτελεί μεγάλη τρύπα στην άμυνα όπου παρουσιάζεται εκνευριστικά αδιάφορος. Επίσης, σουτάρει με το χειρότερο ποσοστό της ομάδας στα δίποντα (38%) και έχει 1,5 ασίστ με 1,3 λάθη ανά αγώνα. Η αρνητική εικόνα των δύο άσσων και η αδυναμία τους να μοιράσουν σωστά τη μπάλα ή να εκμεταλλευτούν το pick n roll με τους Μιλουτίνοφ- ΜακΛιν αναγκάζει την ομάδα να παίζει υποτονικά χάνοντας συχνά τον όποιο ρυθμό έχει δημιουργήσει οργανωτικά ο Βασίλης Σπανούλης.

Επίσης, ο αρχηγός του Ολυμπιακού και ο υπαρχηγός Πρίντεζης, είναι οι μόνοι που μπορούν να παίξουν αποτελεσματικά το ένας εναντίον ενός. Οι ερυθρόλευκοι πολλές φορές δε μπορούν να εκμεταλλευτούν κάποιο πλεονέκτημα λόγω του ότι στερούνται παιχτών που μπορούν να δημιουργήσουν για τους εαυτούς τους. Ο Στρέλνιεκς είναι καλός εκτελεστής αλλά όχι σε καταστάσεις απομόνωσης, ο Παπανικολάου δεν είναι αξιόπιστος στην ντρίπλα. ο Ρόμπερτς έχει σκαμπανεβάσματα και ο Μπράουν χρειάζεται χρόνο.

Μέχρι πέρυσι οι αντίπαλοι έτρεμαν τις ανατροπές του Ολυμπιακού και σε κάθε εύστοχο τρίποντο καρδιοχτυπούσαν. Φέτος όμως κανείς δεν έχει νιώσει αυτό τον κίνδυνο.

Ακόμη και στο σημερινό παιχνίδι κόντρα στον Κολοσσό οι «ερυθρόλευκοι», αν και κέρδισαν αρκετά από τον Παπαπέτρου (16π., 9 ριμπ., 4 ασίστ), χαλάρωσαν σε υπερβολικό βαθμό και έχασαν τη συγκέντρωση τους στα τελευταία τρία λεπτά, με την είσοδο των «μικρών», και είδαν το 83-58 να μετατρέπεται πολύ γρήγορα σε 83-72. Οι Ροδίτες δεν φοβήθηκαν τον Ολυμπιακό στο τέλος και εκμεταλλεύθηκαν κάθε ένα από τα συνολικά 4 λάθη που έκανε η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου σε αυτό το διάστημα, για να μειώσουν τη διαφορά.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Εν κατακλείδι, οι ερυθρόλευκοι έχουν αρκετά προβλήματα στο αγωνιστικό τους κομμάτι αλλά επίσης διαθέτουν παίχτες με περίσσιο ταλέντο οι οποίοι με πείσμα και εγωισμό υπέταξαν (δύο φορές) την πρωταθλήτρια Φενέρ, κέρδισαν το τρένο της ΤΣΣΚΑ, τη Ρεάλ στη Μαδρίτη και άλωσαν το ΟΑΚΑ. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ακόμα ψάχνει τη σωστή χημεία μεταξύ των παιχτών του αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα playoffs το ροτέισον θα «κλείσει» στους 7-8 παίχτες και οι Σπανούλης, Πρίντεζης, Μιλουτίνοφ, Παπανικολάου, ΜακΛιν, Στρέλνιεκς, Τιλί έχουν τα χαρακτηριστικά και το ταλέντο να σηκώσουν την ομάδα στις πλάτες τους. Αρκεί να πράξουν τα τυπικά οι δύο άσσοι της ομάδας.