Η επίθεση ΔΕΝ φτάνει, για να μπορέσουν οι «πράσινοι» να διατηρηθούν σε υψηλό επίπεδο. Το DNA τους είναι η άμυνα και το έχασαν.
Συνηθίζουμε να γράφουμε ότι οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Ο Παναθηναϊκός πέτυχε 83 πόντους κόντρα στην εξαιρετική Βαλένθια, είχε τέσσερις διψήφιους παίκτες, σούταρε με 52.4% από το τρίποντο (εξαιρετική επίδοση) και 58.3% από το δίποντο (διόλου άσχημα), πήρε 11 ριμπάουντ (21-32) περισσότερα κι έχασε με 12 πόντους διαφορά! Δηλαδή, πόσο καλύτερα μπορεί να παίξει επιθετικά; Είναι, όμως, έτσι το… πράσινο DNA;
Το τσιτάτο «τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάσκετ» έχει ψήγματα αλήθειας, άλλα όταν αποφασίσεις να αντιπαραβάλεις το ταλέντο σου με το ταλέντο των «νυχτερίδων» πρέπει να γνωρίζεις ότι εσύ έχεις τον Μπέντιλ κι εκείνοι τον Ουίλιαμς, που κοστίζει όσο… τέσσερις Μπέντιλ. Άρα οδεύεις μαθηματικά προς την ήττα κι αυτό κάνουν με συνέπεια οι «πράσινοι».
Ο Παναθηναϊκός βελτιώνεται διαρκώς, βρίσκει χημεία, έχει πολύ καλή περιφερειακή γραμμή με Νέντοβιτς και Μακ (επιθετικά), αλλά και Σαντ-Ρος (αμυντικά). Ο Φόστερ ήταν κακός, ο Όγκαστ είναι… αόρατος, ο Βόβορας ίσως πρέπει να προσπαθήσει λιγότερο να τους έχει χαρούμενους όλους και να κλείσει το ροτέισον.
Έπαιξε στον ρυθμό της Βαλένθια, αλλά δεν είναι ο Παναθηναϊκός αυτός που μπορεί να επιβάλλει το δικό του τέμπο σ’ όλο το ματς. Περιμέναμε να βάλει 1-2 προβλήματα στην τακτική και να ελπίζει να πιάσουν, όμως δεν συνέβη αυτό.
Υπήρχε πρόβλημα με τα κινητικά γκαρντ των «πορτοκαλί» (Πρέπελιτς), έπαιξε ρόλο το μεγάλο βάθος, κάπου κι ο κόουτς του «τριφυλλιού» μπερδεύτηκε, άφησε αρκετή ώρα εκτός αγώνα τον Παπαγιάννη. Στο αμυντικό hedge των αντιπάλων στα pick, ο μόνος που μπορούσε να λειτουργήσει ως σκαλοπάτι ήταν ο Ουάιτ, ενδεχομένως έπρεπε να επιμείνουν περισσότερο σε αυτόν.
Το ότι ο Μποχωρίδης μπήκε, έπαιξε και θυσίασε τον εαυτό του, πιστώνεται στο προπονητικό τιμ (και φυσικά στον παίκτη). Όσο οι «πράσινοι» είναι συγκεντρωμένοι μπορούν να κάνουν πράγματα, αλλά όταν μπαίνουν στη διαδικασία να δουν τους πόντους τους, να γεμίσουν τα στατιστικά τους, απλώνουν βούτυρο στο ψωμί του αντιπάλου.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Όπως και να ‘χει, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει σ’ ένα ιδιαίτερο μοτίβο. Αφήνει καλές εντυπώσεις και φεύγει με άδεια χέρια. Βλέπουμε εξέλιξη, βλέπουμε πράγματα, ΔΕΝ βλέπουμε νίκες. Οι πέντε ήττες έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς τις υψηλές επιθετικές αποδόσεις των αντιπάλων. Δέχθηκε 78 πόντους από τον Ολυμπιακό, 97 από την Μπαρτσελόνα, 89 από την ΤΣΣΚΑ, 80 από την Εφές, 95 από τη Βαλένθια. Μέσος όρος 87.8 πόντοι (στις ήττες). Ποτέ και για κανέναν λόγο…