Στο 52-26 το ρεκόρ του Έλληνα τεχνικού στην Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό. Πρόκληση για εκείνον η Βαρκελώνη.
Δεν έχει το… προνόμιο για διδακτικές ήττες. Στη δική του περίπτωση άλλωστε τα media δεν είχαν ποτέ αυτό που λέμε «ειδική μεταχείριση». Το αντίθετο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας κρίνονταν πάντα αυστηρά. Ασορτί με τον Ολυμπιακό ένα πράγμα. Τους Ερυθρόλευκους που έστω και αν σήμερα πέρασαν ένα μικρό σοκ (θετικό κρούσμα covid) ετοιμάζονται για μια αληθινή διαβολοβδομάδα: Μπαρτσελόνα και Βιλερμπάν εκτός έδρας με απόσταση 48 ωρών. Τετάρτη (18/11) και Παρασκευή (20/11) σε μια διαδικασία πρόκληση.
Και αν οι περισσότεροι πολύ λογικά σημαδεύουν ήδη το ματς στη Λιόν με τους Γάλλους (1-5 στα πρώτα 6 ματς); Ο 55άχρονος προπονητής πολύ λογικά έχει το μυαλό του στη Βαρκελώνη. Όχι μόνο διότι χρονικά προηγείται, αλλά και γιατί σε εκείνα τα μέρη θα υπάρχει πάντα για εκείνον ένας ανοιχτός λογαριασμός. Και ένα «αν». Διότι τι θα είχε συμβεί εκείνη τη σεζόν (2016-17) αν δεν έβλεπε τους απόντες να κοντράρουν μονίμως τους παρόντες δεν θα το μάθουμε ποτέ. Τη χρονιά που ο κορυφαίος αυτός αθλητικός οργανισμός του έδωσε τα κλειδιά του μαγαζιού στα χέρια του.
Ήταν 8 Ιουλίου 2016 όταν η Μπαρτσελόνα ανακοίνωνε την πρόσληψη του. Έμοιαζε σαν όνειρο. Βρισκόταν σε «ένα από τα μεγαλύτερα clubs του πλανήτη», όπως είπε και ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου, εκφράζοντας την ευχή να παραμείνει περισσότερο κι από τον Τσάβι Πασκουάλ, τον επί εννέα συναπτά έτη προπονητή των «μπλαουγκράνα».
Δέκα μήνες και 30 ημέρες μετά; Το πιο όμορφο παραμύθι είχε τελειώσει άδοξα. Κάτι σαν τον νόμο του Μέρφι: Αν είναι κάτι να πάει στραβά, όλα θα πάνε στραβά. Η ήττα από την Γκραν Κανάρια στον τελικό του SuperCopa μόλις στο δεύτερο παιχνίδι στον πάγκο. Και με το ξεκίνημα του πρωταθλήματος ένα σωρός από τραυματισμούς. Πιθανούς και απίθανους. Ο Λαουάλ υπέστη ρήξη μηνίσκου. Ο Κόπονεν είχε αυτοκινητικό ατύχημα. Ο Ρίμπας τραυματίστηκε στο δικέφαλο. Ο Ράις στο γόνατο. Ο Ναβάρο στον μηρό. Και ήταν Αργότερα ο Ντόλμαν υπέστη διάστρεμμα και ο Ρίμπας τραυματίστηκε για δεύτερη φορά, χάνοντας τη χρονιά. « Σε όλη την καριέρα μου έχω αντιμετωπίσει τραυματισμούς, είναι μέρος του αθλητισμού. Τόσοι πολλοί όμως σε τόσο λίγες μέρες… αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί» έλεγε τον Οκτώβριο ο Μπαρτζώκας, έχοντας δει ήδη πέντε διαφορετικούς παίκτες να τραυματίζονται σε διάστημα 36 ημερών και τους δύο εξ αυτών να τίθενται νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν. Λιγότερο από μία εβδομάδα αργότερα ακολούθησε και ο Βίκτορ Κλαβέρ. Σαν κάποιος να του έκανε το πιο κακόγουστο αστείο.
Η ζημιά δεν άργησε να φανεί στην Ευρωλίγκα: 8 ήττες στις πρώτες 13 αγωνιστικές. Ανάμεσα τους εκείνο το εκκωφαντικό 102-63 μέσα στη Βαρκελώνη από την μισητή Ρεάλ Μαδρίτης. Και σιγά μην θυμόνταν κανείς τους απόντες σε μια τέτοια νύχτα. Κάπου εκεί ακούστηκε και το πρώτο «κρακ». Δεν ήταν τραυματισμός. Ήταν ένα γυαλί που είχε αρχίσει να ραγίζει… Οι επόμενοι τραυματισμοί ήρθαν μετά. Ο Ντόρσει που αντικαταστάθηκε. Οι Ρένφρο, Ολεσον, Περπέρογλου. Έπειτα από πέντε μήνες μέσα στη σεζόν 10 διαφορετικοί παίκτες είχαν χάσει λόγω τραυματισμών από 10 ημέρες έως όλη τη χρονιά. Και άντε να βρεις παπά στη Βαρκελώνη.
Η οκτάδα της EuroLeague απομακρύνθηκε νωρίς. Στο μεταξύ, όμως, οι ήττες στο ισπανικό πρωτάθλημα άρχισαν να πληθαίνουν. Η Mundo Deportivo αποκάλυψε στις 7 Φεβρουαρίου ότι το 46,3% που είχε ο Μπαρτζώκας μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν το δεύτερο χειρότερο ποσοστό στην ιστορία του συλλόγου. Δεν ήξερε ότι έμελλε να είναι και το δεύτερο χειρότερο δικό του. Το πράγμα είχε αρχίσει να στραβώνει για τα καλά. Και όλοι πίεζαν. Ο Τύπος, οι οπαδοί. Ακόμη και οι παίκτες που φέρεται να έκαναν πίσω από την πλάτη του «συμβούλιο» αναζητώντας το «τι τελικά φταίει».
Το τέλος της κανονικής περιόδου βρήκε τη Μπαρτσελόνα στην έκτη θέση της Liga Endesa με ρεκόρ 22-10. Η τελευταία φορά που τερμάτισε τόσο χαμηλά στο ισπανικό πρωτάθλημα ήταν τη σεζόν 1991-92. Την τελευταία φορά, δε, που είχε χειρότερο ρεκόρ ήταν τη σεζόν 1970-71 (11-11), δηλαδή 13 χρόνια πριν από τη δημιουργία της ACB. Λίγες ημέρες αργότερα ακολούθησε και το τέλος της χρονιάς, καθώς αποκλείστηκε από τη Βαλένθια στην προημιτελική φάση των Playoffs με 2-1 νίκες. Το φινάλε είχε φτάσει.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έφυγε από την Μπαρτσελόνα με 12 νίκες στην Ευρωλίγκα. Οι ήττες ήταν 18. Το ρεκόρ του μόλις 40% (το χειρότερο που λέγαμε). Την Πέμπτη με τον Ολυμπιακό πέτυχε τη 52η στη διοργάνωση από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Οι ήττες του είναι 26. Εδώ το ρεκόρ είναι ξανά στο «2 νίκες κάθε 3 ματς».
Ακόμη καλύτερα όμως είναι φέτος τα πράγματα για τη Μπάρτσα. Έχει 7 νίκες στις πρώτες 8 αγωνιστικές. Είναι στο ρετιρέ του βαθμολογικού πίνακα. Στα δύο τελευταία ματς με Άλμπα (εκτός) και Φενέρ (εντός) μοιράζει… 40άρες. Με τον Νικ Καλάθη να μετρά 7 ασίστ ανά ματς. Τον Μίροτιτς να βάζει 16 πόντους ανά ματς. Και το rotation να προσφέρει τρομερές δυνατότητες στον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που ζει το όνειρο του στην καλύτερη ομάδα που θα μπορούσε να προπονήσει αυτή την εποχή. Λερναία Ύδρα. Με τον Κούριτς την Πέμπτη να βάζει 7/8 τρίποντα και 25 πόντους στους Τούρκους. Τον Αμπρίνες να βάζει 5/6 τριπ με την Άλμπα κλπ.
Το πιο δύσκολο τεστ για τον Ολυμπιακό ως το επόμενο. Αλλά και εκείνο το «κάτι» που θα νιώθει πάντα ο Γιώργος Μπαρτζώκας φτάνοντας σε εκείνη την παράξενη πόλη.