Το 12-6 και η μεγάλη διαφορά: Ο ένας νίκησε στην κακή του μέρα και ο άλλος έκανε το καλύτερο που μπορούσε!

Τα ντέρμπι δεν τα παίζεις, τα νικάς. Και ειδικά τα ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, είναι από εκείνα τα ματς που δεν σε ενδιαφέρει τίποτε. Μόνο η νίκη. Ούτε το θέαμα, ούτε το μπάσκετ ούτε το ποιος θα βάλει τους περισσότερους πόντους. Σημασία έχει η νίκη. Και στην περίπτωση του αιωνίου ντέρμπι που είδαμε στο ΟΑΚΑ, τα πράγματα ήταν απλά: Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλύτερος, αλλά είχε καλύτερες επιλογές, καλύτερο πλάνο και παρότι βρέθηκε σε κακή μέρα, νίκησε τον Παναθηναϊκό και ανέδειξε τη σκληρή πραγματικότητα.

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που φαίνεται ότι έχει ψηλό ταβάνι. Η ποιότητα, το ταλέντο, η εμπειρία, η προσωπικότητα των παικτών της φαίνεται. Στο ΟΑΚΑ η ομάδα του Μπαρτζώκα έπαιξε κακό μπάσκετ. Αλλά από την άλλη έπαιξε έξυπνα και εκμεταλλεύτηκε ό,τι του έδωσε ο Παναθηναϊκός. Και εν τέλει, νίκησε άνετα, στην κακή του μέρα, έχοντας αρκετά πάνω από τη βάση μόνο τον Πρίντεζη και τον ΜακΚίσικ και κανέναν άλλον.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός έκανε ό,τι μπορούσε. Η απουσία του (πολύ καλού στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας) Μποχωρίδη και του Τζάκσον, δημιούργησε θέματα. Αλλά παρά ταύτα, το Τριφύλλι είχε τις στιγμές του. Και κυρίως, είχε σημεία που εάν η ποιότητά του ήταν μεγαλύτερη, θα μπορούσε να έχει πάρει το παιχνίδι. Διότι τα ελεύθερα σουτ βγήκαν και ήταν πολλά. Αλλά χάθηκαν. Συνεργασίες υπήρξαν, αλλά οι τελικές επιλογές σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία ήταν άθλιες. Καίρια λάθη, την ώρα που το μομέντουμ ήταν πράσινο.

Στο τέλος της ημέρας, βάζοντας τη ζυγαριά, προκύπτει σαφώς ένα συμπέρασμα που δεν δίνει δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να ελπίζει, εάν τα πράγματα δεν αλλάξουν δραστικά. Το ταβάνι αυτής της ομάδας που έχει ο Βόβορας στα χέρια του είναι χαμηλό. Υπάρχουν παίκτες με προσωπικότητα, υπάρχουν καλοί σκόρερ (Φόστερ), υπάρχουν καλοί αθλητές, αλλά κάτι λείπει. Και αυτό ίσως να μην μπορεί να διορθωθεί μόνο με μεταγραφές. Με την απόκτηση ενός καλύτερου «άσσου» ή ενός 5αριού που θα μπορεί να παίξει άμυνα. Εξάλλου, είπαμε ο Παναθηναϊκός δεν έχει κακούς παίκτες.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έδειξε για ακόμη μία φορά ότι χρειάζεται χρόνο. Και επειδή δεν τον έχει, όσο μπορεί θα προσπαθήσει να «κλέβει» παιχνίδια, ώστε να μείνει στο «κόλπο» της 8άδας αρχικά και εν συνεχεία όπου πάει. Διότι είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή και ο Σλούκας θα αρχίσει να παίζει στα γνωστά δεδομένα και ο Παπανικολάου και οι ψηλοί θα έχουν καλύτερες επιλογές. Οι δυνατότητες φαίνονται. Όπως και η προσπάθεια να γίνει κάτι διαφορετικό μέσα στο παρκέ.

Αυτή η νίκη, μάλιστα, που ανεβάζει την ευρωπαϊκή διαφορά του Ολυμπιακού από τους Πράσινους στο 12-6, είναι ένα παράσημο του Μπαρτζώκα. Αλλά και ένα αποτέλεσμα που προσφέρει ηρεμία, χρόνο και ψυχολογία. Διότι είναι διαφορετικό να βρεθείς με 0-2 στο ξεκίνημα, με ήττα στην έδρα σου από την αδύναμη Ζαλγκίρις και σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και τελείως διαφορετικό να είσαι στο 1-1, νικητής στη μάχη του ΟΑΚΑ.