Οι Πράσινοι είχαν από μία νίκη και μία ήττα στο τουρνουά της Ευρωλίγκας, έχοντας θετικά και αρνητικά από την παρουσία τους στη Λιθουανία. Τι πρέπει να κρατήσει ο Βόβορας και τι να... διορθώσει από τα συγκεκριμένα ματς προετοιμασίας.
Ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε δύο φορές στη Λιθουανία για το τουρνουά του Κάουνας, γνωρίζοντας μία ήττα από την οικοδέσποινα Ζαλγκίρις, ενώ επικράτησε της Άλμπα στην παράταση.
Ο Γιώργος Βόβορας έχει πολλά να αλλάξει και πολλά να διορθώσει για τη συνέχεια. Δεν υπάρχει μόνο κατήφεια πάντως από την μεριά του αλλά έχει και πράγματα για να θυμάται από αυτές τις δύο αναμετρήσεις. Δεν υπάρχει λόγος για μεγαλύτερη εισαγωγή και καλό θα είναι να αναλύσουμε τι πήγε καλά και τι στραβά στα φιλικά με Ζαλγκίρις και Άλμπα.
Ας ξεκινήσουμε…
ΘΕΤΙΚΑ
– Στο δεύτερο ματς με την Άλμπα οι Πράσινοι είδαν τον Φόστερ να πρωταγωνιστεί. Ο Αμερικανός γκαρντ ήταν κακός στο πρώτο παιχνίδι με την Ζαλγκίρις, όμως αυτό είχε αιτία. Έκανε δύο γρήγορα φάουλ και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βγει γρήγορα εκτός κλίμα αγώνα.
Στο επόμενο ματς μπήκε γρήγορα στο πνεύμα της αναμέτρησης. Διαρκώς ανέβαζε ρυθμούς και από τη στιγμή που πατούσε γερά στα πόδια του ήταν ασταμάτητος. Ο Αμερικανός γκαρντ σταμάτησε τελικά στους 29 πόντους, με 7/9 τρίποντα και 4/5 δίποντα, έχοντας μόλις 2 λάθη σε 27 λεπτά παιχνιδιού! Άκρως οικονομικός, τίμιος στην άμυνα. Value for money την ώρα που οι Πράσινοι έδιναν 1,7 εκατ. στον Φριντέτ, ενώ αυτός δεν κοστίζει ούτε το 1/5 των χρημάτων του.
– Το επιθετικό δίδυμο των Νέντοβιτς και Τζάκσον καθώς και οι δύο είναι έτοιμοι να προσφέρουν επιθετικά με το καλημέρα. Τα συστήματα του Βόβορα έχουν πλαισιωθεί 100% πάνω τους. Η μπάλα έρχεται ή… σταματάει σε αυτούς, οι οποίοι λαμβάνουν τις κρίσιμες αποφάσεις για να εκτελέσουν. Ο Νέντοβιτς είχε 22 και 19 πόντους σε αυτά τα δύο ματς και ο Τζάκσον 18 και 9. Αμφότεροι ήταν μετρημένοι στις προσπάθειές τους, δεν έκαναν το λάθος να πιέσουν δίχως λόγο καταστάσεις και ο Παναθηναϊκός βγήκε κερδισμένος όταν τους έδωσε την ευκαιρία να εκτελέσουν. Ο Τζάκσον είχε και 8 ασίστ απέναντι στην Άλμπα, και αποδεικνύει ότι μπορεί και να κάνει καλύτερους και τους τριγύρω του.
– Παρότι ήταν κακός στα μετόπισθεν, ο Παναθηναϊκός διαθέτει παίκτες στην περιφέρεια ικανούς να πάρουν φωτιά όταν πάρουν… μπρος. Αυτό είδαμε στα δύο φιλικά του Κάουνας, με τους ξένους να είναι ικανοί στην μπροστά μεριά του παρκέ για να βγάλουν εις πέρας την αποστολή τους.
– Ο Μήτογλου υπολογίζεται πλέον ξεκάθαρα και στη θέση του σέντερ. Στον Βόβορα αρέσει το γεγονός ότι μπορεί να εκτελέσει από το τρίποντο. Αρέσκεται στο να σουτάρει είτε από την ευθεία είτε από τις 45 μοίρες. Δεν φοβάται να μπει γερά στη ρακέτα, να δείρει και να παλέψει. Το ροτέισον τον βρίσκει ίσως και… δύο βήματα μπροστά από πέρσι, με τον προπονητή του τον χρησιμοποιεί σε σχήματα με τον Ουάιτ ως σέντερ αλλά και ως τεσσάρι με τους Όγκαστ και Παπαγιάννη.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
– Ο Παναθηναϊκός των δύο πρώτων φιλικών στο Κάουνας θυμίζει σε τεράστιο βαθμό την ομάδα του Ολυμπιακού αναφορικά με την άμυνά του σε δύο θέσεις. Είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε, όμως βγάζει μάτι πως οι Πράσινοι δυσλειτουργούν τόσο στον άσο όσο και στο πέντε. Απέναντι σε Ζαλγκίρις και Άλμπα οι αντίπαλοι γκαρντ ήταν οι κορυφαίοι του γηπέδου. Από τον Γιακουμπάιτις το Σάββατο, στον Σίβα και τον Λο, το δίδυμο Νέντοβιτς-Τζάκσον δεν μπορούσε να ακολουθήσει στην άμυνα. Στο πρώτο σκριν χανόταν η αμυντική ισορροπία, την ώρα που αμφότεροι ήταν λόγος για ποστάρισμα. Το κακό στην περίπτωσή τους, ήταν πως υπήρχε πρόβλημα όταν τους περνούσε ο προσωπικός τους αντίπαλος. Πίσω, στην γραμμή των ψηλών, πότε τα αργά πόδια και ο κακός χρονισμός του Παπαγιάννη και πότε η ανετοιμότητα του Ογκαστ, ήταν ο στόχος των Σίλερ και Ρενέσες για να προκαλέσουν φθορές. Πολλά ντράιβ οι αντίπαλοι, χαμένα ριμπάουντ και οι Μήτογλου-Μπεντίλ να παλεύουν σε κάθε άμυνα.
Χαρακτηριστικό πρόβλημα πως ο Παπαγιάννης υπέπεσε σε 5 φάουλ μέχρι την τρίτη περίοδο απέναντι στην Άλμπα.
– Το ότι οι… ειδικοί έχουν μεταμφιέσει έναν φόργουορντ σε πλέι μέικερ είναι κάτι που δεν χρήζει σχολιασμού. Από την άλλη, καθώς ο καθρέφτης των ομάδων είναι το παρκέ, ο Σαντ Ρος δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος του σε αυτήν την θέση απέναντι στην Ζαλγκίρις. Στο δεύτερο ματς δεν αγωνίστηκε και αυτή ήταν η αιτία που ο Παναθηναϊκός ήταν τόσο κακός στην άμυνα. Από την άλλη όμως, ο Σαντ Ρος είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο… εξόντωσης αλλά όχι οργανωτής! Πώς να το κάνουμε. Προερχόμενος από τραυματισμό, έδειξε βαρύς, οι επαναφορές ήταν βάσανο γιατί έπρεπε να περάσει στα πόδια τους πιο γρήγορους αντιπάλους του, ενώ όταν η άμυνα τον έκλειναν, το λάθος ήταν εύκολο να γίνει. Έχει ανάγκη από χειριστή ο Παναθηναϊκός και ας είναι νωρίς, είναι κατι που βγάζει μάτι.
– Αρχή είναι και είναι αναμενόμενο. Σε αυτήν την ομάδα, των πολλών αλλαγών και της νέας εποχής μετά τη φυγή του Καλάθη, οι Πράσινοι έχουν ανάγκη να βρουν γρήγορα την χημεία τους. Διαθέτουν ρολίστες, έχουν παίκτες που μπορούν να ηγηθούν, όμως από νωρίς οφείλουν να γνωρίζουν το πλάνο τους για να μπορέσουν ακόμα και από τις πρώτες μέρες ζωής της Ευρωλίγκας, να πατάνε καλύτερα στα πόδια τους και βγαίνουν οι συνεργασίες. Σημαντικότερο όλων; Αλληλοκάλυψη στην άμυνα, καλύτερες αποστάσεις και να μην… πουλάνε την μπάλα.
– Η τελευταία πρόταση στην παραπάνω πρόταση είναι κάτι που πρέπει να προσεχθεί. Το ότι δεν υπάρχει καθαρός χειριστής στο Τριφύλλι, μπορεί να οδηγήσει σε επανάληψη του εν λόγω στοιχείου. Στα δύο πρώτα σημαντικά τεστ της προετοιμασίας, ο Παναθηναϊκός πήρε κάτω από την βάση αναφορικά με την προσήλωσή του στο παιχνίδι και την συγκέντρωσή του. Πολλά αβίαστα λάθη, χαμένες μπάλες ακόμα και σε επαναφορά και εύκολοι πόντοι σε σετ επίθεση. Δείγμα του ότι, παρότι είναι δεδομένο πως τα πόδια θα είναι βαριά, ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει και τα χημεία για να υπερκεράσει τις συγκεκριμένες αδυναμίες.