Μία Ευρωλίγκα που αναζητά το… εμβόλιο στον Covid-19

Η προηγούμενη σεζόν στην Ευρωλίγκα πέρασε χωρίς να έχουμε νικητή. Ένα αποτέλεσμα που από μόνο του βαρύνει την ηγεσία της διοργάνωσης, καθώς θα έχει πάντα στην… πλάτη της μία χρονιά που διαγράφτηκε ελέω της πανδημίας, την ώρα που ανά την Ευρώπη όπως στην Ισπανία, την Γερμανία και το Ισραήλ (μην ξεχνάμε και το ΝΒΑ), υπήρξε σχέδιο για την μετάβαση στην εποχή του κορωνοϊού.

Βέβαια ανασταλτικός παράγοντας για την Ευρωλίγκα ήταν ένας και απλός. Η βαθμολογία που είχε πολλές ομάδες που έδιναν την μάχη τους για τρεις θέσεις. Τι σήμαινε αυτό; Πως ακόμα και την δική της… φούσκα να έφτιαχνε, θα έπρεπε να «ταλαιπωρήσει» πολλές ομάδες, σε ένα πρόγραμμα που έπρεπε εξ αρχής να δημιουργηθεί και  εννοείται δεν θα είχε καμία απολύτως σχέση με το ΝΒΑ αφού είναι διαφορετικές οι συνθήκες.

Ταυτόχρονα ήταν ξεκάθαρο πως δεν ήθελε να ακολουθήσει το… μονοπάτι της FIBA. Αυτό που θα δούμε τέλη Σεπτέμβρη στο ΟΑΚΑ, καθώς το πλάνο του να αγωνιστούν οι ομάδες με άλλο ρόστερ, θα αλλοίωνε όλη τη σεζόν που πέρασε. Με άλλα λόγια ή με τα ίδια ρόστερ (πράγμα αδύνατον καθώς ακολουθεί νέα σεζόν στα πρωταθλήματα των χωρών) ή καθόλου. Η ενδεδειγμένη λύση ήταν αυτή για την διοργανώτρια αρχή και ο καθένας μπορεί να την κρίνει όπως θέλει.

Να το πάμε αλλιώς; Ο Παναθηναϊκός ας πούμε θα είναι εντελώς διαφορετικός σε σχέση με πέρσι. Θα τον σύμφερε όλη αυτή η διαδικασία την ώρα που η Εφές δεν άλλαξε καθόλου και οι Μπαρτσελόνα-ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχουν ισχυροποιηθεί απίστευτα; Είναι δίκαιο για τον Ολυμπιακό να παλεύει την είσοδό του στα πλέι οφ απέναντι σε μία ομάδα όπως η Αρμάνι Μιλάνο που… σάρωσε την αγορά και έχει φτιάξει ένα αξιοζήλευτο σύνολο; Γενικότερα λοιπόν για να μην ζούσαμε στιγμές ΕΠΟ και τις τραγελαφικές καταστάσεις με τα ρόστερ της προηγούμενης σεζόν στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, ήταν προτιμότερη η… παύλα σε μία λίγκα που δεν την κατακτάει ο πρώτος στην κανονική διάρκεια αλλά αυτός που κατακτάει το Final 4.

Στο τώρα όμως, αφήνοντας την… στάμπα της σεζόν που πέρασε. Η Ευρωλίγκα καλείται να βρει λύσεις.

Το τουρνουά του Κάουνας είναι αυτό που της έφερε τους ισχυρότερους πονοκεφάλους και ίσως αποτελεί τον προάγγελο της επόμενης μέρας στην διοργάνωση. Η ματαίωση της συμμετοχής της Αναντόλου Εφές και η άμεση αντικατάστασή της από την Άλμπα είναι το καμπανάκι στον κίνδυνο που έρχεται.

Στην Λιθουανία ήθελαν όσοι έρχονται από την Τουρκία να περνούν 14 ημέρες καραντίνα για να εισέλθουν στην χώρα λόγω κορωνοϊού. Οπότε αντιλαμβάνεστε από μόνοι σας και χωρίς περαιτέρω ανάλυση, πως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα για τους ανθρώπους της λίγκας.

Γιατί τίποτα δεν κρίνεται από το χέρι τους και από τις δικές τους προθέσεις. Αν μιλούσαμε για μία κλειστή λίγκα, που είναι αυτοσκοπός της Ευρωλίγκας μη γελιόμαστε, τότε θα ήταν πιο εύκολο να δημιουργηθεί μία Disney World και στην Ευρώπη. Πως όμως να γίνει κάτι τέτοιο όταν μιλάμε για 18 ομάδες και εννοείται πάνω από 30μελείς αποστολές;

Είναι ποσά τεράστια.

Οι επιλογές είναι δύο. Είτε διακοπή εκ νέου καθως έρχεται νέο κύμα πανδημίας, πράγμα που είναι άκρως καταστροφικό και ίσως σημάνει το τέλος της ή να περάσει από… σκανάρισμα κάθε ομάδα, ανά πάσα ώρα και στιγμή και να τις αναγκάσει να είναι διαρκώς με ένα covid τεστ στο χέρι. Ταυτόχρονα να πιέσει μέσω των ομάδων τους για ελαστικότερα μέτρα στις αποστολές των ομάδων και εννοείται να βρει τον τρόπο της μετακίνησης των συλλόγων.

Το να μπλέκουν οι αθλητές σε συμβατικές πτήσεις είναι από μόνο του ανατρεπτικό για τις περιπτώσεις του κορωνοϊό. Υπάρχουν πολλοί σύλλογοι (όπως και ο Ολυμπιακός) που κοιτούν να έχουν το δικό τους αεροπλάνο, άρα και τις δικές τους ώρες πτήσεων, ώστε να απεμπλακούν από την οποιαδήποτε περίπτωση κάποιου κρούσματος που μπορεί να στοιχήσει την μη εξαγωγή των αναμετρήσεων.

MUST READ

Με επιστροφές αλλά χωρίς Έσε ο Ολυμπιακός κόντρα στην ΑΕΚ

Εν κατακλείδι, παρότι είμαστε στις αρχές του Σεπτέμβρη, στην Ευρωλίγκα βαδίζουν σε αγεωγράφητα ύδατα. Σε ένα μήνα περίπου αρχίζει και πάλι η νέα σεζόν και τίποτα δεν θα είναι ίδιο όπως παλιά.