H «παγίδα» του Παναθηναϊκού ακούει στο όνομα Πιέρ Τζάκσον

Ο Παναθηναϊκός αλλάζει. Μετά από χρόνια το ρόστερ του δείχνει πως έχει μία λογική. Οι παίκτες που ήρθαν στο ΟΑΚΑ διψούν για να αγωνιστούν, διαθέτουν τεράστιο κίνητρο για να προσφέρουν και να αναδειχθούν μέσω του Τριφυλλιού.

Κανείς δεν μπορεί να πει το αντίθετο. Με τον Γιώργο Βόβορα στον πάγκο και κατανεμημένο ορθολογικά το συρρικνωμένο μπάτζετ, ο Παναθηναϊκός έχει δημιουργήσει ένα ρόστερ που με κάποιες πινελιές ποιότητας, θα ήταν εξαιρετικό.

Από την άλλη, δεν μπορεί να κρίνει κανείς από τώρα και να προεξοφλήσει οτιδήποτε, καθώς η δουλειά όλου του συνόλου θα φανεί μέσα από τα παιχνίδια και γενικότερα στον αγωνιστικό χώρο.

Το Τριφύλλι είχε να διαχειριστεί ένα συγκεκριμένο ποσό και παράλληλα να τρέξει τους διακανονισμούς και τις αποδεσμεύσεις από το περσινό ρόστερ.

Το δίδυμο Αλβέρτης-Διαμαντίδης έδειξε έτοιμο να… αντικρούσει αυτές τις δυσκολίες και να προχωρήσει ένα πρότζεκτ που έρχεται στα χέρια του Γιώργου Βόβορα και οπωσδήποτε, τηρουμένων των συνθηκών, έχει κάποιες ανορθογραφίες.

Η πιο τρανταχτή απ’ όλες είναι η περιφέρεια και ο ερχομός του Πιέρ Τζάκσον.

Ίσως η μεγαλύτερη παγίδα στον σχεδιασμό του Τριφυλλιού, καθώς ο βραχύσωμος γκαρντ προσφέρει πολλά στην επίθεση, αλλά εν έτη 2020, το σώμα του δεν τον βοηθάει στα μετόπισθεν.

Ξεκινώντας από το κομμάτι της παραγωγής φάσεων και της ολοκλήρωσής τους, ο πάλαι ποτέ γκαρντ της Μακάμπι Τελ Αβίβ, είναι ένα… όπλο που μπορεί να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους Πράσινους. Αρέσκεται πολύ στο να αναλαμβάνει ευθύνες, θέλει την μπάλα για να δημιουργεί αλλά για τον εαυτό του, έχει την ικανότητα με το… φονικό pull up του να σκοράρει κατά ριπάς. Το έχουμε δει, το είδαμε στην Κίνα και οι γνώστες του αντικειμένου μιλούν για έναν σκόρερ που αν βρει ρυθμό δύσκολα τον σταματάς.

Ταυτόχρονα είναι ένα παίκτης που παρότι μικρός στο δέμας, δεν τον λες και… σοφτ. Κάθε άλλο, ο κορμός του είναι δυνατός, δεν φοβάται την επαφή και αν σκάρτο 1,80 δεν θα ενοχληθεί από τα χετζ άουτ που απειλητικά θα έρθουν προς το μέρος του από τα αντίπαλα σέντερ. Να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, δεν είναι Τζίμερ Φριντέτ που είχε… αλλεργία στο «ξύλο».

Στην άμυνα τώρα. Πρόκειται για έναν αθλητή που στο σύγχρονο μπάσκετ δεν θα τον ήθελες στην πεντάδα σου όταν αμύνεσαι για έναν απλό λόγο. Είναι κοντός.

Όπως και αν ακούγεται αυτό, μπορεί εύκολα να… κολλήσει σε ένα σκριν άρα να χάσει δευτερόλεπτα απέναντι στον αντίπαλό του, άνετα να «χτυπηθεί» στις αλλαγές στα μαρκαρίσματα. Να ποσταριστεί από τους ψηλότερους περιφερειακούς και πάνω από όλα να είναι αχίλλειος πτέρνα σε μία Ευρωλίγκα που στηρίζεται σε τεράστιο βαθμό στη δύναμη και την άμυνα.

Δεν είναι όμως μόνο το δικό του πρόβλημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο Βόβορας, αλλά το πώς θα μπορέσει να συνυπάρξει με τον Νέντοβιτς, ο οποίος επίσης δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικός του κόσμου, την ώρα που ουσιαστικά κανείς από τους δύο δεν είναι πλέι μέικερ.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ερωτήματα που αναγκαστικά θα ψάξει να βρει το πώς θα απαντήσει ο Έλληνας τεχνικός, στην πρώτη μεγάλη πρόκληση της καριέρας του.