Η αύρα της γενιάς του 2005 βρίσκεται στην καρδιά της Εθνικής

Η ατμόσφαιρα στην Πάτρα ήταν ξεκάθαρα γιορτινή από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Η Εθνική είχε φροντίσει να εξασφαλίσει (και τυπικά) την πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ του καλοκαιριού από το θρίλερ στην Τσεχία και έτσι το διακύβευμα του αγώνα με την Ολλανδία (η οποία επίσης δεν είχε να διεκδικήσει κάτι καθώς αποκλείστηκε από την εντός έδρας ήττα της από τη Μεγάλη Βρετανία) δεν ήταν βαθμολογικό.

Στο παρκέ του Δημήτρης Τόφαλος βρέθηκαν θρύλοι του ελληνικού μπάσκετ, από τον Παναγιώτη Γιαννάκη (προπονητή τότε στη χρυσή ομάδα που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Βελιγράδι το 2005) μέχρι τον Βασίλη Σπανούλη, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Θοδωρή Παπαλουκά, τον Νίκο Ζήση, τον Δήμο Ντικούδη, τον Κώστα Τσαρτσαρή, τον Αντώνη Φώτση, τον Μιχάλη Κακιούζη, τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, τον Γιάννη Μπουρούση, τον Νίκο Χατζηβρέττα και τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο που δεν μπόρεσε να παραβρεθεί.

Διαβάστε επίσης: Mία ακόμη χαμένη χρονιά για τον Παναθηναϊκό!

Ο κόσμος ενθουσιάστηκε και χειροκροτούσε ασταμάτητα, αλλά το θέμα δεν ήταν μόνο ο κόσμος αλλά το πως οι ίδιοι οι παίκτες της Εθνικής θαύμαζαν τα ινδάλματά τους, τη γενιά που τους ενέπνευσε να ασχοληθούν με το μπάσκετ, όπως η γενιά του 2005 είχα πάρει τη σπίθα από τους μύθους του 1987.

Και δεν ήταν μόνο οι πιο νέοι ο Νεοκλής Αβδάλας, ο Γιάννης Κουζέλογλου, ο Γιώργος Τσαλμπούρης, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, ο Βαγγέλης Ζούγρης, ο Γιώργος Τανούλης και ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης που ήταν εκστασιασμένοι. Αλλά και οι παλαιότεροι όπως ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο Βασίλης Τολιόπουλος, ο Δημήτρης Κατσίβελης κοίταγαν με εκτίμηση και θαυμασμό αυτή τη χαρισματική γενιά που για μια τετραετία (2005-2009) μερουρανούσε κατακτώντας τρία μετάλλια, ένα χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005, ένα ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και ένα χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 2009, ενώ της «έκλεψαν» και έναν τελικό (άρα χρυσό ή ασημένιο μετάλλιο) στο Ευρωμπάσκετ του 2007 και στον ημιτελικό με την Ισπανία.

Και όμως αυτή η αύρα του 2005, δεν αγκάλιασε την Εθνική μας ομάδα χθες στην Πάτρα με αφορμή τη βράβευση, αλλά βρίσκεται και στα ενδότερα καθώς ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο προπονητής της Εθνικής μας, ο Νίκος Ζήσης ο τζένεραλ μάνατζερ (εξ ου και στη βράβευση οι δύο κουμπάροι φόραγαν την εμφάνιση του προπονητικού τίμ και όχι πολιτικά ρούχα) και ο Δήμος Ντικούδης ο υπεύθυνος εθνικών ομάδων.

Η ΕΟΚ και προσωπικά ο πρόεδρός της Βαγγέλης Λιόλιος ένα απο τα πρώτα πράγματα που έβαλε στο πρόγραμμα και υλοποιήθηκαν ήταν να αξιοποιηθούν χαρισματικοί παίκτες σε καίρια πόστα καθώς εκτός των τριών προαναφερθέντων θυμίζουμε ότι τόσο ο Δημήτρης Διαμαντίδης όσο και ο Κώστας Τσαρτσαρής (επικεφαλής του αναπτυξιακού προγράμματος) συνεργάζονται αγαστά με την ελληνική ομοσπονδία μπάσκετ και μεταλαμπαδεύουν τη γνώση, την εμπειρία και τη λάμψη τους στα νέα ταλεντάκια που ξεπηδούν από όλα τα μέρη της Ελλάδας.

Η Εθνική σε μια ξεχωριστή διοργάνωση θα πάει αρχικά στην Κύπρο και στη Λεμεσό όπου θα γίνει ο όμιλός της μαζί με τους αδελφούς Κυπρίους στο ίδιο γκρούπ και μετά στην τελική φάση στη Ρίγα όπου θέλει (και μπορεί) να διεκδικήσει μετάλλιο.

Έτσι ώστε και η τωρινή γενιά μεγάλων παικτών που φτάνουν προς το τέλος της καριέρας τους με τα γαλανόλευκα (Κώστας Παπανικολάου, Κώστας Σλούκας, Νικ Καλάθης) να αφήσουν τη δική τους παρακαταθήκη για τους επόμενους όπως αυτοί παρέλαβαν από τη γενιά του 2005.

πηγή: In.gr