Δίχως πραγματικό στόχο, με το μυαλό στο ελληνικό πρωτάθλημα και τη σωτηρία, ο ΠΑΟΚ πήγε με… ρελαντί μέχρι τη Σαραγόσα, έχασε κι έφυγε.
Όταν νιώσεις ότι δεν μπορείς να σηκώνεις άλλο δύο καρπούζια σε μια μασχάλη, όταν νιώσεις ότι δεν το… έχεις το βάρος και κινδυνεύεις να χάσεις και τα δύο, τότε οφείλεις να επιλέξεις ποιο θα σώσεις και ποιο θα αφήσεις. Ο ΠΑΟΚ είναι προφανές ότι έχει μονοδρομήσει τον στόχο του και δεν είναι άλλος από το να μείνει στη «μεγάλη» κατηγορία, οπότε το ταξίδι στη Σαραγόσα ήταν απλά μια… υποχρέωση. Το Τσάμπιονς Λιγκ μετατράπηκε από πολυτέλεια σε… αγγαρεία.
Οι Ισπανοί επικράτησαν με 86-76, δίχως να χρειαστεί να… ζορίσουν τη μηχανή. Για ένα ημίχρονο ο «δικέφαλος» ήταν κοντά στο σκορ, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο έμενε πίσω. Όχι σε βαθμό… κακουργήματος, όχι με τρόπο απαξιωτικό για την προσπάθειά του, όμως όταν η διαφορά σταθεροποιήθηκε στο +-10, συνεπικουρούμενης της εικόνας των δύο αντιπάλων, ήταν εμφανές ότι δεν θα ζούσαμε θρίλερ. Στο 35’ το +13 (79-66) ήταν μαξιλαράκι ασφαλείας, καθώς ο ρυθμός ήταν αργός κι ο «δικέφαλος» δεν είχε ανατρεπτικές προθέσεις.
Ο Μπρουτσίνο με τον Σίλεϊ κουβάλησαν τη Σαραγόσα επιθετικά, η αμυντική λειτουργία ήταν δεδομένα καλή, οπότε τα πράγματα κύλησαν όσο καλά ήθελαν ο Μανουέλ Πένα κι οι συνεργάτες του. Στην αντίπερα όχθη ο Μπράουν σούταρε χωρίς να το πολυσκέφτεται, ο Σμιθ επίσης, οι Αμερικανοί έπαιξαν και λίγο για τα στατιστικά τους, ο Σαρικόπουλος ήταν συγκριτικά ο καλύτερος όλων. Εξαιρετικός στον τομέα των ριμπάουντ ο Ρετ, συγκριτικά καλύτερος ο Ουίλιαμς.
Τα δεκάλεπτα: 23-18, 45-42, 68-59, 86-76.