Ενάμιση χρόνο μετά το #mexritelous

Πριν περίπου ενάμιση χρόνο, στις 13 Φλεβάρη του 2019, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι πήραν μια ιστορική απόφαση, τόσο για τον ερυθρόλευκο οργανισμό όσο και για ολόκληρο το Ελληνικό μπάσκετ. Αποχωρώντας στο ημίχρονο του ημιτελικού του κυπέλλου Ελλάδος από το ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον πιο ψυχοφθόρο και σκληρό «πόλεμο» στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού.

Μία ομάδα κόντρα σε ένα αρραγές μέχρι τότε σύστημα που περιελάμβανε την Ομοσπονδία του Γιώργου Βασιλακόπουλου, την ΚΕΔ του Στέλιου Συμεωνίδη, τον Παναθηναϊκό της οικογένειας Γιαννακόπουλου και την κυβέρνηση που παρείχε διευκολύνσεις και θεσμική κάλυψη όποτε χρειαζόταν στους ως άνω αναφερομένους.

Tα αποτελέσματα αυτής της απόφασης γνωστά. Ο Ολυμπιακός αποχώρησε από την Α1 και αγωνίστηκε με τη δεύτερη, αναπτυξιακή ομάδα του στην Α2. Μια απόφαση που του στοίχισε σε επίπεδο οικονομικό και αγωνιστικού ρυθμού. Αποδέχθηκε δηλαδή στρατηγικά την θυσία της φετινής σεζόν στο βωμό της κάθαρσης του βορβορώδους τοπίου στο εγχώριο αθλητικό γίγνεσθαι.

Ας ρίξουμε λοιπόν μια ψύχραιμη και αντικειμενική ματιά στο πού βρίσκονται Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, 15 μήνες μετά την απόφαση του Ολυμπιακού να πολεμήσει ολομόναχος με ολόκληρο το Ελληνικό μπάσκετ.

Ο Παναθηναϊκός του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, γιορτάζει φέτος ένα χάρτινο (και όχι κλεμμένο όπως τις περισσότερες φορές) πρωτάθλημα, στο οποίο, ελλείψει Ολυμπιακού, δυσκολότερος αντίπαλος του ήταν ο νέος κορονοϊός. Ο αξιόλογος, πλην τελείως άπειρος σε αυτό το επίπεδο, Γιώργος Βόβορας θα είναι ο νέος προπονητής του, μετά από δύο αλλαγές στην τεχνική ηγεσία μέσα σε μία σεζόν. Άπαντες στο πράσινο στρατόπεδο προσεύχονται νυχθημερόν να διακοπεί οριστικά για τη φετινή σεζόν η Ευρωλίγκα, γλιτώνοντας τους από περαιτέρω αγωνιστικά στραπάτσα. Αυτά σε ό,τι αφορά τα αντικειμενικά γεγονότα. Αν εξετάσουμε σοβαρά και τις φήμες που ολοένα και φουντώνουν από αντικειμενικά αλλά και φιλικά διακείμενα στον κύριο Γιαννακόπουλο media, η κατάσταση φαντάζει απελπιστική. Ο αδιαφιλονίκητος αγωνιστικός ηγέτης της ομάδας Νικ Καλάθης είναι με το ένα πόδι εκτός ΟΑΚΑ, καθώς δεν δέχεται τις γενναίες μειώσεις που θέλει να επιβάλει στο παχυλό του συμβόλαιο η διοίκηση. Παράλληλα, δημοσιεύματα που ουδέποτε έχουν διαψευσθεί από τον ίδιο, παρουσιάζουν το Δημήτρη Γιαννακόπουλο, μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες μιας δεκαετίας περίπου για συμμετοχή σε Final Four, να ετοιμάζεται να περικόψει το μπάτζετ της ομάδας, ρίχνοντας το στα 5 εκατομμύρια ευρώ. Ακόμη κι αν κάποιες από αυτές τις διαρροές γίνονται στα πλαίσια των γνωστών ψευτομακιαβελικών επικοινωνιακών τρικ του λαλίστατου πλην ευρωπαϊκά ανεπαρκούς παράγοντα, η κατάσταση μοιάζει εν συνόλω αποθαρρυντική, αν όχι απελπιστική.

Περνάμε στην ερυθρόλευκη όχθη της αιώνιας αντιπαλότητας του Ελληνικού μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός προέρχεται από μια σεζόν με τρομακτικά αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα που είχαν ως παρονομαστή την ριζική αναδόμηση του αγωνιστικού τμήματος και τη δριμύτερη επιστροφή του σε ρόλο πρωταγωνιστή την αγωνιστική περίοδο 2020-2021. Μετά τις άστοχες επιλογές του, ταλαιπωρημένου από το θέμα υγείας, David Blatt και του φιλότιμου πλην ανεπαρκούς Κεστούτις Κεμζούρα, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έπραξαν όπως θα έπρεπε να είχαν πράξει από το καλοκαίρι. Έκαναν τα αδύνατα δυνατά και κατάφεραν να υλοποιήσουν την παλιννόστηση του Γιώργου Μπαρτζώκα στο λιμάνι. Ο Έλληνας τεχνικός, εκτός του ότι είναι άριστος γνώστης του ερυθρόλευκου μικρόκοσμου, αποτελεί τον καλύτερο recruiter της Ευρώπης. Έχει δηλαδή την δυνατότητα, να ανακαλύπτει παίκτες από τα αζήτητα και να τους μεταμορφώνει σε πρωταγωνιστές. Περνώντας στα ερυθρόλευκα συμπεράσματα λοιπόν, ο σύλλογος έχει τη δεδομένη στιγμή στο τιμόνι του τον καταλληλότερο καθοδηγητή για τη δόμηση ενός ανταγωνιστικού συνόλου που θα πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια. Συνυπολογίζοντας ότι παίκτες όπως ΜακΚίσικ, Έλλις, Παπανικολάου, Σπανούλης, Πρίντεζης και Λαρεντζάκης αποτελούν ήδη έναν εξαιρετικό κορμό πάνω στον οποίο οι νέες προσθήκες θα ολοκληρώσουν το κάδρο του ρόστερ της νέας σεζόν, τα πράγματα φαντάζουν τουλάχιστον ευοίωνα για τα επόμενα χρόνια. Αν υλοποιηθεί και η επιστροφή του Κώστα Σλούκα στο λιμάνι, οι ισορροπίες είναι σχεδόν δεδομένο ότι θα αλλάξουν!

Σε ό,τι αφορά το σκέλος της διαμάχης του Ολυμπιακού με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο και το σύστημα εντός της Ομοσπονδίας του οποίου εκείνος προΐσταται, τα γεγονότα δικαιώνουν ακόμη περισσότερο τον Ερυθρόλευκο «αγώνα». Χάρη στη γενναιότητα του ερυθρόλευκου οργανισμού και την αλλαγή των πολιτικών ισορροπιών, οι κυβερνώντες συνειδητοποίησαν και θέσπισαν το αυτονόητο. Με πρόσφατη τροποποίηση του Αθλητικού Νόμου (2725/1999), δεν μπορεί να εκλεγεί εκ νέου πρόεδρος Ομοσπονδίας όποιος έχει εξαντλήσει τρεις θητείες στον προεδρικό θώκο και απαγορεύεται να εκλεγεί σε οποιαδήποτε θέση του Διοικητικού Συμβουλίου όποιος έχει υπερβεί το 71ο έτος της ηλικίας. Με λόγια απλά, ένα σύστημα που δομήθηκε επί δεκαετίες από συγκεκριμένα άτομα τα οποία διοικούσαν ανεξέλεγκτα θα μείνει οριστικά ακέφαλο, ανοίγοντας το χώρο για μια υγιή παράταξη να αναλάβει τις τύχες της ομοσπονδίας.

Εν κατακλείδι, ενάμιση χρόνο μετά από μια εξέλιξη η οποία, όπως έσπευσαν να μας προειδοποιήσουν οι ειδήμονες, «υποκινούταν από τους ανεγκέφαλους οπαδούς και θα κατέστρεφε το μέλλον της ομάδας», ο Ολυμπιακός έχει φιλόδοξη διοίκηση, πλάνο, πρωτοκλασάτο προπονητή και σαφή αγωνιστικό σχεδιασμό.

Μπορεί άραγε κανείς να πει το ίδιο για τον Παναθηναϊκό και την ΕΟΚ;

*Για την υπογραφή: Κάτι μαγικό